Όταν στο δημοψήφισμα του 2015 το “ΟΧΙ” του λαού οι τότε ιθύνοντες της πολιτείας το έκαναν “ναι”, κάπου ακούστηκε μια Κρητική μαντινάδα:
Ποιος είναι αυτός που θέλησε
να θίξει την τιμή μας
και δεν την ελογάριασε
σωστά τη δύναμη μας.
Εδώ οι Κρητικοί, αποκάλυψαν ότι ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη δύναμη που οι άλλοι δεν τη λογάριασαν σωστά. Συνεπώς, γεννούνται τα ερωτήματα, “έχει ο άνθρωπος μεγάλη δύναμη και δεν το γνωρίζει;” Από πού αντλεί αυτή τη δύναμη; Πόσο μεγάλη είναι;
Σκεπτόμενος κανείς απλά διαπιστώνει ότι το σπουδαιότερο θείο δώρο που έχει ο άνθρωπος είναι η νόηση, κάτι που ουδεμία άλλη ζώσα οντότητα διαθέτει. Χωρίς την ανθρώπινη νόηση ολόκληρο το σύμπαν δεν γίνεται αντιληπτό και είναι σαν να μην υπάρχει, και συνεπώς η ανθρώπινη νόηση είναι η μεγαλύτερη δύναμη στο σύμπαν. Άρα ο άνθρωπος οφείλει να καταλάβει ότι διαθέτει τεράστια αποθέματα δυνάμεων και αυτές οι δυνάμεις βρίσκονται μέσα στη νόηση του. Μάλιστα οι δυνάμεις αυτές αναπτύσσονται όσο αναπτύσσεται η νόηση του, που καθορίζει την παιδεία του, ή με άλλα λόγια όσο αυξάνει τις γνώσεις του για την ομαλή λειτουργία των οντοτήτων που υπάρχουν στο σύμπαν.
Μια τέτοια γνώση είναι ότι κανόνας για ομαλή λειτουργία είναι αυτός της ισορροπίας μέσα σε όρια ανοχής. Παράδειγμα, η Γη σε ένα χρόνο κάνει μια περιστροφική τροχιά γύρω από τον Ήλιο χάρις στην ισορροπία της έλξης λόγω βαρύτητας, και της άπωσης λόγω περιστροφής, και κάθε τροχιά είναι λίγο διαφορετική από τις άλλες, αλλά εντός ορίων ανοχής. Αν ξεφύγει από τα όρια της ισορροπίας, η Γη είτε θα συγκρουσθεί με τον Ήλιο, ή θα χαθεί στο διάστημα. Το ίδιο και οι χτύποι της καρδιάς, εντός ορίων είναι υγεία, εκτός ορίων είναι αρρώστια. Για το λόγο αυτό η δικαιοσύνη χαρακτηρίζει ένοχο εκείνο που διαταράσσει την ισορροπία της ζυγαριάς και το τιμωρεί με το ξίφος της.
Το ίδιο συμβαίνει και με την νόηση, που είναι πνευματική δύναμη, και κατά τον Πλάτωνα για να αναπτυχθεί εποικοδομητικά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και του ατόμου που βρίσκεται σε αυτό, θα πρέπει το άτομο να διαθέτει “επάρκεια λογικής που να ισορροπεί την επιθυμία και το θυμό.” Άρα ο δυνατός ο άνθρωπος είναι εκείνος που συνέχεια καλλιεργεί τη λογική του ώστε να είναι επαρκής σε τέτοιο επίπεδο που να χαλιναγωγεί εντός ορίων τα ένστικτα του ακατέργαστου εαυτού του που είναι η επιθυμία και ο θυμός. Η συνεχής προσπάθεια για μια τέτοια ισορροπία μπορεί να ονομασθεί “εσωτερική ισορροπία” και όσο μεγαλύτερη προσπάθεια γίνεται τόσο γιγαντώνονται οι δυνάμεις που διαθέτει το άτομο. Από εκεί και πέρα ο εσωτερικά ισορροπημένος άνθρωπος, μπορεί να κάνει συνεχή προσπάθεια ώστε να έχει και “εξωτερική ισορροπία” εφόσον “οι σκέψεις και οι πράξεις του δεν είναι ελλιπείς ούτε υπερβολές”, αλλά βρίσκονται σε ένα ενδιάμεσο διάστημα που ο Αριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνα, ονομάζει “μεσότητα της αρετής”. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια γίνεται για εξωτερική ισορροπία, τόσο πιο δυνατό γίνεται το άτομο. Συνεπώς η εσωτερική και εξωτερική ισορροπία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του “ενάρετου ανθρώπου,” κάτι που εδώ και τώρα μπορεί να επιδιώξει κανείς, ώστε να αρχίσει να γιγαντώνει τις δυνάμεις του.
Ο άνθρωπος με εσωτερική και εξωτερική ισορροπία, δηλαδή ο ενάρετος άνθρωπος, μπορεί να γίνει ο πιο δυνατός από όλους τους άλλους, μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες για ποιότητα ζωής, μπορεί να κάνει εξερεύνηση για εποικοδομητικούς και όχι καταστρεπτικούς σκοπούς, αλλά το πιο σημαντικό: Είναι δίκαιος και μπορεί να αντιληφθεί τους ενόχους και να τους τιμωρήσει, όσο καμουφλαρισμένοι και να είναι, επειδή διαταράσσουν την εσωτερική και εξωτερική ισορροπία.
Συνεπώς βασικός παράγοντας για την ανόρθωση της Ελλάδας, αλλά και κάθε έθνους, είναι να προσπαθήσουν οι άνθρωποι ξεκινώντας από τα τώρα να γιγαντώσουν τις δυνάμεις τους ξεπερνώντας τον ακατέργαστο εαυτό τους και επιδιώκοντας εσωτερική και εξωτερική ισορροπία για να εντοπίσουν και να τιμωρήσουν τους ενόχους που συντηρούν την υποδούλωση και να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους. Από εκεί και πέρα πρέπει να μπουν τα θεμέλια και να σχεδιασθούν οι κατευθύνσεις για ποιότητα ζωής και εξερεύνηση.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.
