Να μείνεις Αναστάσιμη Πόλη μου
Γράφει ο Μιχάλης Σπανίδης

Ο σκληρός ξανθός Απρίλης κρύβει πολλές 

εκκρεμότητες και εξομολογήσεις, 

παραδομένες σε δοσοληψίες και σε μίζερες 

ενδοστρεφείς ονειροπολήσεις.

Όνειρα και διαψεύσεις που κατοικούν

σε μία αδιέξοδη σχέση,

που ταλανίζεται από ανεκπλήρωτες προσδοκίες, 

ενοχές, αμφιταλαντεύσεις και αναιρέσεις.

Στην  Πόλη των καιροσκόπων,

οι ιοί των ιδιωφελών,

παράγουν καθημερινά νέφη αθερίνας, 

με την σκέψη τους να είναι πάντα πάνω 

από την άβυσσο του μηδενός.

Μέσα στην σύγχυσή της, 

χτυπημένη από τις καταιγίδες της ιστορίας, 

μετατρέπεται σε λαθρεπιβάτη εκδρομέα 

προς το ασκηταριό της  λύτρωσης.

Φλιπεράκια μιας χαμένης γενιάς,

ανδρωμένη στις φιλοδοξίες και τις πιέσεις 

της μεταπολιτευτικής κολυμβήθρας,

παίξανε την χαρά της Πόλης, 

στα παζάρια της πανδημίας των αβεβαιοτήτων.

Στην Πόλη της παλινδρόμησης,

η ναρκισσιστική περαίωση καλά κρατεί 

κάτω από τα ράντζα  της μπασκέτας.

Παρωπίδες και στενόμυαλη σκέψη, 

από αυθαίρετες αυταρχικές εξουσίες

όπου με το χάρισμα της αθανασίας εγκαταβιώνουν απίθανοι καρεκλοκένταυροι παραμυθάδες, 

σμάρια καψολιγούρηδων

και πλήθη γόνων ευγενών.

Συντήρηση στην ταχυδακτυλουργία 

των πολλών κωδικών και λογαριασμών, 

αλλά του μηδενικού αθροίσματος.

Πόλη μου ένα σου λέω κι ας ξανά

τρείς μας απαρνηθείς:

Τι κι αν οι ανερυθρίαστοι αγαπητικοί,

σου βάλανε για προσκέφαλο λιθάρι 

και σε σκεπάσανε με χιόνια.

Τι κι αν τις προτροπές του Μάνου 

«Να μην συνηθίσουμε την ασχήμια» 

πάντα τις πολεμούσες.

Τι κι αν αμφότεροι μνηστήρες χρόνια κοινωνούν

από το ίδιο δισκοπότηρο θωρώντας το ως ιερό ιδανικό.

Να ξέρεις,

στην εποχή της καρδιάς,

οι χειρονομίες μας πάντα θα στρογγυλεύουν 

τις γωνίες σου και θα ομορφαίνουν 

τους περιορισμούς σου.

Να μείνεις Αναστάσιμη Πόλη μου.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης