Ποδηλατώντας στην Γεωργίου Κονδύλη

Μεγαλώσαμε γνωρίζοντάς την

ως Γεωργίου Κονδύλη.

Μία ατελείωτη λεωφόρος γεμάτη

από καπναποθήκες και πλατάνια,

από το ένα πέρας της έως και το άλλο.

Τώρα ονομάζεται οδός Καπνεργατών,

με εμφανή τα αποτελέσματα του γκασμά της αντιπαροχής πάνω στο σώμα των καπναποθηκών.

Γεμάτη από ρεαλισμό,

με πρωταγωνιστές  το χρώμα και την φύση,

την ποδηλατούμε και την βιώνουμε καθημερινά,

συνήθως τα πρωινά,

στην διαδρομή μας προς τις μεταφορικές.

Η απειλή,

αν και ελάχιστα ορατή,

είναι διαρκής.

Μεγαλώσαμε γνωρίζοντάς την

ως Γεωργίου Κονδύλη.

Μία ατελείωτη λεωφόρος γεμάτη

από καπναποθήκες και πλατάνια,

από το ένα πέρας της έως και το άλλο.

Τώρα ονομάζεται οδός Καπνεργατών,

με εμφανή τα αποτελέσματα του γκασμά της αντιπαροχής πάνω στο σώμα των καπναποθηκών.

Γεμάτη από ρεαλισμό,

με πρωταγωνιστές  το χρώμα και την φύση,

την ποδηλατούμε και την βιώνουμε καθημερινά,

συνήθως τα πρωινά,

στην διαδρομή μας προς τις μεταφορικές.

Η απειλή,

αν και ελάχιστα ορατή,

είναι διαρκής.

Με την οσμή του κινδύνου παντού παρούσα,

καταφέρνουμε

και κομματιάζουμε τον χρόνο,

μέσα στο χάος της αποχώρησής μας,

δαμάζοντας την δριμύτητα του Θεσμικού Τώρα.

Πετυχαίνουμε

και βγαίνουμε λυτρωμένοι

από τον αρπακτικό ενεστώτα

και τον φαύλο  μέλλοντα

της νέας υποσχόμενης καθηλωτικής εκεχειρίας.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης