«Όταν το δικό μου συμφέρον αντικρούεται με το δικό σου…»
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα είναι το μέγα πρόβλημα σε κάθε κοινωνία …
Και αυτό το διαπιστώνει κανείς καθημερινά τόσο μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και από τις εργασιακές και τις επαγγελματικές…
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα είναι το μέγα πρόβλημα σε κάθε κοινωνία …
Και αυτό το διαπιστώνει κανείς καθημερινά τόσο μέσα από τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και από τις εργασιακές και τις επαγγελματικές…
Θα ζούσαμε σε μια κοινωνία αγγέλων, αν το δικό μου καλό και συμφέρον συμφωνούσε με το δικό σου…
Βέβαια τότε θα επικρατούσε απόλυτη ομοιομορφία, πράγμα αδύνατο, και μια εκνευριστική ηρεμία…
Πέρα από το χρήμα που αποτελούσε πάντοτε το μήλον της έριδος, στην καθημερινή μας ζωή υπάρχουν και κάποιες θέσεις και συμπεριφορές, κάποια προνόμια , που και αυτά γίνονται πολλές φορές όπλα στα χέρια της κάθε κυβέρνησης για να πετύχει το πολύ γνωστό διαίρει και βασίλευε…
Κάποιες φορές όχι και αναίτια…
Ο κόσμος ανάλογα από την πλευρά στην οποία βρίσκεται κάθε φορά, τάσσεται υπέρ ή κατά, ας πάρουμε για παράδειγμα το κεφάλαιο των μεταρρυθμίσεων στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο , ή στο ασφαλιστικό που ακολουθεί….
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα γνωστά μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα…
Οι πρώτοι κοιτούν τους δεύτερους αφ’ υψηλού όταν οι τελευταίοι προσέρχονται στις δημόσιες υπηρεσίες, Τράπεζες και ΔΕΚΟ για συναλλαγές τους …
Τα πράγματα βέβαια αντιστρέφονται όταν οι δεύτεροι είναι οι ισχυροί του χρήματος…
Τότε οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα οι πρώτοι σπεύδουν τάχιστα να τους εξυπηρετήσουν….
Τι και αν ο συνήθεις κανόνας, αν πάρουμε για παράδειγμα μια Τράπεζα, το γνωστό χαρτάκι με το νούμερο και η αναμονή στη σειρά, αν έχεις τη δύναμη του χρήματος ή των γνωριμιών, τότε ο παραπάνω κανόνας δεν ισχύει για σένα….εξυπηρετείσαι στο άψε σβήσε…τι και αν αυτό θα αποβεί εις βάρος κάποιον άλλων…
Ένα τέτοιο περιστατικό έζησα χθες ως αυτόπτης μάρτυρας, όταν βρέθηκα σε κεντρικό υποκατάστημα τράπεζας της πόλης μας….
Η συναλλαγή μου δεν απαιτούσε να έχω το γνωστό χαρτάκι προτεραιότητας, όπως και όσοι ήταν πριν και μετά από μένα…
Όλα υποτίθεται πως κυλούσαν ομαλά με έναν υπάλληλο στο γκισέ…
Μέχρι που πήρε τη διαταγή από ανώτερο του να αφήσει τη θέση του και να πάει να στα ενδότερα για να εξυπηρετήσει κάποιον άλλο πελάτη, που φυσικά δεν ήταν απλός σαν όλους εμάς του υπόλοιπους που περιμέναμε στη σειρά…
Το μεμπτό κατά την άποψή μου δεν ήταν που σηκώθηκε ο υπάλληλος για να πάει να εξυπηρετήσει κάποιον άλλο, άλλα το ότι δεν αντικαταστάθηκε από κάποιον άλλο για να εξυπηρετηθούμε και εμείς…
Αποτέλεσμα η ουρά να φτάσει μέχρι την είσοδο της τράπεζας και εγώ να χρειαστεί να περιμένω πάνω από μισή ώρα για μια απλή συναλλαγή…
Έτυχε λοιπόν χθες να είμαι θύμα των αντικρουόμενων συμφερόντων…
Λέτε αν η τράπεζα ήταν ιδιωτική θα είχα καλύτερη εξυπηρέτηση;….
Ένα άλλο περιστατικό αντικρουόμενων συμφερόντων ζούμε τις τελευταίες μέρες μέσα από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων…
Πρόκειται για τα αντικρουόμενα συμφέροντα της χώρας μας με αυτά των εταίρων μας στην Ε.Ε. και δη αυτά των Γερμανών….
Άλλες οι διεκδικήσεις και στόχοι της Αγκέλας και άλλα του Γιώργου….
Και αν ο Σίλβιο και ο Νίκολας έρθουν με το μέρος μας, ευθύς αμέσως έρχονται αντιμέτωποι με το δολοφονικό βλέμμα της Μέρκελ, καθώς υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων……
Για να μην αναφερθώ στη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ή κυβέρνησης και κομμάτων……
Και αν θέλετε να αναφερθώ και σε κάτι τοπικό, θα φέρω ως παράδειγμα τα αντικρουόμενα συμφέροντα ανάμεσα στους ακταναλωτές και τους εμπόρους της Ξάνθης με τα περιβόητα πολυκαταστήματα και εμπορικά πάρκα ….
Ναι στην έλευση και νέων πολυκαταστημάτων ή όχι….;
Ναι στην ίδρυση εμπορικών πάρκων
Είναι κάτι σαν το to be or no to be ?…
Πάνω από όλα το όφελος της τοπικής κοινωνίας,…
Μόνο που την τοπική μας κοινωνία την απαρτίζουν μεταξύ άλλων και καταναλωτές, αλλά και καταστηματάρχες…
Ως καταναλωτής θα ήθελα να είχα ακόμη μια επιλογή για τις αγορές μου, όταν μάλιστα θα ήταν και προς όφελός μου…
Μόνο που ο καταστηματάρχης της Ξάνθης έχει αντίθετη άποψη γιατί θίγονται τα συμφέροντά του και απειλείται το επαγγελματικό του μέλλον…
Άντε τώρα να βρει η κάθε τοπική αρχή, η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση την κοινή συνισταμένη των αντικρουόμενων συμφερόντων, κάθε φορά που παρουσιάζεται κάποιο πρόβλημα…και η όποια λύση δίνει να ικανοποιεί το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών…
«Τα μηνύματα του 1821 πιο επίκαιρα όσο ποτέ….»
Χρόνια πολλά ! Μεγάλη Γιορτή σήμερα , του Ευαγγελισμού η μέρα και η Επέτειος της Επανάστασης του 1821….
Σήμερα με διακατέχουν αισθήματα και ιδέες σαν αυτές που είχαν οι πρόγονοί μου οι αμαρτωλοί και οι κλέφτες του 1821…..
Ήταν να μη πάω χθες σε μια ακόμη σχολική εορτή για την εθνική μας επέτειο, της διπλής γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Επανάστασης του 1821, και να μην καμαρώσω και την κοράκλα μου να απαγγέλει περήφανα το ποίημα της ….
«Η μέρα αυτή ενώνει θρησκεία και πατρίδα, σκλαβιάς και αμαρτίας σπάζει την αλυσίδα»….
Στο άκουσμα διαχρονικών ποιημάτων για την παλιγγενεσία του γένους μας, από τις γλυκές φωνούλες των μικρών μαθητών και την εκδήλωση τιμής που ετοίμασαν μαζί με τις δασκάλες τους για τους εθνικούς μας ήρωες και για την τόλμη και αρετή των Ελλήνων για να αποκτήσουν την ελευθερία τους, συνειδητοποίησα πως ευτυχώς ακόμη μέχρι σήμερα συνεχίζονται αναλλοίωτες κάποιες εκδηλώσεις και συμπεριφορές των ανθρώπων….
Την ώρα που τα παιδάκια απαγγέλλανε τα ποιήματά τους, και κάποια από αυτά έφταναν γνώριμα στα αυτά μου, έπιανα τον εαυτό μου να ψιθυρίζει… «α, αυτό το ποίημα το είπα και εγώ όταν ήμουν μαθήτρια, αλλά και πόσα άλλα παιδιά πριν, αλλά και μετά από μένα….πόσες γενιές μεγάλωσαν και θα μεγαλώσουν συμμετέχοντας σε σχολικές γιορτές εθνικών επετείων και απαγγέλλοντας και τραγουδώντας τα ίδια πάντα ποιήματα, που θα μιλάνε για τα κλεφτόπουλα, για τους Σουλιώτες, τον Κολοκοτρώνη, το Ρήγα Φεραίο, τη Φιλική Εταιρεία και όλους τους ήρωες και της ηρωίδες της ηρωικής επανάστασης τους 1821, όπου ήταν η απαρχή για να αποτινάξουμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς…»……
Χρόνια πολλά ! Φετινή επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821 βρίσκει τη χώρα μας και τους Έλληνες με ανάμεικτα συναισθήματα και με πολύ, μα πολύ αγωνία για το δωράκι που θα μας δώσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. ….θα επαναφέρει το χαμόγελό μας ή θα μας παγώσει…..;
Ορέ, τους Έλληνες δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά και τα μηνύματα των αθάνατων ηρώων του 1821 πιο επικαίρα από ποτέ…..
Για αυτό και μαθητιώσα νεολαία και τα στρατευμένα νιάτα παρελαύνουν σήμερα για αυτούς….
Και όλοι εμείς, επίσημοι και απλοί πολίτες χειροκροτούμε το μέλλον της πατρίδας, τα νιάτα , αυτά που με τη σειρά τους θα γράψουν τη δικής του ένδοξη ιστορία…..
Γιατί είμαι βέβαιη ούτε και αυτούς θα τους σκιάζει η προκλητικότητα των άσπονδων γειτόνων, που θέλουν να γίνουν και εταίροι μας, Τούρκων…..
Με τα αεροπλάνα και τα πλοία τους τις τελευταίες μέρες άρχισαν τα παιχνιδάκια τους παίζοντας με τα νεύρα μας, αλλά εμείς εκεί στο ύψος των περιστάσεων…..
Εξάλλου έχουν γνώσιν οι φύλακες……
Τώρα προέχουν τα οικονομικά μας προβλήματα και μετά θα λύσουμε και τα εθνικά μας….
Ένα είναι σίγουρο ότι άμα χρειαστεί ο ηρωισμός και η αυτοθυσία του Ελληνικού λαού θα ξεπροβάλει και πάλι και πιο δυνατή μέσα από τον κοιμισμένο στα προβλήματά του Έλληνα….
Το έχει στο γονίδιό του να τα βάζει με ισχυρότερους από το μπόι του και να πετυχαίνει νίκες, όπως και αν αυτές μεταφράζονται στα επίπεδα της σύγχρονης και παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας……
Να δείτε που η Αγκέλα θα είναι αυτή που θα γευτεί πρώτη το πικρό ποτήρι της ήττας….
Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και όμως ο Έλληνας ραγιάς αποτίναξε τον τουρκικό ζυγό…
Μπορεί να ζούμε πλέον σε μια παγκοσμιοποιημένη ή διεθνοποιημένη κοινωνία με όλα τα συν και τα πλην της, όμως ευτυχώς ακόμη και σήμερα η συγκίνηση και περηφάνια που νιώθω εγώ, αλλά και πάρα-πάρα πολλοί άλλοι στις σχολικές γιορτές, για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασής του 1821 και του Ευαγγελισμού είναι δεδομένη…
Είναι τα ίδια συναισθήματα που ένιωθε η γιαγιά μου ή νιώθει η μαμά μου…
Είναι σίγουρο, όσο και αν κάποιοι άλλοι έχουν αντίθετοι άποψη, τα ίδια θα νιώθουν και τα παιδιά μου…
Και αυτό γιατί, όσο και να το αρνούνται ορισμένοι ειδικοί, η ιστορία επαναλαμβάνεται και αγγίζει τον καθένα μας…
Έναν ανάλογο ζυγό προσαρμοσμένο στα σύγχρονα δεδομένα και ανάγκες προσπαθούν να αποτινάξουν πολλοί λαοί στον πλανήτη γη…
Όμως τίποτε δε γίνεται χωρίς ανταλλάγματα…
Είναι πλέον απαράβατος κανόνας που τηρείται από τους ισχυρούς του κόσμου…
Όμως οι υποτιθέμενοι αδύναμοι λαοί, όταν απαιτείται, έχουν πάντα έναν Κολοκοτρώνη, έναν Ανδρούτσο, έναν Καραϊσκάκη, έναν Ρήγα Φεραίο, που θα τους δώσει δύναμη και θα τους ξεσηκώσει κατά του εχθρού…
Τα μηνύματα του 1821 είναι διαχρονικά…
Ο κάθε λαός έχει τους ήρωές του που αγωνίζονται για τα ιδεώδη του έθνους τους…
Ότι και αν γίνει πάντα θα υπάρχουν οι αντίστοιχοι επαναστάτες ου 1821 που θα δίνουν δύναμη στους λαούς να αγωνίζονται και να διεκδικούν τα δικαίά τους και την υλοποίηση των ονείρων τους….
Η σπίθα της επανάστασης για ένα καλύτερο αύριο κυλάει αέναη στο αίμα της κάθε ανθρώπινης οντότητας…
Είναι η ελπίδα της ζωής…
