Τρίτο Μάτι

Η Κατάθεση του Εκδότη

Φίλες και Φίλοι Αγαπητοί μου Συνδαιτυμόνες

Εκ Μέρους του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης

Και των Εκδόσεων ΣΠΑΝΙΔΗ

σας Καλωσορίζω και σας Ευχαριστώ

που τιμάται απόψε εδώ στην Αίθουσα  ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ

την πρώτη δημόσια παρουσίαση

του πονήματος από διηγήματα και μαρτυρίες,

του άξιου πιστού του Όρκου του Ιπποκράτη

Επιστήμονα Ιατρού Γεώργιου Κ. Γεωργίου

με τίτλο « Κατ΄ οίκον Ιατρική Επίσκεψη»,

το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις ΣΠΑΝΙΔΗ.

Βιβλίο που από την πρώτη σελίδα του,

κυριαρχεί η λειτουργία του καθαρού πνεύματος,

η οποία εξασφαλίζεται αβίαστα, καθάρια, αληθινά.

«Αφηγήσεις για ασθενείς και οδοιπόρους,

του πολέμου του ’40  και του ’74,

ο καθείς με τα απωθημένα  του.

Μια ηρωίδα με παράσημα αλλά ενδεής,

ο τραυματίας και το συναξάρι του,

δικτάτορας Μεταξάς με τις μεθόδους του.

Η εφημερία στο ΑΧΕΠΑ και η μοναξιά του χειρούργου 

πριν το κρίσιμο χειρουργείο.

Το απέραντο Νοσοκομείο του Γιοχάνεσμπουργκ

και η δίκη στο γκέτο του SOWETO.

Είναι κα ο ασθενής με το Parkinson που αντιστέκεται ,

ο γιατρός που υποφέρει, ο ορειβάτης που επιμένει.

Αναπόφευκτη η σύγκρουση με τους αγγλόπαιδες,

οι πιτσιρικάδες στην αλάνα ακόμα διαφωνούν για την εγκυρότητα του γκολ και ο Σεϊτάν Αλαμάν, ο παλαιστής, δεν αρέσει στην εξέδρα. Ο σεβάσμιος καλόγερος πεισματικά  εμμένει στον δογματισμό του. Συμπυκνωμένα στιγμιότυπα 60 χρονών βρίσκουν διέξοδο

σε μια «Κατ’ οίκον ιατρική επίσκεψη»,

όπου ο γιατρός απεκδύεται την ιατρική του ιδιότητα και αφηγείται…»

Αυτά είναι τα μαρτυρικά λόγια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου,

του Γιώργη που γεννήθηκε στην Λεμεσό της Κύπρου το 1955. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης  και ειδικεύτηκε στην Γενική Χειρουργική στο Νοσοκομείο Άγιος Παύλος στην Θεσσαλονίκη.

Μετεκπαιδεύτηκε στο  Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής

και στην Λυών της Γαλλίας.

Σήμερα είναι Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ξάνθης.

Συμμετείχε με επιστημονικές εργασίες σε Ελληνικά

και Διεθνή Συνέδρια.

Η συλλογή διηγημάτων,

«Κατ’ οίκον ιατρική επίσκεψη»,

είναι η πρώτη του απόπειρα στο χώρο της λογοτεχνικής γραφής.

Τον συγγραφέα έχω την χαρά να τον ανταμώνω σχεδόν κάθε Σαββάτο, καθώς επισκέπτεται τον χώρο του βιβλιοπωλείου.

Εκτός από τις κοινές μας λογοτεχνικές και ιστορικές αναζητήσεις, έχουμε και το ίδιον χειμερινό κολυμβητικό ψυχισμό

να βιώνουμε τον σφυγμό της θάλασσας.

Όπως ακόμη και το ότι έχουμε μάθει να αγαπάμε τις Λύπες μας.

Στο «Κατ’ οίκον Ιατρική Επίσκεψη» ο Γεώργιος Γεωργίου

δεν διστάζει καθόλου να ομολογήσει από την αρχή

τα αίτια και τα αιτιατά των διηγημάτων του:

« Ο γιατρός αυτόκλητα προσέρχεται στο σπίτι του αναγνώστη, όχι για να ασκήσει ιατρική, αλλά για να διηγηθεί  ιστορίες της ζωής του. Ιστορίες γύρω από τρεις θεματικές ενότητες. Τη μακρόχρονη άσκηση της ιατρικής, τον πόλεμο του ’74 και τα παιδικά του χρόνια»

Ο Γεωργίου ως αφηγητής των διηγημάτων του,

σε αυτές  τις ποικίλες χρονικών διαστημάτων ημερολογιακές του σελίδες δεν συρρικνώνεται απλώς στα αυτοβιογραφικά

αλλά αντιθέτως εκτείνεται σε ένα πέλαγος δημιουργικής ζωής γεμάτο από έντονες σημαδιακές μνήμες.

«Η λέξη αγνοούμενος απουσίαζε από το λεξιλόγιό μας.

Δεν την αναφέραμε στο σπίτι. Μας θύμιζε οικεία κακά.

 Ήταν ο παππούς ο Γιώργος, ο Μικρασιάτης, που στρατολογήθηκε με τη βία στα τάγματα εργασίας Αμελέ Ταμπουρού

και χάθηκε στα βάθη της Ανατολής.

 Η λέξη αγνοούμενος μπήκε δραματικά στη ζωή μας μετά τον πόλεμο του 1974. Λέξη αμφίσημη, μετέωρη, ενδιάμεσο ζωής και θανάτου»

Εκείνο το στοιχείο που γοητεύει στο βιβλίο του Γιώργου Γεωργίου είναι η αποτύπωση του κάθε περιστατικού που μας περιγράφει

και ο στοχασμός του γύρω από αυτό.

Ένα βιβλίο που όσες φορές και να το διαβάσεις,

σου παράγει νέες εικόνες.

Ο Γεωργίου κατορθώνει να ιχνηλατήσει

τη συχνά επίπονη διαδρομή από τον μιλημένο λόγο στην γραφή,

διατηρώντας  μια διαρκή συνάντηση συγγραφέα, αναγνώστη

και κεντρικού χαρακτήρα στα αφανή έγκατα της γλώσσας του.

Λόγος λιτός, σαφής και περιεκτικός.

Πεπρωμένο του , η περιπέτεια των περασμάτων

στο πέρασμα του χρόνου.

Κάθε επικοινωνία που είχα μαζί του αποτελούσε άντληση καινούργιων χρήσιμων εμπειριών.

Εξέδωσα πάνω από 260 τίτλους.

Θυμάμαι ότι αυτή η διάνοιξη δύσβατων περασμάτων

όντως με πορφύρισε.

Και η μνήμη μπορεί να χάνει πράγματα,

όμως τα ξαναβρίσκει και τα ανασυνθέτει.

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης Βιβλιοπώλης

 

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button