«Η αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων…»

Χρόνια ολόκληρα άκουγα και ακούω όλους τους πολιτικούς της περιοχής μας, βουλευτές, δημάρχους, νομάρχες για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας….
Μιλούσαν και μιλούν για ανάδειξη και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της περιοχής, την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων που θα μας έβγαζαν από την απομόνωση και θα απέφεραν σημαντικά οικονομικά οφέλη στους κατοίκους της …..

Χρόνια ολόκληρα άκουγα και ακούω όλους τους πολιτικούς της περιοχής μας, βουλευτές, δημάρχους, νομάρχες για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας….

Μιλούσαν και μιλούν για ανάδειξη και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της περιοχής, την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων που θα μας έβγαζαν από την απομόνωση και θα απέφεραν σημαντικά οικονομικά οφέλη στους κατοίκους της …..

Υπογράμμιζαν και υπογραμμίζουν την ανάγκη εκμετάλλευσης του γεωθερμικού μας πλούτου, την αναβάθμιση του λιμανιού μας, την οδική σύνδεση με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες και την προβολή της πολιτιστικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς…

Κατέθεταν τα σχέδια τους, ο καθένας όμως χωριστά, χωρίς να υπάρχει μια ενιαία στρατηγική χάραξη για την αξιοποίηση αυτών των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων…

Έχουμε τα βουνά μας, τις θάλασσές μας, τις λίμνες και τα ποτάμια μας, τους προστατευόμενους βιότοπούς μας, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, τον πρωτογενή μας τομέα, τα παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα, την ορεινή περιοχή και τα Πομακοχώρια μας, τον αρχαιολογικό χώρο των Αβδήρων με το Δημόκριτο και όλους τους αρχαίους μας φιλοσόφους και πολλά-πολλά άλλα….

 

Και ενώ λοιπόν είχαμε και συνεχίζουμε φυσικά να έχουμε όλα αυτά τα αναξιοποίητα στην πλειοψηφία τους εργαλεία, δεν καταφέραμε ως τοπική κοινωνία να έχουμε μια κοινά αποδεκτή γραμμή πλεύσης που θα μας οδηγούσε στη ζητούμενη αναπτυξιακή τροχιά και ευμάρεια των κατοίκων της….

Δεν κατάφεραν οι τοπικοί μας άρχοντες να συμφωνήσουν σε ένα κοινά αποδεκτό πρότυπο ανάπτυξης, όπου ο κάθε δήμος, η κάθε τοπική κοινωνία θα λειτουργεί συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά στην τελική επίτευξη του στόχου…

Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για αυτό θα πρέπει να το αναζητήσουμε από τους τοπικούς μας άρχοντες είτε κατείχαν και κατέχουν  θέσεις στα βουλευτικά έδρανα, είτε στους δημαρχιακούς θώκους και στο νομαρχιακό θώκο, ο οποίος πλέον περνά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας….

Δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στην αναπτυξιακή ταυτότητα του νομού….

Άλλοι έδιναν έμφαση στον τουρισμό, στη βιομηχανία και τη μεταποίηση, και άλλοι στον πρωτογενή τομέα….

Όλοι ήθελαν λίγο από όλα και κανένας δεν εξειδίκευε την πρότασή του πάνω στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής του, του δήμου του….

Και ίσως ακριβώς για αυτό να μην κατάφεραν να αναδείξουν οι αιρετοί στο βαθμό που θα αναμένανε οι πολίτες κάποιο από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής τους….

 

Δεν μπορεί όλοι οι δήμοι να θέλουν πρωτίστως να  επενδύσουν στον τουρισμό…..

Δεν μπορεί ένας πεδινός δήμος να μην ενισχύσει την γεωργία, ή ένας ορεινός την κτηνοτροφία…..

Δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί για την αποτυχία αξιοποίησης των γεωθερμικών μας πεδίων για την ενίσχυση πρωτίστως του πρωτογενούς τομέα με νέες εναλλακτικές καλλιέργειες, αλλά και παραδοσιακών…..

Η τοπική κοινωνία δεν πίστεψε όσο θα έπρεπε στις δικές της δυνάμεις και εκείνοι που πίστεψαν δεν υποστηρίχθηκαν όσο θα έπρεπε  από την τοπική και όχι μόνο εξουσία….

Κάποια στιγμή θα πρέπει να ειπωθούν όλα με το όνομά τους…..

Το ζήτημα δεν είναι μόνο η διαχείριση των ζητημάτων εκείνων που σου διασφαλίζουν την καρέκλα της εξουσίας ….

Δεν μπορεί να είσαι συνέχεια αρεστός, αλλά θα πρέπει να τολμάς να παίρνεις και πρωτοβουλίες που ανατρέπουν προβληματικά κατεστημένα….

 

Δεν μπορεί λοιπόν ξαφνικά να ξυπνούμε ένα πρωί και να βλέπουμε γύρω μας να επικρατεί μαύρη απελπισία και απαισιοδοξία και στασιμότητα ανάπτυξης παντού….

Βγαίνεις από την πλασματική νιρβάνα σου και διαπιστώνεις ότι περισσότερα ήταν τα παχιά λόγια και οι σχεδιασμοί επί χάρτου και λιγότερα τα έργα με αποτέλεσμα να διαπιστώνουμε ότι δεν αξιοποιήθηκαν στο βαθμό που θα έπρεπε  τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής ….

Πού πήγε αυτός ο πλούτος των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων……;

Επαναπαυθήκαμε στη στρόφιγγα των κοινοτικών κονδυλίων….;

Να που στέρεψε και αυτή…..

Και αυτό γιατί κάποιοι δε φρόντισαν να λάβουν σοβαρά τον κανόνα ότι τα πάντα θα πρέπει να λειτουργούν ανταποδοτικά …..

Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά ο τοπικοί μας άρχοντες θα φροντίσουν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πρότυπο ανάπτυξης της περιοχής στην «καλλικράτεια εποχή» έστω και αν διανύουμε μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης και με κουτσουρεμένες κρατικές επιχορηγήσεις…..

Ευτυχώς που  τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα παραμένουν ζωντανά και αν τα δούμε μέσα από ένα άλλο πρίσμα, όπως με τη  φιλόδοξη και δημιουργική ματιά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ίσως και  τα πράγματα να αλλάξουν γρήγορα προς το καλύτερο…..