«Τα ΔΕΝ της κυβέρνησης που δεν πιστεύει ο κόσμος….»

Τι ήταν να ακούσω πάλι ένα ΔΕΝ του Παπαπκωνσταντίνου….;
Ήταν αρκετό για να επιστρέψει και πάλι το έντονο καρδιοχτύπι…..
Όχι το καρδιοχτύπι ενός ερωτευμένου ανθρώπου, αλλά σαν αυτό που αισθάνεται κάποιος , όταν τον πιάνει τρόμος και αγωνία για κάτι πολύ σοβαρό και βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί δεν ξέρει πώς να το αντιμετωπίσει…..

Τι ήταν να ακούσω πάλι ένα ΔΕΝ του Παπαπκωνσταντίνου….;

Ήταν αρκετό για να επιστρέψει και πάλι το έντονο καρδιοχτύπι…..

Όχι το καρδιοχτύπι ενός ερωτευμένου ανθρώπου, αλλά σαν αυτό που αισθάνεται κάποιος , όταν τον πιάνει τρόμος και αγωνία για κάτι πολύ σοβαρό και βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί δεν ξέρει πώς να το αντιμετωπίσει…..

Αυτή η κατηγορηματική δέσμευση του υπουργού Οικονομικών ότι η χώρα μας δε θα χρεοκοπήσει χτύπησε και πάλι μέσα μου το καμπανάκι του κινδύνου…..

Κάθε φορά που λέγεται και ένα ΔΕΝ τώρα τελευταία με πιάνει και μια ταχυπαλμία….

Γιατί το Δεν ίσως τελικά αποδειχθεί ναι…..

 

Επανέρχεται λοιπόν ο Παπακωνσταντίνου στο θέμα της χρεοκοπίας και δηλώνει με βεβαιότητα ότι η χώρα ούτε θα χρεοκοπήσει, ούτε και θα γυρίσει στη αείμνηστη δραχμή μας …..

Και εκεί λοιπόν που μέχρι χθες είχα καταφέρει να πείσω τον εαυτό μου να μην ανησυχεί και να κοιμάται ήσυχα τα βράδια, ξαφνικά άρχισαν να με ζώνουν και πάλι τα φίδια…..

Δεν θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ και προσφύγαμε …..

Δε θα θιγούν κεκτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και εδώ δεχόμαστε  ηλεκτροσόκ απανωτά…..

Αλλά μας λένε και άλλα εννοούν …..και στη μέση εγώ, αλλά και όλοι  οι μισθοσυντήρητοι Έλληνες μαζί με μένα να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το αυτονόητα μήπως και προλάβουμε να σώσουμε κάτι από αυτά τα λίγα που μας απέμειναν ….

Κάτι ψιλά στην άκρη, κάτι μικροκαταθέσεις για μια δύσκολη ώρα…..

 

Ξέρετε αυτά που μας μαθαίνανε στο σχολείο στο μάθημα της Οικιακής Οικονομίας,-διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού και την αξία της αποταμίευσης και στο τέλος τον ισοσκελισμό  των εσόδων εξόδων…..

Με βάση δηλαδή τις βασικές αρχές της οικονομίας και την κοινή λογική που πορεύονται οι περισσότεροι καθημερινοί άνθρωποι της γειτονιάς…..

Μέσα λοιπόν σε αυτό το πνεύμα και το κλίμα προσπαθώ  και εγώ να βολιδοσκοπήσω τα γεγονότα και να προλάβω ατυχήματα…..

Από τότε που μας προέκυψε το ΔΝΤ με την εποπτεία του και το μνημόνιο του, από τη στιγμή που είδα τον κομμένο μου μισθό και την  «άκρα του τάφου σιωπή» στην αγορά τα μάτια μου είναι δεκατέσσερα και οι κεραίες μου τεντωμένες…..

Τι είναι και πάλι τούτο, να θέλω να γελάσω και να μην μπορώ με τέτοια μαυρίλα και απαισιοδοξία που αντικρίζω γύρω μου…..

 

Ξυπνώ το πρωί για τη δουλειά και αφού κάνω αρκετές ασκήσεις θάρρους και αισιοδοξίας, αφήνοντας κατά μέρους τους κοιλιακούς και το διάδρομο, βγαίνω από το σπίτι με κέφι και χαμόγελο και στο δρόμο βλέπω πρόσωπα σκυθρωπά και προβληματισμένα……

Να για παράδειγμα χθες το πρωί, συναντώ μια γειτόνισσα την ώρα που πήγαινα στην εφημερίδα και εκεί που είπα να ανταλλάξω μια χαρούμενη καλημέρα χωρίς περιττές κουβέντες και αναλύσεις, με σταματά, με πιάνει από το χέρι και μετά από μια βιαστική καλημέρα έρχεται στο προκείμενο ….στο θέμα των ημερών, τα μαύρα μας τα χάλια τα οικονομικά…..

-«Αχ, Δεσποινάκι, είδες χθες Τριανταφυλλόπουλο….; Α, μπα δε τη γλιτώνουμε την χρεοκοπία…..Βρε είδες που έφεραν τα γαϊδούρια να τους πει κανείς…..έχουν στόμα και μιλούν ….σα δεν ντρέπονται, τσίπα δεν έχουν πάνω τους….βούλιαξαν την Ελλάδα και μας μαζί….Κοίτα όσα λεφτουδάκια έχεις στην τράπεζα για να μην τα χάσεις φρόντισε να τα κάνεις λίρες…..»…

Άντε τώρα εσύ να ξεκινήσεις με κέφι και χαρά τη μέρα σου…..

Η πρώτη σκέψη που έκανα στη συνέχεια και η οποία πλέον μου έγινε μόνιμη ήταν … «αμάν πια, κουράστηκα, μια ψυχή που είναι να βγει , ας βγει να τελειώνουμε….» και πιστεύω πως δεν έχω άδικο…..

 

Μπορώ εγώ να πιστέψω τον υπουργό των Οικονομικών μας, ότι δε θα χρεοκοπήσουμε, από τη στιγμή που ήδη βιώνουμε τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας…..;

Είπαμε οικονομολόγος δεν είμαι, μαθηματικά δεν γνωρίζω, παρά μόνο τα βασικά την απλή αριθμητική, αρκετή για να μη χάνω τα αυγά και τα πασχάλια και ο οικογενειακός προϋπολογισμός να μην είναι ελλειμματικός, αλλά με αυτά που ακούω όλες αυτές τις εβδομάδες από τα κανάλια και ειδικότερα τώρα τελευταία και με το Ασφαλιστικό, καταλαβαίνω πως όχι μόνο έχουμε πιάσει πάτο, αλλά μας κοιτά και από κάτω μας απειλητικά η άβυσσος …..

Πώς θα πρέπει να ερμηνεύσω τα γεγονότα και τις αποφάσεις του ΔΝΤ για το Λοβέρδο, που θέλουν τη σύνταξη να διαμορφώνεται στο 48% του μέσου μισθού….;

Τι σημαίνουν οι παραιτήσεις των προέδρων των Ασφαλιστικών Ταμείων ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, τους οποίους μόλις πριν από λίγους μήνες όρισε η κυβέρνηση….

Και πώς μπορούν να με πείσουν ότι τα μέτρα που παίρνουν είναι για το καλό και ότι θα συμβάλουν στην ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό, όταν συνεχώς μειώνεται η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων…..;

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΛΚΕΚΑ η χώρα μας έρχεται δεύτερη στη μείωση της αγοραστικής δύναμης, αφού με μια ώρα εργασίας αγοράζει 2,83 λίτρα βενζίνη….

Χωρίς δεκάρα πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου, πώς θα βάλουμε στεφάνι….;

Αν δεν έχει το δικό μου πορτοφόλι, πώς θα έχει και του καταστηματάρχη στη γωνία….;

Ημέρες χρεοκοπίας είναι αυτές που ζούμε, μια χρεοκοπία όμως της πολιτικής και της λογικής…..

Όσο για το άλλο είδος της χρεοκοπίας, αυτό που εννοούν οι άλλοι, όπως του ΔΝΤ, και με την οποία μας απειλούν, εσείς αρκεστείτε στο ΔΕΝ του Παπακωνσταντίνου, μην κοιτάτε εμένα……