ΟΙ ΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΩΝΕΣ
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Βρε τι πάθαμε.

Γλυτώσαμε από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη δυο φορές, μια με τον Οδυσσέα, την άλλη με τους Αργοναύτες αλλά…μας την έπεσαν ξανά, τα τέρατα.

Και τι τέρατα. Με σαγόνια καρχαρία και ταράνδων κέρατα.

Οι Ιοί και οι Κορώνες.

Αυτή κι αν είναι ΄΄ μυθολογία ΄΄. Άντε τώρα όλοι μαζί : Ηρακλής, Αίαντες, Αχιλλέας, Οδυσσέας, Διγενής, Ιάσονας, Γεννηματάς, Γκάλης, Χατζηπαναγής, Δήμας, Πετρούνιας,  Αντεντοκούμπο, Χαρδαλιάς, Σύψας, Τσιόδρας, Γιαμαρέλλου, Γκρανιά – Κλώτσα, πλείστοι όσοι, βάλτε ένα χεράκι να γλυτώσουμε ξανά.

Οι Ιοί και οι Κορώνες ήταν σύμφωνα με τη ροή της Ιστορίας του ανθρώπινου Γένους οι απόγονοι του Κορωνοϊού, θα λένε οι κάτοικοι του πλανήτη μας μετά από κάποιες χιλιάδες χρόνια, όταν αναφέρονται στις μέρες μας.

Πάλευες, τα έβγαζες πέρα με τις Κορώνες, σε αποτελείωναν οι Ιοί.

Πάλευες, τα έβγαζες πέρα με τους Ιούς, σε αποτελείωναν οι Κορώνες.

Οι κάθε τύπου Κορώνες και Ιοί. Το διευρύνω. Ρωτήστε όσους έχουν Δημόσια Αξιώματα να σας πούνε, τι ΄΄ τραβάνε ΄΄.

Με απαίσια όψη και προπαντός αόρατοι οι Κορωνοϊοί.

Η πλησιέστερη προσομοίωση τους θέλει κάτι σα νάρκες της θάλασσας.

Όσοι πολεμούσανε για να πιάσουν το θηρίο από τα κέρατα, οι σύγχρονοι Αργοναύτες, ήταν ντυμένοι σαν αστροναύτες, σαν εξωγήινοι.

Με κάτι κίτρινα αυτοκίνητα που έγραφαν στα πλάγια, στο μέτωπο ΕΚΑΒ έτρεχαν στους μαχαλάδες, τις παραλίες, τα βουνά, τους κάμπους να μαζεύουν τους ασθενείς, για να τους πάνε στα Νοσοκομεία.

Αν πεις δε για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους εθελοντές, το λογής – λογής προσωπικό των Νοσοκομείων, όλους όσους κατά το μάλλον ή ήττον έπεφταν στη μάχη για να τους πάρουν από τα δόντια του χάρου, ΗΜΙΘΕΟΙ λεκτικά και κυριολεκτικά. Ούτε μέρα, ούτε νύχτα, ούτε ώρα. Ακατάβλητοι, ατσαλένιοι.

Πάραυτα, χαμόγελο, καλοσύνη, υπομονή απεριόριστη. Κουράγιο ; Παροιμιώδες.

Οι Ιοί και οι Κορώνες είχαν συμμαχήσει με την πολλαπλασιαστική ισχύ των Αλγόριθμων.

Μέχρι και τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, κορυφαίο του πλανήτη στο είδος, τον άφησαν άναυδο.

Εν ριπή οφθαλμού από πέντε γίνονταν πεντακόσιοι, και από χίλιοι, εκατομμύρια. Χώρια οι μεταλλάξεις τους.

Από το Βόρειο μέχρι το Νότιο Πόλο, από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό.

Μεγαλουπόλεις πολλών εκατομμυρίων κατοίκων, μικρότερες, δημοτικά διαμερίσματα, ερήμωσαν όλα.

Άντε παίξε μπάλα. Πάνε όλοι, κρύφτηκαν. Που είναι ο Τάκης Τσουκαλάς ; Που είναι ο Νίκος Αλέφαντος ; Οι άλλοι κορυφαίοι ;

Η Σκύλλα με τη Χάρυβδη είχαν τουλάχιστον ένα σταθερό σημείο. Στην ακτή του Βοσπόρου. Η Σκύλλα στην Ευρωπαϊκή ακτή, η Χάρυβδη στην Ασιατική.

Αργότερα οι μυθογράφοι μετέφεραν την τοποθεσία τους στον πορθμό της Μεσσήνης, μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας.

Οι Κορώνες και οι Ιοί διατρέχουν τον κορμό της Γης, τους ωκεανούς, τις οροσειρές, τις λίμνες, τα ποτάμια σαν τις Νύμφες, τις Νηρηίδες.

Ιχνηλάτες θα γίνουμε όλοι μας, θέλουμε δε θέλουμε.

Να ανιχνεύουμε στην ατμόσφαιρα, στις επιφάνειες, στα νερά, ιχνοστοιχεία Κορωνοϊονισμού.

Και ύστερα ; Ανιχνεύτηκαν από εξελιγμένους αισθητήρες ας πούμε. Πως αμύνεσαι ; Με τη μάσκα και τα γάντια μονάχα ; Αυτά μετά την αναγνώριση αχρηστεύονται.

Εδώ έχεις να κάνεις με κάτι σαν τη ραδιενέργεια.

Τέλος πάντων. Θέματα που άπτονται ιατρικών γνώσεων. Καλά θα κάνουμε, να παρακολουθούμε τους ειδήμονες, τους γιατρούς.

Εικασίες, παραλληλισμούς λογοπαίγνια, αυτοσχεδιασμούς, μύθους πλάθουμε, σβήνουμε, γράφουμε, όσο το συνηθίζουμε. Δουλειά να μη μας λείπει.

Αν προσθέτουμε και τη φαντασία ;

Είναι για να βρίσκουμε διεξόδους στα αδιέξοδα. Τρομάρα μας.

Αλλά από κάτι ανάλογες περιστάσεις δε μας προέκυψαν και η Σκύλλα με τη Χάρυβδη ;

Τι τράβηξε και τότε ο κόσμος για να τις επινοήσει, διατυπώσει, μυθοποιήσει για να φτάσουν ως τις μέρες μας.

Στέλιος  Αρσενίου