ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ο γνωστός Ξανθιώτης Θεολόγος και Ιστορικός συγγραφέας κ. Πέτρος
Γεωργαντζής ανέλαβε πρωτοβουλία στέλνοντας επιστολή στους Προέδρους και τα μέλη
των Διοικητικών Συμβουλίων των Προσφυγικών Συλλόγων Καππαδοκών, Μικρασιατών, Ποντίων
ζητώντας τους να αναλάβουν από κοινού μια σταυροφορία για ανέγερση Ιερού Ναού αφιερωμένου
σε όλους τους μάρτυρες της γενοκτονίας του Ελληνισμού του 1922.

"Πέρασαν τόσα χρόνια και όμως δεν στήθηκε ένας Ιερός Ναός αφιερωμένος
στον κορυφαίο μάρτυρα της Μικρασιατικής εκείνης γενοκτονίας το Χρυσόστομο Σμύρνης.
Συστρατευθείτε σε ένα κοινό όραμα. Επιβάλλεται να στηθεί ένα "μνημείο" μνήμης και
συμβολαίου" αναφέρει στην επιστολή του ο κ. Γεωργαντζής.

Μάλιστα προτείνει και το χώρο για την ανέγερση του Ναού, το οικόπεδο
στη συμβολή των οδών Βλαχοπούλου και Ανδριανουπόλεως.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς τους κ.κ. Προέδρους και τα μέλη

των διοικητικών συμβουλίων

των προσφυγικών συλλόγων

1. Καππαδοκών, 2. Μικρασιατών, 3. Ποντίων

Αγαπητοί μου συμπατριώτες, προσφυγόπουλα από τις αλησμόνητες πατρίδες

Ολοι ζούμε σε μια πόλη και μια περιοχή η οποία δέχθηκε φιλόξενα
εδώ και 83 χρόνια τους προγόνους μας που κατατρεγμένοι, περισσότερο από τη φυλετική
μας ασθένεια, τη διχόνοια και λιγότερο από το φθόνο των "καλών μας φίλων και συμμάχων"
αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες πατρογονικές ελληνικές εστίες τους
στην καθ' ημάς ανατολή της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης και να έλθουν
να κουρνιάσουν εδώ στην ελληνική αυτή γωνιά της πατρίδας μας, στη Θράκη και μάλιστα
στην Ξάνθη με τα μάτια όμως της ψυχής τους πάντα στραμμένα προς την ανατολή και
με το ερώτημα: Αραγε θα μπορούσαν κάποτε να ξαναγυρίσουν από εκεί που ξεριζώθηκαν;

Οι παππούδες και οι γονείς μας εδώ έζησαν μέσα σε φοβερά αντίξοες
συνθήκες και μεγαλούργησαν στο μέτρο του δυνατού του καθενός και ανέδειξαν τη νέα
τους πατρίδα κατά το μέτρο της δικής τους δύναμης και επιμονής, ώστε με καύχηση
μπορεί να λεχθεί ότι το ήμισυ τουλάχιστον αν μη το πλέον της αναπτύξεως αυτής της
γης και πόλεως οφείλεται σε αυτούς τους κατατρεγμένους και αιματοποτισμένους πρόσφυγες
της Ανατολής.

Έκλεισαν τα μάτια τους και άφησαν εδώ την τελευταία τους πνοή αλλά
και εμείς θα κλείσουμε με τη σειρά μας τα δικά μας χωρίς να μπορέσουμε να γευθούμε
τη χαρα της επιστροφής στις πατρογονικές εστίες και πατρίδες μας. Ασίγαστος πόνος
και νόστος ασφαλώς διακατέχει τις ψυχές όλων μας. Δεν είναι όμως ώρα για θρήνους
και μοιρολόγια.

Και όμως μέχρι σήμερα δεν έχει στηθεί ένα πνευματικό μετερίζι ή
ένα κέντρο που θα θυμίζει στους επιγόνους εκείνων όχι απλά την καταγωγή και τις
ρίζες τους αλλά και μια βαριά υποθήκη και παρακαταθήκη.

Νομίζω ότι επιβάλλεται πλέον να στηθεί ένα "μνημείο" μνήμης και
συμβολαίου. Δε μιλώ για μουσειακά μνημεία ούτε για γραφεία. Μιλώ για ΚΟΙΝΗ ζωντανή
μέθεξη του χθες στο σήμερα αλλά και στο αύριο. Το διαρκές αύριο "άχρις ότου…"
το όνειρο λάβει σάρκα και οστά και το "πάλι με χρόνους με καιρούς, παλι πίσω θα
πάμε".

Αγαπητοί φίλοι, γνωρίζω την ευαισθησία και το ζήλο σας για τη διατήρηση
της παράδοσης και την εν γένει δραστηριότητά σας για ένα διαρκές παρόν στα πολιτιστικά
δρώμενα της πόλεως και της περιοχής. Ομολογουμένως είστε άξιοι συγχαρητηρίων και
επαίνων. Αλλά θα μου επιτρέψετε να πω "έτι εν σας λείπει".

Ασφαλώς γνωρίζετε ότι η εκκλησία της Ελλάδας, μια και το Οικουμενικό
Πατριαχείο δεν μπορεί για ευνόητους λόγους να προβεί, προέβη στις 4 Νοεμβρίου στην
ανακήρυξη της αγιοκατατάξεως όλων εκείνων, λαϊκών (ανδρών και γυναικών, μεγάλων
και μικρών) και κληρικών που κατά τη λεγόμενη "Μικρασιατική Καταστροφή" (η οποία
ορθότερου κατά τη γνώμη μου πρέπει να λέγεται "Μικρασιατική Γενοκτονία" του Ελληνισμού),
με ποικίλους τρόπους βασανίστηκαν και τελικά πέθαναν είτε από το φάσγανο είτε με
άλλο τρόπο των γειτόνων μας.

Πέρασαν τόσα χρόνια και όμως δε στήθηκε ένας ιερός ναός αφιερωμένος
είτε στον κορυφαίο μάρτυρα της Μικρασιατικής εκείνης γενοκτονίας το Χρυσόστομο Σμύρνης,
ως κεφάλαιο και συμπερίληψη όλων των λοιπών κληρικών και λαϊκών που θυσίασαν τη
ζωή τους για την πίστη και την ελληνικότητά τους, είτε γενικά σ' όλους τους μάρτυρες
της γενοκτονίας του ελληνισμού του 1922.

Τα τελευταία χρόνια έχουν ανεγερθεί ή ξαναχτίζονται αρκετοί ναοί
μέσα στην πόλη, αλλά δυστυχώς κανένας δε θυμίζει αυτές τις αλησμόνητες πατρίδες
μας.

Σας καλώ λοιπόν ν' αναλάβετε από κοινού μια σταυροφορία για ανέγερση
ναού επ' ονόματι του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης και των συν αυτώ μαρτυρησάντων κληρικών
και λαϊκών της Μικρασιατικής γενοκτονίας του ελληνισμού (γιατί δεν είναι γενοκτονία
μόνο των ελλήνων του Πόντου αλλά όλων των αλησμόνητων πατρίδων της Ανατολής).

Συγκεντρωθείτε, συμφωνήσατε και συστρατευθείτε σε ένα κοινό όραμα.
Δεν επιτρέπεται σε άλλες περιοχές της Ελλάδος (π.χ. Στερεά Ελλάδα ή Πελοπόννησο)
όπου δεν υπάρχει ούτε ένας πρόσφυγας να έχουν ήδη ανεγερθεί ναοί επ 'ονόματι του
Αγίου Χρυσοστόμου και εμείς εδώ να μην έχουμε ούτε ένα εικονοστάσι ή παρεκκλήσι.

Αυτή θα είναι η κατεξοχήν πράξη μνήμης και υποθήκη απαράγραπτη που
θα μείνει στις επερχόμενες γενιές των απογόνων μας. Κάθε κερί που θ' ανάβεται και
από τις επερχόμενες γενιές σε ένα τέτοιο ναό θα είναι κερί και για κάποιους δικούς
μας προγόνους που έμειναν εκεί πιστοί στον όρκο τους και που δεν έγιναν ριψασπεις
και τρέσοι. Δεν εγκατέλειψαν τα ιερά και τα όσια της φυλής μας.

Προσωπικά δηλώνω ότι θέτω τον εαυτό μου στη διάθεσή σας για ό,τι
νομίζετε ότι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος.

Είμαι βέβαιος ότι οι αρχές του τόπου (εκκλησιαστικές, πολιτικές
κ.λ.π.) θα είναι δίπλα σας και θα υιοθετήσουν τις προσπάθειές σας. Μη λησμονείτε
ότι τόσο ο κ. δήμαρχος όσο και οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι προέρχονται από
οικογένειες προσφύγων και ασφαλώς όλοι τους θα έλθουν αρωγοί στη σταυροφορία σας.

Οικόπεδα κατάλληλα υπάρχουν, όπως π..χ στη συμβολή των οδών Βλαχοπούλου
και Αδριανουπόλεως, που σήμερα είναι τόπος παρκαρίσματος αυτοκινήτων. Μην περιμένετε
από άλλους ξένους προς τον τόπο ή τις ρίζες μας, να ευαισθητοποιηθούν σε τέτοιου
είδους ζητήματα.

Δε θεωρώ απαραίτητο να μακρηγορήσω περισσότερο. Είμαι βέβαιος ότι
συμφωνείτε και υιοθετείτε πλήρως όλα τα παραπάνω. Περιμένω να κάμετε μια κοινή συνεδρίαση
των διοικητικών σας συμβουλίων και να συναποφασίσετε από κοινού. Εγώ θα είμαι πάντα
στη διάθεσή σας.

Με πατριωτικούς χαιρετισμούς και εκτίμηση