Άρθρα

Η Ξάνθη με τον πλούτο της, δεν αναδεικνύεται όπως της αξίζει και όπως θα έπρεπε

Αρθρο του Στέργιου Γιαλάογλου

Ο τόπος μου η Ξάνθη. Πρόσφατα μας επισκέφθηκε ο Τάσος Δούσης και η πετυχημένη εκπομπή του ΕΙΚΟΝΕΣ. Ανέδειξε τις ομορφιές της περιοχής και έκλεισε με την θλιβερη διαπίστωση ότι αυτή η περιοχή με τον πλούτο της, δεν αναδεικνύεται όπως της αξίζει και όπως θα έπρεπε. Αυτή είναι η αληθεια.

Σε πρόσφατο δημοσίευμα εφημερίδας διάβασα την κατάταξη των νομών της Περιφέρειας σε ενεργούς τραπεζικούς λογαριασμούς και καταθέσεις. Οι δυο νομοί Ξάνθης και Ροδοπης είναι οι τελευταίοι, στο ήμισυ της Καβάλας και του Έβρου. Δεν αποτελεί έκπληξη βέβαια για όλους εμάς τους αδιόρθωτους που γεννηθήκαμε σε αυτήν την ευλογημένη άκρη της Ελλάδας και επιλέξαμε να μείνουμε εδώ. Η αδιαμφισβήτητη αδράνεια της Πολιτείας που επιλέγει να μην αντιλαμβάνεται την σπουδαιότητα την σημασια αυτής της περιοχής, και η ανεπάρκεια των εκπροσώπων της να αναδείξουν τον πλούτο, την ομορφιά και την αξια των ανθρώπων της μας καταδικάζει σε μόνιμη απαξίωση, στην λήθη και στην μοναξιά.

Βολεμένοι σε κάποιες εκλάμψεις παλαιών ικανών ηγετών που τόλμησαν αλλά δεν είχαν συνέχεια, όπως οι Λαογραφικές Γιορτές (καρναβάλι της Ξάνθης), Γιορτες Παλιάς Πόλης (του ομορφότερου ίσως παλαιού οικισμού πόλης στην Ελλάδα) δεν έχουμε να δείξουμε τίποτε καινούργιο.

Ψηφίζουμε και υπομένουμε διαχειριστικές λογικές μετριότητας και ανυπαρξίας οράματος, περιοριζόμενοι στο να γκρινιάζουμε σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απέχοντας την κρίσιμη ώρα που αποφασίζουμε για τις τύχες μας.

Οι μουσουλμάνοι βουλευτές μας τρέχουν πίσω από τον Τουρκο Πρόξενο, ενώ ο κυβερνητικός χριστιανός, αγνοείται.

Οι δήμαρχοι του νομού προσπαθούν αλλά χωρίς αποτέλεσμα χωρίς κάτι εντυπωσιακό, και ο τόπος μαραζώνει.

Τα ξενοδοχεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, μουσουλμάνοι και χριστιανοί κάτοικοι, βράζουμε στο ζουμί μας. Με ένα Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο αναξιοποίητο, δεν έχουμε τραινο, έχουμε συνθήκη Ραμσαρ που εμποδιζει την τουριστική ανάπτυξη των παραλιών, δεν έχουμε βιομηχανία, δεν εχουμε κάθετο άξονα με Βουλγαρία, ενώ ουδείς ενδιαφέρεται να προσελκύσει την αγορά της Τουρκίας που βρίσκεται δίπλα μας.

Η δημοσιότητα μας διαρκεί όσο ένα βράδυ των εκλογών που βάφεται ο νομός ροζ αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Οι νέοι φεύγουν, εμείς γερνάμε.

Δείτε την εκπομπή να μας γνωρίσετε.

Η φωτό είναι από τον καλλιτέχνη της περιοχής George Krallis.

Στέργιος Γιαλάογλου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button