Λένε ότι, αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα.

Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση ήθελε να υποχρεώσει την Τουρκία να βάλει αρκετό νερό στοκρασί του μεταναστευτικού προβλήματος και στις απειλές της, ότι θα πνίξει την Ε.Ε. από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, θα μπορούσε να ακυρώσει – καταγγείλει – παγώσει την τελωνειακή ένωση Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ενωσης, με άμεσο αποτέλεσμα τη δασμολόγηση των προερχομένων από την Τουρκία προϊόντων.

Με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της γείτονος χώρας, το μέτρο θα έφερνε σε πολύ δεινή οικονομική θέση του σουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν, αναγκάζοντας τον να αναθεωρήσει τις εθνικιστικές θέσεις και απόψεις του.

Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση ήθελε να υποχρεώσει την Τουρκία να βάλει αρκετό νερό στοκρασί του μεταναστευτικού προβλήματος και στις απειλές της, ότι θα πνίξει την Ε.Ε. από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, θα μπορούσε να ακυρώσει – καταγγείλει – παγώσει την τελωνειακή ένωση Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ενωσης, με άμεσο αποτέλεσμα τη δασμολόγηση των προερχομένων από την Τουρκία προϊόντων.

Με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της γείτονος χώρας, το μέτρο θα έφερνε σε πολύ δεινή οικονομική θέση του σουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν, αναγκάζοντας τον να αναθεωρήσει τις εθνικιστικές θέσεις και απόψεις του.

Είναι έτοιμη η Ε.Ε. να πάρει τέτοιες δύσκολες μεν, αλλά αποτελεσματικές αποφάσεις;

 

Λένε ότι, αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα.

Η κυβέρνηση βομβαρδίζει την ελληνική κοινωνία με φορολογικά μέτρα (σπάζοντας αυγά στα κεφάλια των ελλήνων πολιτών) όμως φως στο τούνελ δε φαίνεται, οι αριθμοί μπορεί να ευημερούν, η κοινωνία υποφέρει, χιλιάδες νοικοκυριά έχουν υπερβεί τα όρια αντοχής και φοροδοτικής ικανότητας επί μια εξαετία και με τρία μνημόνια, ομελέτες δε βλέπουν (βρίσκουν μόνο τα σπασμένα αυγά).

 

Η αντιπαράθεση Ελλάδας-Τουρκίας ξεκινάει από παλιά.

Ξεκίνησε με το δίκαιο της θάλασσας, το δικαίωμα της κάθε χώρας να επεκτείνει στα δώδεκα μίλια τα θαλάσσια σύνορά της, η Τουρκία απάντησε με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και το “Casus belli” όταν η χώρα μας αποφάσισε να αξιοποιήσει τον υποθαλάσσιο χώρο του Αιγαίου.

Σήμερα, από τα σύνορα της καρδιάς του Ταγίπ Ερντογάν, φθάσαμε ν’ αμφισβητείται η συνθήκη της Λοζάννης, που καθορίζει τα σύνορα των όμορων χωρών με την Τουρκία και τα βαλκάνια, εγείροντας αξιώσεις σε περιοχές και νησιά στα ανατολικά και δυτικά (Ελλάδα – Ιράκ Μοσούλη).

 

Το ΣΥΡΙΖΑϊκό προεδρικό μασάζ από τον Αλέξη Τσίπρα προς τους βουλευτές του ξεκίνησε από την ψήφιση των πρώτων προβλεπομένων από το μνημόνιο μέτρων, με την υπόσχεση του παράλληλου προγράμματος που δεν υλοποιήθηκε.

Συνέχισε με την υπερψήφιση πολυνομοσχεδίων, με τη νέα υπόσχεση ότι δε θα κοπούν μισθοί, συντάξεις και θα διατηρηθούν οι κόκκινες γραμμές, χωρίς να τηρηθούν οι υποσχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου, διότι και μειώσεις μισθών – συντάξεων έγιναν και οι κόκκινες γραμμές ξέβαψαν.

Σήμερα η νέα υπόσχεση των κυβερνώντων, για την υπερψήφιση των προαπαιτουμένων έχει σχέση με την απομείωση του χρέους.

Δυστυχώς για όλους εμάς, ούτε παράλληλο πρόγραμμα είδαμε, ούτε οι μισθοί – συντάξεις και οι κόκκινες γραμμές παρέμειναν και ίσως, ούτε και η πολυαναμενόμενη ρύθμιση – απομείωση του χρέους “το ιερό δισκοπότηρο” του ΣΥΡΙΖΑ θα υλοποιηθεί από τους εταίρους δανειστές και τις χαλαρές έως ανύπαρκτες παρεμβάσεις του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

 

Επισκέφθηκε μειονοτικές περιοχές της Θράκης ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε ένα ταξίδι – περιοδεία αστραπή, δεν ήρθε σε επαφή με φορείς της περιοχής, ανήγγειλε την τοποθέτηση κεραιών στα ορεινά για να “βομβαρδίζονται” έλληνες μουσουλμάνοι της περιοχής από την κρατική ΕΡΤ, μετέβη στη Θεσσαλονίκη, εγκαινίασε το γραφείο πρωθυπουργού στη συμπρωτεύουσα και επέστρεψε στην Αθήνα.

Στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης κ. Πρωθυπουργέ στήριξη ψυχολογική, οικονομική και εθνική χρειάζονται και οι έλληνες χριστιανοί πολίτες.

Είναι πολιτικά αντιδεοντολογικό να μην επισκέπτεστε τα Αβδηρα, την πατρίδα του φιλόσοφου Δημόκριτου και κέντρο αναφοράς της Ξάνθης και της ευρύτερης περιοχής της Θράκης και αντίστοιχες περιοχές στην Κομοτηνή και στον Εβρο.

Ηλθον, είδον και απήλθον… θα τα ξαναπούμε, ίσως, σε επόμενη προεκλογική πτήση…

 

Δεν είναι ανάπτυξη είναι “οιωνεί κατοχικές αγοραπωλησίες” οι λεγόμενες επενδύσεις που αναγράφονται και αποτελούν προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της αξιολόγησης.

Είναι συμφωνηθέντες απαιτήσεις των δανειστών η πώληση του 5% του ΟΤΕ, του 17% της ΔΕΗ η πώληση των αεροδρομίων στην κρατική γερμανική εταιρεία Frapurt.

Είναι γνωστή σε όλους η αλεργία του ΣΥΡΙΖΑ στους επενδυτές και στις επενδύσεις.

Αν δεν επιστρέψουν όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο βαλκανικό χώρο, επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού δε θα εισφέρουν στη χώρα μας.

Τον τρόπο ας τον βρει η κυβέρνηση.

Οποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια, λέει ο λαός μας.