“Έβαλα ένα λιθαράκι κι εγώ”
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος φόρεσε για δύο μόλις χρόνια τη φανέλα της Ξάνθης 1988-90. Την πρώτη κατάφερε κάτι μοναδικό στην κατηγορία φορτώνοντας με 30 γκολ τα αντίπαλα δίχτυα και οδηγώντας την ερυθρόλευκη ΑΟΞΑΡΑ από τα αλώνια της Β’ Εθνικής στα σαλόνια της Α΄. Στην Α΄ Εθνική τη μία χρονιά που αγωνίστηκε στην Ξάνθη πέτυχε 4 γκολ.
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος φόρεσε για δύο μόλις χρόνια τη φανέλα της Ξάνθης 1988-90. Την πρώτη κατάφερε κάτι μοναδικό στην κατηγορία φορτώνοντας με 30 γκολ τα αντίπαλα δίχτυα και οδηγώντας την ερυθρόλευκη ΑΟΞΑΡΑ από τα αλώνια της Β’ Εθνικής στα σαλόνια της Α΄. Στην Α΄ Εθνική τη μία χρονιά που αγωνίστηκε στην Ξάνθη πέτυχε 4 γκολ.
Μικρότερη συγκομιδή σε σχέση με την προηγούμενη, παρόλα αυτά η ποιότητά του και το στυλ του ήταν τέτοια που καλείται στην Εθνική Ελλάδος από τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή Αντώνη Γεωργιάδη.
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος μιλάει για πρώτη φορά από την ημέρα που έβγαλε την ερυθρόλευκη φανέλα της Ξάνθης το μακρινό πλέον 1990.
Συνέντευξη στο Xanthi Reds
Κύριε Αδαμόπουλε, αν σας γυρνούσα 23 χρόνια πίσω πιό θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα σας ερχόταν στο μυαλό από το πέρασμά σας στην Ξάνθη;
“Η οικογένεια που ήταν αυτή η ομάδα, το πόσο δεμένοι ήμασταν όλοι οι συμπαίκτες. Πέρασα πολύ ωραίες στιγμές στην Ξάνθη, στιγμές που δε ξεχνιούνται.
Το κλίμα που επικρατούσε στην ομάδα, το πώς συμπεριφέρονταν οι άνθρωποι που υπήρχαν στην Ξάνθη, βοήθησαν για την καλή πορεία που είχε στη συνέχεια”.
Ομολογουμένως, στη δική σας εποχή η ομάδα έπαιζε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Συνήθως ρωτάμε τί διαφορετικό είχατε τότε.
“Το πιο σημαντικό από όλα ήταν η ομοιογένεια που είχε η ομάδα. Οι περισσότεροι μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο, εκτός από τα παιδιά που ήταν από την Ξάνθη, όλη μας η μέρα ήταν γύρω από την ομάδα, συζητούσαμε συνέχεια για θέματα που έχουν να κάνουν με τον ΑΟΞ.
Τόσες πολλές ώρες περνούσαμε μαζί που δεθήκαμε, κάτι που έβγαινε και στο γήπεδο”.
Πώς είδατε τότε λίγο καιρό μετά την αποχώρηση σας τη μετάβαση της ομάδος από ΑΟΞ σε Skoda Ξάνθη;
“Εγώ έκανα διοίκηση με τον Θόδωρο Κοκκάλα, έναν άνθρωπο που αγαπούσε και πρόσφερε στην ομάδα.
Διοικητικά με έναν άλλο επενδυτή σαν τον κ. Πανόπουλο σίγουρα ήταν καλύτερα τα πράγματα και αυτό φάνηκε στο πέρασμα του χρόνου. Το μόνο που δε μου άρεσε στη νέα τάξη πραγμάτων σε σχέση πάντα με εμάς είναι οι πολλοί ξένοι που είχαν έρθει στην ομάδα.
Είναι βέβαια κάτι που συναντάς πλέον παντού, ακόμη και εδώ στην Καρδίτσα υπάρχουν περίπου 100 σωματεία και παρόλα αυτά η μεγάλη ομάδα αγοράζει ξένους ποδοσφαιριστές”.
Από την ημέρα που φύγατε σταδιακά έχουν αλλάξει πολλά.
Η έδρα, για ένα διάστημα τα χρώματα της ομάδος και κατά κάποιον τρόπο το όνομα. Τί από όλα αυτά δε θα πειράζατε εσείς πάντα σε σχέση με τη δική σας εποχή;
“Εγώ ξέρω ένα πράγμα, πως είτε όταν έπαιζα αντίπαλος, είτε όταν φορούσα τη φανέλα της ομάδος τα χρώματα ήταν λευκό-κόκκινο με τον Δημόκριτο στο στήθος.
Κατά διαστήματα έβλεπα κάτι μοβ, κάτι πράσινα που δε μου άρεσαν καθόλου. Για την έδρα δε μπορώ να πω ότι έκανε κακό, ήρθα πριν από 2 χρόνια και είδα τις εγκαταστάσεις που έχει και γύρω από το γήπεδο και μπορώ να πω ότι έμεινα ενθουσιασμένος”.
Ποιον συμπαίκτη σας ξεχωρίζατε για όσο αγωνιστήκατε στην Ξάνθη;
“Τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Είχε αυτό που λέμε προσωπικότητα και σαν παίκτης αγωνιστικά και σαν άνθρωπος, φαινόταν ότι θα πάει μπροστά.
Και μια και μου δίνετε την ευκαιρία θα ήθελα να του ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο του στην Ξάνθη.
Παρακολουθώ την ομάδα όσο περισσότερο μπορώ. Παρόλα αυτά, αν και άνθρωπος του ποδοσφαίρου, με όλα αυτά που γίνονται στο χώρο τον τελευταίο καιρό, κασέτες, παράγκες και απειλές, έχω αηδιάσει”.
Τί έγινε και φύγατε με το που ολοκληρώθηκε η δεύτερη χρονιά σας στην ομάδα;
“Ήταν άλλα χρόνια τότε. Είμαι αστυνομικός στο επάγγελμα και για κάποιους λόγους έπρεπε να μετατεθώ όσο πιο κοντά γίνεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Αυτό έχει ως συνέπεια να πάρω μετάθεση και να αποχωρήσω από την ομάδα”.
Παρόλα τα 4 γκολ που ήταν λίγα για τα δεδομένα σας την τελευταία σας χρονιά στην Ξάνθη κληθήκατε και στην Εθνική.
“Ναι είναι αλήθεια, 2 φορές μάλιστα σε φιλικές αναμετρήσεις.
Την πρώτη έμεινα εκτός αποστολής και την δεύτερη αγωνίστηκα για αρκετά λεπτά με αντίπαλο την Γιουγκοσλαβία με προπονητή τον Αντώνη Γεωργιάδη, στιγμές που σε γεμίζουν με περηφάνια, τόσο για μένα όσο και για την ομάδα μου την Ξάνθη”.
Ποια θέση έχει στην καρδιά σας ο ΑΟΞ, η Ξάνθη;
“Πάνω από όλα λέμε ότι είναι η Ξάνθη. Οι καλύτερες στιγμές της ποδοσφαιρικής μου καριέρας. Μεγάλες στιγμές τη χρονιά που ανεβήκαμε και πέτυχα τα 30 γκολ ήταν ότι καλύτερο για εμένα.
Είχα έφεση στο σκοράρισμα.
Ήταν σημαντικό επίσης ότι η ομάδα έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς σκοπιμότητες. Παίζαμε το ποδόσφαιρο που ξέραμε και εντός και εκτός έδρας”.
Για επίλογο…
“Με την ευκαιρία που μου δίνετε θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φοβερό κόσμο της Ξάνθης που με αγάπησε σα να ήμουν παιδί της περιοχής τους, τους έχω στην καρδιά μου και μακάρι να μπορούσα να ερχόμουν συχνότερα.
Θέλω επίσης να πω ότι μπορεί να βγήκαμε κατηγορία με προπονητή τον Αναστασιάδη, δε πρέπει όμως να ξεχνάμε τον Παναγιώτη Κερμανίδη που έστησε το οικοδόμημα για εκείνη την ομάδα, αλλά δυστυχώς για κάποιο προσωπικό του πρόβλημα αποχώρησε νωρίς μόλις την πρώτη αγωνιστική μετά το 1-1 με τον Χαραυγιακό”.
Βάλτε έναν τίτλο
στη συνέντευξη.
“Έβαλα ένα λιθαράκι και εγώ”
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος με δύο λόγια
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος γεννήθηκε το 1962 στην Καρδίτσα. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην τοπική Αναγέννηση Καρδίτσας και αγωνιζόταν στην επίθεση.
Τον Ιανουάριο 1988 πήρε μεταγραφή στον Πανιώνιο, με τον οποίο έκανε ντεμπούτο στην Α΄ Εθνική.
Το καλοκαίρι του 1988 πήγε στον Α.Ο. Ξάνθη, στον οποίο έπαιξε δύο σεζόν και κλήθηκε στην εθνική ομάδα.
Το 1990-91 έπαιξε στον Ιωνικό και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αναγέννηση, όπου έκλεισε την καριέρα του.
Την περίοδο 1988-89 στην ΄Β Εθνική πέτυχε 30 γκολ με την φανελα της Ξάνθης. Την αμέσως επόμενη στην Ά Εθνική πέτυχε 4 γκολ.
Στην Εθνική
Ο Αχιλλέας Αδαμόπουλος αγωνίστηκε μία φορά με την εθνική ανδρών της Ελλάδας σε φιλικό αγώνα εκτός έδρας με τη Γιουγκοσλαβία, στις 20 Σεπτεμβρίου 1989 (σκορ: 0-3), όταν μπήκε στο 64΄ ως αλλαγή.
