Η συγκυβέρνηση… διατυμπανίζει.. δεξιά και αριστερά

Η συγκυβέρνηση… διατυμπανίζει.. δεξιά και αριστερά, βόρεια και νότια, ότι μετά τη συμπίεση μισθών και συντάξεων, μετά τη φορολογική λαίλαπα, που ήταν αναγκαία, για να ανακάμψει (;) η ελληνική κοινωνία, τώρα, μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, θ’ αρχίσει η ελάφρυνση των ελληνικών νοικοκυριών και των φτωχοποιημένων ελλήνων, με τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τις μειώσεις τιμών στα καταναλωτικά αγαθά και στα είδη πρώτης ζήτησης.

Και θυμήθηκα κάτι που έλεγε για τέτοιες περιπτώσεις ο σοφός απλός πολίτης.

Η συγκυβέρνηση… διατυμπανίζει.. δεξιά και αριστερά, βόρεια και νότια, ότι μετά τη συμπίεση μισθών και συντάξεων, μετά τη φορολογική λαίλαπα, που ήταν αναγκαία, για να ανακάμψει (;) η ελληνική κοινωνία, τώρα, μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, θ’ αρχίσει η ελάφρυνση των ελληνικών νοικοκυριών και των φτωχοποιημένων ελλήνων, με τις φορολογικές ελαφρύνσεις και τις μειώσεις τιμών στα καταναλωτικά αγαθά και στα είδη πρώτης ζήτησης.

Και θυμήθηκα κάτι που έλεγε για τέτοιες περιπτώσεις ο σοφός απλός πολίτης.

Κάποτε ένας οικογενειάρχης πήγε στη Ναστραδίν Χότζα και του παραπονέθηκε ότι δε χωράει στο μικρό σπίτι του μένει.

Ο Χότζας του είπε να βάλει και την κατσίκα στο σπίτι και την επομένη να του αναφέρει αν είναι καλύτερα.

Την επομένη ο οικογενειάρχης επισκέφθηκε το Χότζα και του ανέφερε ότι τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Ο Χότζας χαμογελαστός του πρότεινε να βάλει στο σπίτι και το πρόβατο.

Την επομένη, κατά την επίσκεψή του στο Χότζα ο οικογενειάρχης του ανέφερε ότι τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα, ο Χότζας του πρότεινε να βάλει στο σπίτι το άλογο… το βόδι… και τον… γάϊδαρο ανά μία ημέρα και να του δίνει αναφορά αν τα πράγματα έγιναν καλύτερα.

Ο οικογενειάρχης ανέφερε καθημερινά ότι η κατάσταση στο σπίτι γίνονταν αφόρητη.

Ο Χότζας τότε του πρότεινε να βγάλει από το σπίτι το βόδι και να του αναφέρει τη νέα κατάσταση στο σπίτι.

Ο οικογενειάρχης επισκεπτόμενος το Χότζα του ανέφερε ότι μετά… την έξοδο από το σπίτι του βοδιού, τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα και το σπίτι πιο ευρύχωρο και πιο άνετο.

Αν έβγαζε και το… γάϊδαρο… τα πράγματα για την κατάσταση στο σπίτι θα ήταν θαυμάσια.

Και ο νοών νοείτω…

 

Θυμάμαι πρόσφατα, τον τότε βουλευτή της Ν.Δ. και σήμερα λόγω ανασχηματισμού και β’ περιφέρειας Αττικής κ. Γιακουμάτο… να υπερασπίζεται την οικονομική πολιτική της συγκυβέρνησης με πάρα πολλές αιχμές.

Με την υφυπουργοποίηση του, είχε ήδη ράψει το νέο συγκυβερνητικό κουστούμι και κάνει αναφορές για το καλάθι της νοικοκυράς και για τα βασικά προϊόντα διατροφής μας, το γάλα, το τυρί, το ψωμί, το λάδι…

Μα κ. υφυπουργέ οι αγορές και τα μεγάλα πολυκαταστήματα καθορίζουν και τις τιμές των προϊόντων αγοράς από τους παραγωγούς και τις τιμές στο ράφι.

Εδώ τα πολυκαταστήματα μας επέβαλαν πρόσφατα τη δύναμή τους και τη θέλησή τους κάνοντας “παιχνίδι” μόνοι τους με το άνοιγμα των καταστημάτων και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.

Κύριε υφυπουργέ με ευχολόγια και δεν καταλαβαίνουν οι αγορές… και δε θα γίνει απολύτως τίποτε για το καλάθι της νοικοκυράς.

Χρειάζεται σύγκρουση, μεγάλη σύγκρουση και αποφασιστικότητα στις εξαγγελίες.

Είστε διατεθειμένοι για τη σύγκρουση μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος;

Δεν το πιστεύω γιατί μέχρι σήμερα πειστήρια έχουμε για το ακριβώς αντίθετο.

Κάτσε καλά…. Γεράσιμε…

 

Νέος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, με απόφαση του πρωθυπουργού, ορίσθηκε ο προσφάτως αποπεμφθείς από το υπουργείο υγείας κ. Αδωνις Γεωργιάδης.

Ο κ. Σαμαράς αφού έπλεξε το πολιτικό εγκώμιο του κ. Γεωργιάδη… του δημιούργησε όμως μείζων πρόβλημα, καθόσον ο πρώην υπουργό διεμήνυσε δεξιά και αριστερά ότι επιτέλους θ’ ασχοληθεί με την πώληση βιβλίων, μέσω τηλεόρασης, εκπομπή που παρουσιάζει σήμερα ο αδελφός του.

Είδες τι κάνει η Β’ Αθηνών;

Κατά τα άλλα: ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΓΙΑΝΝΗ… ΝΑ Σ’ ΑΛΕΙΨΩ ΛΑΔΙ…

 

Μπήκε στη ζωή μας, και θα τη ζήσουμε μέχρι το τέλος του χρόνου, η διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους. Ένα χρέος που έπαψε να είναι σε χέρια ιδιωτών (φρόντισαν γι’ αυτό με τις πολιτικές τους και η ελλληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση) και βρίσκεται στα χέρια των κρατών, των εταίρων μας και συνοδοιπόρων μας.

Υπάρχουν δύο πολιτικές που προκρίνονται.

Η συγκυβέρνηση προτείνει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με μείωση επιτοκίων με άμεσο αποτέλεσμα να πληρώνουμε μικρότερες δόσεις, αλλά για περισσότερα χρόνια, εγκλωβίζοντας και τη χώρα και τις νέες γενιές σ’ έναν αδιέξοδο λαβύρινθο, σε έναν αγώνα χωρίς τελειωμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει άμεση μείωση – διαγραφή του μεγαλύτερου κεφαλαίου του χρέους και πληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης.

Στη συγκυβέρνητική πρόταση όταν θα ολοκληρωθεί, αν ολοκληρωθεί στο μακρινό, πολύ μακρινό μέλλον, όλοι εμείς θα είμαστε “αστρόσκονη” ενώ στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είμαστε οι καθοριστικοί παίκτες του οικονομικού παιχνίδιού.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θ’ αξιολογήσει την πρόταση που θα προταθεί και εκ του αποτελέσματος θα κρίνει θετικά τους εμπνευστές της.

Οι πολιτικοί για τις όποιες επιλογές τους έχουν φροντίσει με νόμους και παρανόμους να… αναλαμβάνουν, ανερυθρίαστα την πολιτική ευθύνη της και όχι την ποινική και εκ τους ασφαλούς ψηφίζουν τα νομοσχέδια, όχι κατά συνείδηση αλλά κατά την κομματική επιλογή και κατά το δοκούν.

Οσοι δε συμμορφώνονται διαγράφονται με ραβασάκια που γράφονται στα έδρανα της βουλής από τον πρωθυπουργό