ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Αχ, αυτός ο “στρατηγός άνεμος”….

Φυσήξτε όλοι μαζί να τον στείλουμε στον αγύριστο, μπας και μπορέσουμε να σώσουμε καμιά πιθαμή πράσινης γης εκεί στην Πελοπόννησο …

Και αν η αντίρροπος δύναμή μας αποδειχτεί τόσο ισχυρή, η έντασή της είναι μεγαλύτερη από αυτή “του στρατηγού ανέμου”, άλλη μια προσπάθεια και θα σώσουμε και κάτι και από την Εύβοια…..

Τώρα θα σκέφτεστε τι είναι αυτά που γράφω τώρα…. Μα όταν ακούω τον Βύρωνα να το γυρίζει από την “ασύμμετρη απειλή” στο φταίχτη του κακού στο “στρατηγό άνεμο”, ε κάπως θα πρέπει να απαντήσω και εγώ ….αφού δεν το συγκρατεί κανείς από τους δικούς του….

Με το ένα ή το άλλο λεκτικό ευφυολόγημα του Πολύδωρα, για έκτη μέρα πυροσβέστες και κάτοικοι δίνουν την άνιση μάχη στα πύρινα μέτωπα της Πελοποννήσου και της Εύβοιας….

 

Έστω και καθυστερημένα ο κρατικός μηχανισμός ανασυντάχθηκε, σήκωσε τα μανίκια και έπιασε δουλειά….. Μετά από τόσες μέρες εδέησαν και έδωσαν και τηλεφωνική γραμμή το 1555 για τους πυροπαθείς….

Ε, καιρός ήταν, κάποτε θα έπρεπε να ανασάνουν και τα τηλεφωνικά κέντρα των τηλεοπτικών καναλιών, που ήταν επί εικοσιτετραώρου βάσεως με το ακουστικό στο χέρι…..

-” Καλησπέρα κυρία Τρέμη, πείτε να στείλουν ένα πυροσβεστικό όχημα στην Πηναία….”….

-“Κύριε Χατζηνικολάου σώστε μας, έχουν εγκλωβιστεί ανήμποροι κάτοικοι στο χωριό Διαβολίτσι…..”….

 -“Κύριε Ευαγγελάτε, δεν είδα ούτε ένα αεροπλάνο να πετά στην περιοχή μας και να κάνει ρίψεις νερού….και όμως στα κανάλια λένε άλλα…..”

 -“Κυρία Στάη μου και κυρία Ζαχαρέα μου έχω να καταγγείλω ότι μας άφησαν στη μοίρα μας, ανυπεράσπιστους να σβήνουμε με τους κουβάδες τις φλόγες που κατακαίνε το χωριό μας….”….

Είναι μερικές από τις κραυγές αγωνίας των κατοίκων που προσέτρεχαν για βοήθεια στις τηλεφωνικές γραμμές των μεγάλων καναλιών…..

 

Τώρα αν θα καταφέρει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα είναι ένα μέγα ερώτημα…. Ας είναι καλά η ιδιωτική πρωτοβουλία, ας είναι καλά ο απλός κόσμος, οι πολίτες και οι φορείς ….

Χθες άκουσα το νομάρχη της Αθήνας, το Σγουρό, να λέει πως η νομαρχία του αναλαμβάνει με δικά της έξοδα να ξαναχτίσει τα καμένα σπίτια της Αρτέμιδος, του χωριού που θρηνεί τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα…

Δε θα ήταν καλό κάθε περιοχή της χώρας μας, κάθε νομαρχία και δήμος, που έχει βέβαια την οικονομική δυνατότητα, να “υιοθετήσει” και κάποιο χωριό που κάηκε στις πληγείσες περιοχές …..;

Να αναλάβει προσωπικά την επίβλεψη και στήριξη με κάθε μέσο στο να ξαναφέρει ζωή στο κατετσταραμμένο από την πύρινη λαίλαπα χωριό π.χ του Γρύλλου…..;

Το θέμα βέβαια είναι πόσο εφικτό είναι μέσα από τα αποκαϊδια και τις στάχτες να ξαναφέρεις τη ανάπτυξη σε ένα τόπο και να κρατήσεις τους κατοίκους και ιδίως τους νεότερους στα χωριά τους……

 

Γεγονός πάντως είναι πως οι προσφορές των πολιτών σε είδη, αλλά και σε χρήματα είναι ιδιαίτερα συγκινητικές……

Και πώς να μη βοηθήσεις και εσύ με όποιο τρόπο και όσο βέβαια μπορείς, όταν βλέπεις το μέγεθος της καταστροφής και κυρίως την απόγνωση και τον πόνο των ανθρώπων, που τους έκαψε η φωτιά, αποτυπωμένα στα πρόσωπά τους….. Η ηλιαχτίδα αισιοδοξίας πως το κακό θα υποχωρήσει άρχισε να διαφαίνεται…..

Μαζί της άρχισε να διαφαίνεται και η μεγάλη συμπαράσταση και προσφορά του κόσμου, από άκρη σε άκρη της χώρας, και η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες στις δύσκολες στιγμές ενώνονται και αλληλοβοηθούνται, άσχετα με τις τακτικές που ακολουθούν οι πολιτικοί τους….