“Το χάρισμα του λόγου και του πνεύματος….”

Αυτό που εύκολα διαπιστώνει κανείς είναι ότι στις μέρες μας σπανίζουν ολοένα και περισσότερο οι προσωπικότητες του πνεύματος……

Αυτό που εύκολα διαπιστώνει κανείς είναι ότι στις μέρες μας σπανίζουν ολοένα και περισσότερο οι προσωπικότητες του πνεύματος……

Αρκεί μια επίσκεψη ενός τέτοιου χαρισματικού ανθρώπου για να σε κάνει να αντιληφθείς πόσο μεγάλο και δυσαναπλήρωτο είναι το κενό…..

Πόσοι λίγοι δάσκαλοι του πνεύματος έχουν εναπομείνει που μπορούν με το λόγο τους να σε μαγέψουν, να σε καθηλώσουν και να σε κάνουν να τους παρακολουθείς  με προσήλωση και δέος….

Μια τέτοια χαρισματική προσωπικότητα των γραμμάτων είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε στην Ξάνθη το περασμένο Σάββατο και αφάνταστα τυχεροί όσοι έδωσαν το παρόν στην εκδήλωση όπου μίλησε….

Πρόκειται για τη διακεκριμένη πανεπιστημιακό , κ. Ελένη Γλύκατζη -Αρβελέρ…. 

 

Η κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ, ήταν η κεντρική ομιλήτρια σε εκδήλωση που διοργάνωσε η εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” στην πόλη μας και με θέμα  “Εγνατία Οδός του Τουρισμού και του Πολιτισμού”….

Η αεικίνητη και αειθαλής  Ελένη Γλύκατζη -Αρβελέρ (ένα από τα επώνυμα της προσδιορίζει με τον καλύτερο τρόπο την προσωπικότητά της και την ποιότητα του χαρακτήρα της, ένας γλυκύτατος  άνθρωπος  με νεανικό πνεύμα και ζωντάνια πάρα τα ογδόντα και πλέον χρόνια που βαραίνουν στην πλάτη της)…..κυριολεκτικά μάγεψε το κοινό  με τη ομιλία της….

Με την αμεσότητα, την ευφράδεια του λόγου και με την ευγενική της παρουσία…..

Μίλησε για τον πολιτισμό, σε μια εποχή που όλα θυμίζουν μεσαίωνα…..

Προέβαλε το πνεύμα σε μια εποχή που όλοι επενδύουν στην ύλη με τα γνωστά πλέον επακόλουθα ….

 

Το κοινό ρουφούσε σα σφουγγάρι τα όσα έλεγε με το δικό της μοναδικό τρόπο, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα πως η ανάπτυξη και η πρόοδος του ανθρώπου πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον πολιτισμό, φέρνοντας ως παράδειγμα την Εγνατία Οδό και το ρόλο που αυτή διαδραμάτισε στο βάθος της ιστορίας….

Καθηλωμένο άκουγε τη δική της ερμηνεία για τη διαδρομή της Εγνατίας Οδού, μιας  λεωφόρου ανάπτυξης, μιας  λεωφόρου του τουρισμού και του πολιτισμού….

Η πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης μέσα από την ομιλία προσπάθησε να επικοινωνήσει με κώδικες του πνεύματος και του πολιτισμού, της ιστορίας που δεν έρχεται να λύσει τα προβλήματα του παρόντος και του μέλλοντος, αλλά να οργανώσει τις συνθήκες ζωής των νεότερων γενιών….

Μίλησε για τον πολιτισμό που είναι μια προσπάθεια συλλογική, διαφορετικά δεν είναι πολιτισμός…..

Επεσήμανε τη σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας, τονίζοντας την αναγκαιότητα της πολύ καλής γνώσης της ” μόνο όταν κατέχεις πολύ καλά την ελληνική γλώσσα ξέρεις και την ιστορία”, θέλοντας με τον τρόπο να τονίσει την ερμηνεία των λέξεων στο πέρασμα των ιστορικών μας χρόνων….πχ. κοιμητήρια -συνδέεται με τους Χριστιανικούς χρόνους, ή αμαρτία -στα Αρχαία ελληνικά όταν κάποιος πέφτει έξω, εκτός στόχου, ενώ για το Χριστιανισμό συνδέεται με το στόχο ψυχής…..

 

Η κ. Γλύκατζη Αρβελέρ βρέθηκε στην Ξάνθη, αν δε με απατά η μνήμη για τρίτη φορά και είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μακαρίζω την τύχη μου ή την απόφασή μου να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία……

Γιατί μέσα από το επάγγελμα αυτό, που παρά τα τόσα αρνητικά του, έχει και πολλά θετικά, όπως τη δυνατότητα να γνωρίζει και να επικοινωνείς με χαρισματικές προσωπικότητες, που δυστυχώς όσο περνούν τα χρόνια εκλείπουν…..

Λείπουν εκείνοι οι δάσκαλοι των γραμμάτων και του πνεύματος που θα σε κάνουν να θέλεις να τους μοιάσεις, να σε εμπνεύσουν, να σε καθοδηγήσουν και να αποτελέσουν πρότυπα στη ζωή σου…..

Που είναι απλοί και σεμνοί, ταπεινοί και μετριόφρονες …

Που μέσα από την ευγενική και λιτή ανθρώπινη συμπεριφορά τους σε  κάνουν να αισθάνεσαι πως βρίσκονται πολύ κοντά σου και σε καταλαβαίνουν…..

Γιατί οι πραγματικά χαρισματικοί άνθρωποι είναι προσιτοί και όχι απρόσιτοι….

Να σου εμφυσήσουν το πραγματικό νόημα της παιδείας…..

Να φτάσεις σε εκείνο το σημείο που να βάζεις στόχο της ζωής σου την πνευματική τροφή, φροντίζοντας για την τροφή και καλλιέργεια του μυαλού και της ψυχής και όχι αποκλειστικά και μόνο του σώματος….

Να μην αποτελεί στη ζωή σου μέτρο των πάντων η ύλη…..

 

Στη μέχρι τώρα ζωή μου δάσκαλοι που γνώρισα αυτού του βεληνεκούς ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα……Αν εξαιρέσουμε τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια, όπου τέσσερις ήταν  οι άνθρωποι που χαράχτηκαν στη μνήμη μου και κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, στα δεκαπέντε χρόνια άσκησης της δημοσιογραφίας  δύο είναι οι προσωπικότητες που με έκαναν να αισιοδοξώ πως ευτυχώς ακόμη υπάρχουν χαρισματικοί άνθρωποι του λόγου και του πνεύματος…..

Και  που η καλή μου τύχη το έφερε να τους γνωρίσω και να μου κάνουν την τιμή να μου μιλήσουν …..

Ο ένας ήταν ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης και η άλλη είναι η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ…..