Επίσκεψη στα Πομακοχώρια

Το πρωί της Κυριακής 7 Μαϊου επισκέφθηκα τη Γλαύκη, ένα όμορφο πομάκικο χωριό, για να παραβρεθώ στη θρησκευτική γιορτή αναγνώσεως του κορανίου από τα παιδιά (χάτιμ).

Το πρωί της Κυριακής 7 Μαϊου επισκέφθηκα τη Γλαύκη, ένα όμορφο πομάκικο χωριό, για να παραβρεθώ στη θρησκευτική γιορτή αναγνώσεως του κορανίου από τα παιδιά (χάτιμ).
Με κάλεσαν φίλοι μου πομάκοι που τους αγαπώ και μ’ αγαπούν. Ως γνωστόν οι πομάκοι της Θράκης αποτελούν υποδειγματική περίπτωση μιας πληθυσμιακής ομάδας, που χρόνια τώρα βρίσκεται ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες του εθνικισμού και της θρησκευτικής προπαγάνδας.
Σήμερα οι πομάκοι, που μιλούν ένα τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, δεν ασχολούνται μόνο με την καπνοκαλλιέργεια και την κτηνοτροφία, αλλά μαθαίνουν γράμματα και γίνονται τεχνίτες, επαγγελματίες και επιστημονες. Από τη Γλαύκη κατάγεται και η κυρία Καραχασάν, η δικηγόρος που προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ για υπερνομάρχης. Στο χωριό το πρωί της Κυριακής κυκλοφορούσαν γυναίκες και άνδρες, νέοι και ηλικιωμένοι, “χατζήδες (με κίτρινο φέσι” και απλοί πιστοί μουσουλμάνοι (με άσπρο πλεκτό τάκε στο κεφάλι).
Κοπέλες όμορφες με άσπρο τσεμπέρι (τεστεμέλ) στα μαλλιά, πραματευτάδες με πάγκους αριστερά και δεξιά στην είσοδο του χωριού, νεαροί με μαλλιά “καρφάκια” πεζοί ή εποχούμενοι με μηχανάκια κάθε κυβισμού, κινέζοι, χριστιανοί, πράκτορες, χαφιέδες, άνθρωποι του προξενείου!!
Απ’ όλα είχε ο μπαχτσές. Της γριάς το μαλλί, κόκκινα μήλα, πολύχρωμα γυαλιά για τον ήλιο, είδη ρουχισμού, μπαλόνια, κούκλες.
Είδα τα όμορφα παιδιά – μαθητάς στο τζαμί να απαγγέλουν στην Αραβική αποσπάσματα από το κοράνιο παρουσία του Χότζα και των γονέων και των δασκάλων τους. (Ο ψευδομουφτής δεν ήταν παρών λόγω ασθενείας!)
Επισκέφθηκα το χώρο όπου έβραζαν τα κρέατα και τα πιλάφια σε καζάνια (έθιμο για τη φιλοξενία των επισκεπτών), όπου πομάκοι με ανάλογη επιμέλεια και ενδιαφέρον, σε πρόχειρες εγκαταστάσεις έκαναν θαύματα. Είκοσι άνδρες “πάλευαν” με τη φωτιά, τον τεμαχισμό των κρεάτων, την παρασκευή του πιλαφιού, τη μεταφορά των τεράστιων καζανιών, ενώ σε άλλο μέρος ίσως για τις ίδιες δουλειές θα χρειαζόταν τριπλάσιοι τουλάχιστον.
Μπράβο σε όλους αυτούς που δούλεψαν για τη φιλοξενία των επισκεπτών της όμορφης θρησκευτικής γιορτής.
Η φιλοξενία στα πομακοχώρια θεωρείται ιερή υποχρέωση και προσφέρεται με ευχαρίστηση.
Στη Γλαύκη ήταν και συνεργείο του Αντένα με τον Αγγελο Τσέλιο, ο οποίος περίμενε την κα Καραχασάν για δηλώσεις.
Φεύγοντας μου έδωσαν σ’ ένα χαρτάκι ένα ποίημα που έγραφε:
“Είμαι Πομάκος και το καυχιέμαι
Ποτέ σας λέω, δεν το αρνιέμαι.
Κανένα δε φοβάμαι και το δηλώνω
Πομάκος είμαι, Πομάκος είμαι το καμαρώνω”!!
Γύρισα στην Ξάνθη το μεσημέρι, την ώρα που η Μερσεντές με Δ.Σ. (Διπλωματικό Σώμα) του Τουρκικού Προξενείου πλησίαζε στο όμορφο χωριό τη Γλαύκη.
Ηταν μια μέρα όμορφη, με όμορφους ανθρώπους, με όμορφο καιρό, με όμορφες θρησκευτικές εκδηλώσεις. Αντγος ε.α. Νικόλαος Φωτιάδης