ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΕΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙ;)
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
- Γενικά
Στο ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ, αναφερθήκαμε, το πως, ένας σχεδιασθείς, αιφνιδιαστικός-κεραυνοβόλος πόλεμος, της υπερδύναμης Ρωσίας, κατά της Ουκρανίας, κατά τα Χιτλερικά πρότυπα του κεραυνοβόλου πολέμου, του «Μπλίτσκριγκ», μεταβλήθηκε σε μια αδιέξοδη ματωμένη διαδρομή-περίπατο και μια κραταιά πολεμική μηχανή – δύναμη, «ξεδοντιάστηκε» με τρομερές απώλειες σε ξηρά και θάλασσα και με δώδεκα Ανώτερους και Ανώτατους Αξιωματικούς της, νεκρούς στο πεδίο της μάχης, μέχρι τώρα.
Περιμέναμε την 9η Μαΐου, επέτειο της νίκης των Σοβιετικών κατά των Γερμανών-Ναζί, το 1945, για κάποια καινούρια δεδομένα και κάποιες ρηξικέλευθες αποφάσεις του Πούτιν, κάτι το οποίο για την ώρα δεν συνέβη και ο πόλεμος ρηχός-στατικός-ματωμένος, με εκατόμβες νεκρών και τραυματιών και από τις δύο πλευρές των αντιπάλων, συνεχίζεται. Μετά, όμως από συνεχή, τρίμηνη, στενή πολιορκία, με σκληρές μάχες σώμα με σώμα και ιδιαίτερα με όγκο αεροπορικών και ειδικά πυραυλικών προσβολών, από ξηρά και θάλασσα, η Μαριούπολη, έπεσε στα χέρια των Ρώσων, αφού απετέλεσε παράδειγμα ηρωικής αντίστασης, όλων των Ουκρανών, ενώ στο Χάρκοβο, οι αντεπιτεθείσες ουκρανικές Δυνάμεις, απώθησαν τους Ρώσους στα Ουκρανορωσικά σύνορα. Ενώ ο πόλεμος αυτός θα συνεχίζεται, οφείλουμε να σχολιάσουμε και τους οποιουσδήποτε άλλους σχετικούς παράγοντες, κάποιοι εκ των οποίων καταλυτικά, σήμερα, επηρεάζουν τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δρώμενα στην περιοχή μας.
- Ένα βλέμμα στην αχλύν του παρελθόντος αλλά και παρόντος
Ακόμη, στο πρώτο μέρος σχολιάσαμε, πάρα πολύ γενικά και συνοπτικά, τον Πανγερμανισμό, τον Πανσλαβισμό και τον Παντουρκισμό. Τα δηλητηριώδη βλαστάρια του κακού παρελθόντος, μέσα από τα οποία εκβλάστησαν, καταστροφικοί πόλεμοι και αιμοδιψείς ηγέτες, καθώς και ο διεξαγόμενος σήμερα, Ρωσοουκρανικός πόλεμος, με δυσοίωνες επιπτώσεις και χαώδεις καταστάσεις παγκοσμίων διαστάσεων, όπως είναι το οικονομικό, το ενεργειακό και ο πληθωρισμός.
Ειδικά δε, για την Ελλάδα, εκτός όλων αυτών των επιπτώσεων, αντιμετωπίζεται και η αναζωπύρωση, του ιταμού, ιστορικά διαστρεβλωμένου νεοοθωμανισμού. Αντί η Τουρκία να επιδιώξει τη διατήρηση, της τραυματισθείσας ειρήνης, στην ευρύτερη περιοχή μας, ξεκινώντας, όπως πάντα συμβαίνει, από την αρχή ότι, ο «λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», υψώνει τον αμανέ και απειλεί την Ελλάδα, με απαξιωτικές ύβρεις, αβυσσαλέο μίσος, πάθος, έχθρα και ήττα, σε περίπτωση σύγκρουσης. Όλοι ανεξαιρέτως οι Τούρκοι, κάθε θέσεως, βαθμού και εξουσίας ακολουθούν την ίδια πάντα εχθρική γραμμή, κατά της Ελλάδας.
Το περίεργο, είναι ότι, ενώ η Τουρκία δυναμιτίζει και καταδυναστεύει την ειρήνη στην περιοχή μας, ως ένας κακός, προκλητικός, τσαμπουκάς γείτονας, χωρίς ίχνος ιστορικής αυτογνωσίας και του επιβαλλόμενου ρεαλισμού, σήμερα, στον διεξαγόμενο πόλεμο, μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, διεκδικεί τον ρόλο του ειρηνοποιού, γεγονός το οποίο δεν συνάδει, με την μέχρι τώρα, αρνητική ιστορική διαδρομή της, για την ειρήνη. Γενικά οι σχέσεις Ρωσίας, Ουκρανίας και Τουρκίας, διέπονται, από καθαρά ευτελή, ιδιοτελή, αυτών συμφέροντα, πέρα από τις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές επιδιώξεις, εκάστης εξ’ αυτών.
Το εμπόριο όπλων, τα οικονομικά, ενεργειακά και πληθωριστικά προβλήματα, τα οποία ταλανίζουν, σε παγκόσμια κλίμακα, ξεκινούν και από τον πόλεμο αυτόν (Ρωσοουκρανικό). Η Τουρκία, πόρρω απέχουσα διαχρονικά, από κάθε έννοια ειρήνης, επιχειρεί, σήμερα να καπηλευθεί, επ’ ωφελεία της, με κάθε τρόπο και μέσο, την αναγκαιούσα και αιμορραούσα, ειρήνη στην Ουκρανία, με μεθόδους, του «επιτήδειου ουδέτερου», του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η Δύση και το ΝΑΤΟ, αλληθωρίζουν και κωφεύουν, μέχρι να δεχθούν την πισώπλατη μαχαιριά, όπως αυτή (Τουρκία) ετοιμάζεται και καραδοκεί να της μπήξει, αρχίζοντας από την Ελλάδα. Ακόμη δε, για δικά της συμφέροντα και τασσόμενη με τη Ρωσία, απειλεί με veto, αποφάσεις διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου, εύλογα τίθεται το ερώτημα, εάν «βροντήξουν τα κανόνια» σε μια γενικευμένη ή παγκόσμια σύρραξη, ακόμη και με πυρηνικά, κάτι το οποίο απευχόμεθα, η Τουρκία καιροφυλακτούσα, να ειδή ποιος ο νικητής, είναι δυνατό να στρέψει τα πυρά της, κατά του ΝΑΤΟ και υπέρ της Ρωσίας; Οι αρμόδιοι οι οποίοι διακατέχονται, από φιλοτουρκισμό, καλούνται να απαντήσουν.
- Αρνητική πορεία των Τούρκων, για την ειρήνη
Εάν επιχειρήσουμε να αναφερθούμε λεπτομερώς, για τον βιασμό της ειρήνης από τους Τούρκους, θα χρειαστούμε τόμους ολόκληρους. Επιλεκτικά αναφερόμαστε στα πιο κάτω:
- Αγία Σοφία
Την Αγία Σοφία, ιστορική μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, το οποίο λανσάρουν οι Τούρκου σήμερα ως τζαμί, σε διαβατήρια τους και άλλα έντυπα, δεν την έκτισαν αυτοί αλλά την άρπαξαν, από τους Έλληνες, στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα Τρίτη. Σε μια πανορθόδοξη σύναξη (Ελλήνων, Ρώσων, Ουκρανών, Σέρβων, Βουλγάρων κλπ), έστω και αν περάσουν και άλλοι αιώνες, θα ηχήσουν πάλι οι καμπάνες της.
- Τελεσίγραφο Σουλτάνου Σελίμ Β’, για παράδοση Κύπρου
Οι Ενετοί κατέχουν την Κύπρο από το 1487 και είναι το σημαντικότερο εμπορικό τους κέντρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Το 1570, οι Τούρκοι αποφάσισαν να καταλάβουν την Κύπρο και ο Σουλτάνος τους, Σελίμ Β’, αποστέλλει το πιο κάτω τελεσίγραφο στην Ενετική Δημοκρατία, ενδεικτικό της τουρκικής ευγένειας και διπλωματίας:
«Εγώ, ο Σουλτάν Σελίμ, Μέγας Αυτοκράτωρ των Τούρκων, Βασιλεύς των Βασιλέων, Κύριος των Κυρίων, Βασιλεύς της Ιερουσαλήμ, Αφέντης του επιγείου παραδείσου, Σκιά του Θεού επί της γης, ζητώ από σένα, Βενετική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Κύπρου. Δώσε μού το με το καλό, γιατί αλλιώς θα το πάρω με βία. Πρόσεξε μην προκαλέσεις την οργή μου, μην ερεθίσεις το τρομερό σπαθί μου. Μη βασίζεσαι στο πολύ χρυσάφι σου. Θα σε κάνω στάχτη».
Ήταν τόσο προκλητικό το γράμμα, που οι Ενετοί κόντεψαν να λιντσάρουν τον αγγελιοφόρο, τον οποίο γλύτωσε ο ίδιος ο δόγης.
Μετά από σφαγές, καταστροφές, λεηλασίες, παρασπονδίες, σκλαβοπάζαρα, η Κύπρος την οποία υπερασπιζόταν Έλληνες και Ενετοί, υπέκυψε και κατακτήθηκε, τον Αύγουστο του 1570. Οι Τούρκοι παρά τη συμφωνία συνθηκολόγησης, τον Αρχιστράτηγο των αμυνόμενων, Βραγαδίνο, τον συνέλαβαν και αφού φρικτά τον βασάνισαν επί είκοσι μέρες, τον έδεσαν γυμνό σε κοντάρι τουρκικής σημαίας, στην πλατεία της Αμμοχώστου και άρχισαν να τον γδέρνουν ζωντανό, μέχρις ότου να ξεψυχήσει.
Μετά από 308 χρόνια τουρκικής κατοχής, η Κύπρος παραχωρείται επί ενοικίω στην Αγγλία, ως δώρο, για τη μεσολάβηση αυτής, για την αναστολή προέλασης των Ρώσων, στην Κωνσταντινούπολη κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878. Όταν η Τουρκία προσχωρεί σε συμμαχία, με τη Γερμανία, κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κύπρος γίνεται αποικία της Αγγλίας, μέχρι το 1960 (82 χρόνια), όπου μετά, τον ηρωικό απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, αντί της Ένωσης με την Ελλάδα, δυστυχώς, χάριν προσωπικών φιλοδοξιών και αγγλικών δολοπλοκιών, γίνεται ανεξάρτητο κράτος. Φθάνουμε στις 20 Ιουλίου 1971, όπου ο Κίσινγκερ (Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, επί Νίξον), και Ετζεβίτ Πρωθυπουργός της Τουρκίας (δάσκαλος και μαθητής), μέσα από μια σκοτεινή, μακιαβελική, από κοινού σχεδίαση, ξεκινούν την άλωση της Κύπρου.
Διαβάζοντας το πράγματι αξιόλογο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά «Ένα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974», στο οποίο αφού αίρονται τα σκοτεινά παρασκήνια, η πικρή αλήθεια, για τη μεγάλη προδοσία, έρχεται στο φως. Στη σελ. 351, αναφέρεται ένα τηλεφώνημα Κίσινγκερ προς Νίξον «Οι Τούρκοι μας είπαν ότι θα κάνουν την απόβαση και έχουν δώσει οδηγίες στους στρατιώτες τους να μην πυροβολούν, αν αποφύγουν να πυροβολήσουν και οι Έλληνες. Η εισήγησή μου κύριε Πρόεδρε, είναι -αν συμφωνείτε- να επικοινωνήσουμε με τον Τάσκα (Πρέσβης ΗΠΑ στην Ελλάδα τότε) στην Αθήνα και να του δώσουμε αυτό το μήνυμα, από την Τουρκία, ότι δεν θα πυροβολήσουν». Τέτοια συμφωνία και απάτη, όπως αυτή του Κίσινγκερ και Ετζεβίτ, κατά των ανδρείκελων, αχυρανθρώπων, διοικούντων την Ελλάδα, (Δικτάτορας, Πρόεδρος Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, Υπουργοί και οι κατάπτυστοι, αφελείς και βλακώδεις στην σκέψη και εκτίμηση Αρχηγοί Επιτελείων) δεν έχει ποτέ συμβεί στη διαχρονικά, παγκόσμια ιστορία. Οι Μονάδες της Εθνοφρουράς Κύπρου, από το εν υπνώσει ευρισκόμενο Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων Αθηνών, έλαβαν εντολή ότι «οι Τούρκοι θα κάνουν κάποια άσκηση στην Κύπρο, μη τους πυροβολείτε». Όταν οι Τούρκοι άρχισαν να αποβιβάζονται στο Πέντε Μίλι της Κυρήνειας, να ρίχνουν αλεξιπτωτιστές, να βομβαρδίζουν στρατόπεδα, ειδικά αυτό της ΕΛΔΥΚ, τότε άρχισαν να αντιλαμβάνονται, οι Έλληνες τη στημένη απάτη, ήταν όμως, δυστυχώς ΑΡΓΑ.
Εδώ κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι την εισβολή της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, καταδίκασαν οι περισσότερες χώρες, ειδικά της Δύσης (ΝΑΤΟ, ΕΕ), εκτός κάποιων εξαιρέσεων και ειδικά της Τουρκίας. Δυστυχώς όμως, όταν έγινε εισβολή στην Κύπρο, το 1974, όχι μόνο δεν αντέδρασε η Δύση, αλλά ειδικά οι αμερικάνοι και ΝΑΤΟ, αλλά συνήργησαν, συνεργάστηκαν και βοήθησαν τους Τούρκους, όχι μόνο να αποβιβαστούν και καταλάβουν τη Βόρεια Κύπρο, αλλά να εδραιωθούν σε αυτή, όπως το ζούμε μέχρι σήμερα και να συνεχίζουν να απειλούν, την πλήρη κατάληψη της υπόλοιπης Κύπρου.
Την περίοδο αυτή υπογράφτηκε πενταετής αμυντική Συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, με πάρα πολλές, για την ώρα, παραχωρήσεις, μονομερώς στις ΗΠΑ. Το οδυνηρό, όμως πάθημα της Κύπρου το 1974, με υπαιτιότητα, του από τον ελληνικό λαό, μισητού και απεχθούς Κίσινγκερ, συνεχίζει να μας προβληματίζει και να μας δημιουργεί ανησυχίες, για πιθανές, νέες υπαναχωρήσεις των ΗΠΑ υπέρ της Τουρκίας, καθόσον, τουρκολαγνείας απολιθώματα και ομοιώματα, τύπου Κίσινγκερ, συνεχίζουν, να καραδοκούν και να ελλοχεύουν, στις ΗΠΑ, κατά της Ελλάδας.
- Πολεμικές Ακρότητες και Εγκλήματα
Στην Ουκρανία, κατά τον διεξαγόμενο πόλεμο, διαπράχθηκαν, κάθε είδους ακρότητες και εγκλήματα πολέμου, όπως φόνοι, εκτελέσεις αιχμαλώτων, αμάχων, ανηλίκων, γερόντων, ομαδικοί τάφοι, βιασμοί, λεηλασίες, αρπαγές, καταστροφές, ερημώσεις κατοικημένων τόπων, εξανδραποδισμοί κλπ. Ας μην ξεχνάμε τη δολοφονία, σε ομαδικό τάφο 20.000 Πολωνών, κατά διαταγή του Στάλιν το 1939, στο δάσος Κατίν.
Για όλα αυτά τα δεινά του πολέμου, υπήρξε παγκόσμια αγανάκτηση, οργή, θλίψη, δάκρυα και απαίτηση τιμωρίας των ενόχων εγκληματιών. Για τη μαρτυρική όμως Κύπρο δεν συνέβη το ίδιο. Αν λάβουμε δε υπ’ όψη μας ότι ο ελληνικός πληθυσμός της Κύπρου αντιπροσωπεύει το 7% – 8% του Ουκρανικού πληθυσμού, το μέγεθος των εγκλημάτων των Τούρκων στην Κύπρο, υπερτερούν, κατά ποσοστό εκείνων των Ρώσων στην Ουκρανία. Για τα θύματα του Κυπριακού Ελληνισμού, εκτός από τους Έλληνες και Ελληνίδες, οι οποίοι τους έκλαψαν γοερά, με ποταμούς δακρύων, ουδείς από αυτούς που σήμερα ανησυχούν για την Ουκρανία, έκανε το παραμικρό σχόλιο, ούτε δάκρυσαν, αλλά αντίθετα χαιρέκακα, απολάμβανε τη γενόμενη σφαγή και καταστροφή, όπως ο δολοπλόκος Κίσινγκερ και οι περί αυτόν. Στην Ουκρανία, σε ανακαταληφθείσες περιοχές, όπου υπήρχαν ομαδικοί τάφοι, έγινε γνωστό το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα, το οποίο έτυχε της ανάλογης δημοσιότητας. Στην Κύπρο όμως, από τότε που πάτησε τα χώματα της, ο βάρβαρος Τούρκος, ουδεμία έρευνα έγινε και οι ελληνικοί ομαδικοί τάφοι χορταριασμένοι παραμένουν στα σπλάχνα της στοργικής μητέρας, Κυπριακής γης, η οποία ακόμη σκλάβα θρηνεί και περιμένει να έλθει η λευτεριά της, για να τιμήσει με ύμνους, δόξες και τιμές, τους πεσόντες ήρωές της, (τα παιδιά της), τα οποία έπεσαν μαχόμενα, της “εκείνης ρήμασι πειθόμενοι”.
Στην ομιλία του, στο Αμερικανικό Κογκρέσο, όταν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Μητσοτάκης (17 Μαΐου 2022), αναφέρθηκε στην Κύπρο, τα χειροκροτήματα υπήρξαν παρατεταμένα και έντονα, επειδή δε για την τραγωδία της Κύπρου οι ΗΠΑ, είναι ηθικός αυτουργός και συνεργός, ας μη μείνουν μόνο στα χειροκροτήματα και ας προχωρήσουν σε ΕΡΓΑ.
Όταν ο τουρκικός στρατός, με χονδροειδείς προπαγανδιστικές αφίσες (εικ. 1), άρχισε να αποβιβάζεται, στην Κύπρο, τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Οι ερχόμενοι ως ελευθερωτές, μετεβλήθησαν σε θηριώδη, αιμοδιψή τέρατα, τα οποία επιδόθηκαν ανελέητα σε φόνους, ενστόλων, απλών πολιτών, παιδιών, γυναικών, γερόντων, ομαδικούς τάφους, αρπαγές, κλοπές, πλιάτσικο, κτηνώδεις βιασμούς γυναικών αδιακρίτως ηλικίας, βεβηλώσεις ιερών χώρων, εξανδραποδισμούς.
(Ακολουθεί το ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ)
Παν. Χόχολης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής
Ανωτάτης Σχολής Πολέμου
