Ειδήσεις

ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ – ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Πικρό σαν δηλητήριο, είναι το διαβατήριο,
που πήρα για τα ξένα, ζωή σκέτο μαρτύριο.
Στέλιου άσμα Καζαντζίδη, βάστα δόλια μου καρδιά,
άλλο δύσκολα δεν είναι, απ΄ τη μαύρη ξενιτιά.
Το τραγούδαγε η πλάση, όλος ο ντουνιάς παλιά,
ούτε λίγο ούτε πολύ, γενεές δύο μπροστά.
Κάτι λίγα μπογαλάκια, μία δυο φωτογραφίες,
διαβατήριο και κλώτσο, για καινούριες Πολιτείες.
Άλλαξαν όμως τα χρόνια, πήγαμε κι εμείς ψηλά,
μ Αγώνες Ολυμπιακούς και μετάλλια πολλά.
Γιούρο στην Πορτογαλία, πανηγύρια επί χρόνια,
κλαρίνα, τυμπανοκρουσίες, ε ρε χρόνια χελιδόνια.
Απάνω που νομίζαμε, πως ακουμπάμε το Θεό,
άρχισαν τα μνημόνια, περίσσεψε το βογκητό.
Σα να μην έφταναν αυτά, ξεπρόβαλε κι ένας ιός,
φρικτά λιμός θανατηφόρος, όνομα Κορωνοϊός.
Μέτρα περιοριστικά, ανήγγειλε ο Μητσοτός,
με συστάσεις των γιατρών, μέσα όλοι προπαντός.
Μόνο έκτακτες ανάγκες, θα καλύπτονται εφεξής,
άντε και μια καλημέρα, στη γειτόνισσα να πεις.
Εξαιρέθηκαν μονάχα, όσοι είχανε δουλειές,
συνοδοί κατοικιδίων, ποδηλάτες, βαδιστές.
Μ΄ άλλα λόγια πιο απλά, έγινε ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ,
στα μέτρα τα περιοριστικά, το κάθε ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ.
Να προσέξουμε μονάχα, οι… σουλατσαδόροι όλοι,
γενικός αποκλεισμός, μην επιβληθεί στην ΠΟΛΗ.
Στέλιος  Αρσενίου

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button