«Τα παιδιά γιορτάζουν, τι κάνουν οι μεγάλοι ;….»

Σήμερα θέλω να νιώσω παιδί, θέλω να βρεθώ για λίγο στην θέση τους, να αναπολήσω τα δικά μου παιδικά χρόνια και να τα συγκρίνω με αυτά των παιδιών μου……
Όχι δηλαδή πως δεν έρχονται στιγμές που αισθανόμαστε και οι μεγάλοι παιδιά, αλλά σήμερα είναι μια διαφορετική μέρα ……
Σήμερα την τιμητική τους την έχουν οι μικροί μας μπόμπιρες, αφού καλούμαστε να γιορτάσουμε άλλη μια παγκόσμια ημέρα, αυτή τη φορά αφιερωμένη στα Παιδιά…..
Ε, ρε ξύλο που θέλουν οι μεγάλοι έτσι όπως έχουν καταντήσει τον κόσμο των παιδιών……

Σήμερα θέλω να νιώσω παιδί, θέλω να βρεθώ για λίγο στην θέση τους, να αναπολήσω τα δικά μου παιδικά χρόνια και να τα συγκρίνω με αυτά των παιδιών μου……

Όχι δηλαδή πως δεν έρχονται στιγμές που αισθανόμαστε και οι μεγάλοι παιδιά, αλλά σήμερα είναι μια διαφορετική μέρα ……

Σήμερα την τιμητική τους την έχουν οι μικροί μας μπόμπιρες, αφού καλούμαστε να γιορτάσουμε άλλη μια παγκόσμια ημέρα, αυτή τη φορά αφιερωμένη στα Παιδιά…..

Ε, ρε ξύλο που θέλουν οι μεγάλοι έτσι όπως έχουν καταντήσει τον κόσμο των παιδιών……

Το έχω γράψει πάρα πολλές φορές ότι οι παγκόσμιες μέρες αποτελούν άλλοθι για όλα αυτά που δεν έχουμε κάνει…..

Αυτό ισχύει και για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού…..

Μάλιστα την προηγούμενη μέρα, δηλαδή χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων……  

 

Σκέφτηκα αμέσως για ποιο σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορούμε να  μιλάμε, όταν δε σεβόμαστε τα ίδια τα παιδιά…..;

Η παιδική πορνογραφία μέσω διαδικτύου είναι το σύγχρονο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της παιδικής ψυχής και σώματος…..

Δεν ξέρω καν αν μπορούμε να μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, όταν δεν ακούμε τα παιδιά….

Όταν κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας στην άηχη  κραυγή αγωνίας που μας βγάζουν…..;

Όταν με τις δικές μας συμπεριφορές και παραλείψεις τα στρέφουμε άθελά μας σε πράξεις βίαιες και αυτοκαταστροφικές…;

Και δεν αναφέρομαι μόνο σε μας τους απλούς ανθρώπους, αλλά στα πολιτικά κεφάλια τούτου του τόπου που πετά ο ένας στον άλλο το μπαλάκι των ευθυνών….

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σήμερα, αφιερωμένη σε εκατομμύρια αθώες και ανυπεράσπιστες σε τελική ανάλυση, ψυχές τα παιδιά….

Τα παιδιά που για πολλούς όχι μόνο αποτελούν το μέλλον μιας κοινωνίας, αλλά και τον καθρέφτη της …..

Ουσιαστικά μια μέρα σαν όλες τις όλες τις προηγούμενες και επόμενες είναι και η σημερινή …..παρ’ όλη την υποκρισία που ενδεχόμενα να κρύβει…..

 

Γιατί όλοι βγαίνουν και μιλούν για το τι έκαναν, αλλά και το τι θα κάνουν για τα παιδιά με στόχο βέβαια να τους προσφέρουν ένα καλύτερο κόσμο ….μια πιο ευτυχισμένη ζωή….

Αυτές τις ημέρες έχουνε στη Στοκχόλμη την Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Κλίμα…..

Τα σενάρια εφιαλτικά για τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται  στον πλανήτη γη ο οποίος εκπέμπει το πιο δυνατό SOS από ποτέ……

Και το ερώτημα βασανιστικό τι γη θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, στις  επόμενες γενιές……;

Συγκρίνοντας τα δικά μου χρόνια με αυτά των παιδιών μου καταλαβαίνω, ότι ήταν πιο ευτυχισμένα, γιατί είχαμε χώρο και χρόνο να αναπνεύσουμε και να παίξουμε….

Γιατί όλα δεν στρεφόταν γύρω από την ύλη , αλλά και από τα πρόσωπα, το συναίσθημα και τις διαπροσωπικές σχέσεις……

Σε αντίθεση με αυτά που ζούμε και ζουν τώρα τα παιδιά μας…..

Θα τρέξουμε να βγάλουμε ένα εορτοδάνειο για έχουμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε στα παιδιά μας τα καλύτερα δώρα ενόψει Χριστουγέννων….

Όσο για τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου προσπαθούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος στην επικοινωνία με τα παιδιά μας-ένεκα η καριέρα ή η ανάγκη για επιβίωση, άρα σκληρή δουλειά-προσφέροντας τους υλικά αγαθά…..

Προσπαθούμε να  διώξουμε τις τύψεις μας και να δικαιολογηθούμε για τον ελλιπή χρόνο που περνάμε με τα παιδιά μας με το πρόσχημα «…εγώ περνώ ποιοτικό χρόνο μαζί του…σημασία δεν έχει πόσες ώρες βρίσκομαι μαζί του, κοντά του, αλλά πως αξιοποιώ έστω και τον ελάχιστο χρόνο που του προσφέρω προς όφελός του….»….

Άσχετα τώρα αν στο παιδί σου αρκεί και μόνο η παρουσία σου, να του αρκεί να σε βλέπει στο σπίτι έστω και αν εσύ είσαι απορροφημένη με κάποια άλλη δουλειά και αυτό γιατί σε νιώθει κοντά του….θα είσαι εκεί αν σε χρειαστεί…..

Πώς επιτυγχάνεται λοιπόν η συναισθηματική κάλυψη του παιδιού και η σωστή διαπαιδαγώγησή του με υλικά αγαθά και με την πολύωρη απουσία μας από κοντά του, την απάντηση στο ερώτημα προσωπικά ακόμη την αναζητώ….

 

Το αν τα σημερινά παιδιά είναι ευτυχισμένα, περιττό να απαντήσει κανείς…..

Τι καταφέραμε να διαφυλάξουμε για τα παιδιά μας…..;

Μήπως ένα υγιές κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον…..;

Καταφέραμε να τους μεταδώσουμε την αισιοδοξία και την πίστη πως το μέλλον που τους επιφυλάσσουμε θα είναι πολύ καλύτερο από το δικό μας….;

Αποτελούμε για αυτά υγιή πρότυπα….θετικά παραδείγματα προς μίμηση……;

Έχουμε διαγράψει από το λεξιλόγιο τον μεγάλων λέξεις και πράξεις, όπως κακοποίηση των παιδιών, σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση των παιδιών, παιδική πορνογραφία, ανήλικη εργασία κλπ…..;

 

¨Όσο για το καλύτερο τελικά δώρο –Χριστούγεννα έρχονται –για ένα παιδί που ζει σε μια ανεπτυγμένη χώρα είναι  να του μεγαλώσουμε το 24ωρό του….

Με τόσα πράγματα που του φορτώνουμε, ξέρετε εσείς….το σχολείο από μόνο του δεν είναι ικανό να το «θωρακίσει» στη μάχη για μια καλή θέση στην κοινωνία….χρειάζεται πολλά φροντιστήρια, ξενόγλωσσα, μουσικής, πληροφορικής, χορού , αυτοάμυνας, καράτε και βάλε….

Και ξέρετε ποιο είναι το αποτέλεσμα….;

Να μεγαλώνουμε αγχοτικά και άπληστα τις περισσότερες φορές παιδιά….

Που δύσκολα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και επαναπαύονται στην τσέπη του μπαμπά και της μαμάς…..

Μέρα που είναι τα γράφω σε σας για να τα εμπεδώνω και εγώ……

Είπαμε μάνα είμαι και εγώ και ένα μερίδιο ευθύνης για αυτά που γίνονται στον κόσμο των παιδιών έχω ……δεν ξέρω για σας……