Οι σκουριασμένες ράγες της μνήμης μας

Αξιωθήκαμε στα πάρεργά μας να διανύσουμε

ατελείωτα σιδηροδρομικά χιλιόμετρα

μέσα σε γραφικά βαγόνια άγονης γραμμής.

Στις μοναδικές ετήσιες γιορτές κρασιού

του ΕΟΤ στην Αλεξανδρούπολη στην δεκαετία του ’80.

Στις σπουδαστικές υποχρεωτικές παρουσίες μας

ανά την επικράτεια.

Στα κελεύσματα της θητείας μας

από το Κιλκίς έως τον Έβρο.

Στις μοναδικές ατελείωτες  συμποσιακές κατανύξεις

στον σταθμό και στα τούνελ των Λιβερών.

Όλα,

ταξίδια στην σχετικότητα του χρόνου μας.

Ρυτίδα στην γνώση μας  όμως

οι σκουριασμένες ράγες  της πληγωμένης μνήμης μας.

Το πρωινό της Κυριακής συνοδεία με την αλέα του Ηλίου

μετά από πολύ καιρό

 ευτυχίσαμε να κάνουμε πράξη

την  χρόνια επιθυμία μας.

Αποκομμένοι από  Άσωτες σιωπές

Και βασισμένοι

στην Ποιητική μας Συνείδηση,

Ποδηλατήσαμε όρθιοι πάνω στις γραμμές του τόπου μας.

Θερμά ευχαριστήρια στον πολυμήχανο φίλο Γιώργο

για αυτήν την μοναδική εμπειρία.

Πάντως,

είναι να απορεί κανείς,

πως ένας τέτοιος πλούσιος σε δυναμικό

και σκέψη τόπος

να καταδυναστεύεται από  ολίγιστους

νηστεύοντες κοτζαμπάσηδες.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης