“Στα λόγια πρώτοι, επί τω έργω τελευταίοι….”

Εβδομάδα δύσκολη και καθοριστική για πολλά αυτή που διανύουμε….. Καθοριστική για το μέλλον της κυβέρνησης, αφού στη Βουλή συζητείται η υπόθεση του Βατοπεδίου και η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής….

Εβδομάδα δύσκολη και καθοριστική για πολλά αυτή που διανύουμε….. Καθοριστική για το μέλλον της κυβέρνησης, αφού στη Βουλή συζητείται η υπόθεση του Βατοπεδίου και η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής….

Εξίσου σημαντική και για όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης καθώς η όποια έκβαση θα επηρεάσει άμεσα και τη δική τους πολιτική στάση  αλλά και την  απήχησή τους  προς το εκλογικό σώμα…..

Πέρα όμως από το σκάνδαλο Βατοπέδι που μονοπωλεί την ειδησεογραφία όλο αυτό τον καιρό, υπάρχουν και άλλα εξίσου ή και πιο σημαντικά θέματα που κυριαρχούν στη ζωή των πολιτών ….

Μεταξύ των οποίων είναι η ακρίβεια, οι αντιεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης, το κόστος της υγείας και της εκπαίδευσης, το αβέβαιο εργασιακό τους μέλλον, η ανεργία, αλλά και το κόστος του πετρελαίου θέρμανσης…..

Προβληματίζονται πώς θα τα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του χειμώνα  και σε ποιον να προστρέξουν για βοήθεια……

 

Στη μαμά και το μπαμπά ή στην ευνομούμενη πολιτεία και την εκάστοτε κυβέρνηση που πασχίζει για το καλό τους…..;

Μέχρι χθες η ευκολότερη λύση ήταν οι τράπεζες και οι πιστωτικές κάρτες….. Τώρα με την παγκόσμια οικονομική κρίση και αυτή η λύση σου δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα σου  επιλύσει….αφήστε που σου προκαλεί την αίσθηση πως μπροστά σου έχεις το γκρεμό και πίσω σου το ρέμα…..

Όταν λοιπόν η κατάσταση δεν πάει άλλο και η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και διαμαρτύρεται, τότε επεμβαίνει το Συνδικαλιστικό κίνημα…..

Κάτι που έπραξε την Τρίτη και την Τετάρτη που μας πέρασε…..

ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ πραγματοποίησαν 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία και την αμέσως επόμενη μέρα έμποροι και επαγγελματίες έκλεισαν τα καταστήματά τους….

 

Τα Εργατικά Κέντρα και οι υπόλοιποι συλλογικοί φορείς των εργαζομένων πραγματοποίησαν τις καθιερωμένες συγκεντρώσεις, ομιλίες και πορείες……

Αλλά πόσοι τις πλαισίωσαν……; Πόσοι εργαζόμενοι συμμετείχαν και σε αυτήν την απεργιακή κινητοποίηση…..;

Αρκετοί, όχι όμως τόσοι όσοι θα έπρεπε να είχαν δώσει το παρόν…..

Και ίσως να υπάρχει μια κάποια  δικαιολογία για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, καθότι  ο φόβος της απόλυσης πάντα υπάρχει, αφού η ανεργία είναι μεγάλη και οι μνηστήρες για μια θέση εργασίας πολλοί…..

Για του δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές και άρα η μη συμμετοχή  σε μια απεργιακή κινητοποίηση σημαίνει πως ή όλα είναι καλά για αυτούς, ή δε θέλουν να χάσουν χρήματα, αφού υπάρχουν πάντα οι άλλοι που βγαίνουν μπροστά……

 

Έτσι για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι είμαστε καλοί μόνοι στα λόγια και όταν έρχεται η ώρα να αποδείξουμε και με την πράξη μας τα όσα δήθεν ισχυριζόμαστε πως μας ενοχλούν και μας ταλαιπωρούν…..

Όταν έρχεται η ώρα από τη λεκτική αντίδραση να περάσουμε στην έμπρακτη, τότε αφήνουμε τους άλλους να τραβήξουν τον αραμπά….

Μη μου πείτε ότι δεν έχετε γίνει ποτέ αυτόπτης μάρτυρας συζητήσεων όπου συνάδελφοί σας ή φίλοι και γνωστοί σας να διαμαρτύρονται για τη λιτότητα, το καλάθι της νοικοκυράς που ολοένα γεμίζει πιο δύσκολα λόγω της ακρίβειας, τους χαμηλούς μισθούς, για σοβαρά προβλήματα στο χώρο εργασίας τους, για το πως τα βγάζουν δύσκολα πέρα, πως δεν πάει άλλο  και ότι κάτι θα πρέπει να γίνει….;  

Αν μου το αρνηθείτε δε θα σας πιστέψω….

Και ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς οι παραπάνω να αντιδράσουν και να βγουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν, αυτοί επαναπαύονται στη βολή τους, έστω και αν είναι στενάχωρη…..

 

Στη μετριότητα της καθημερινότητάς τους….

Οι περισσότεροι δε συμμετέχουν στις απεργίες, αφού για αυτούς είναι χαμένος κόπος και πολύ περισσότερο χαμένα μεροκάματα…..

Δεν ξέρω αν έχουν δίκαιο ή άδικο, καθότι τα πάντα σε τούτη τη ζωή είναι σχετικά και υποκειμενικά, αλλά εκείνο που με προβληματίζει ότι έχουν πλέον πάψει να αντιδρούν και να διεκδικούν…..

Δεν είναι το τι θα πετύχουν από μια απεργία, αλλά η ίδια η κίνηση της απεργίας….

Το νόμιμο δικαίωμα της αντίδρασης και της ύψωσης της φωνής τους ώστε να εισακουστεί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων…..

Και  όπως και να το κάνουμε όσο πιο μεγάλη είναι η συμμετοχή σε μια απεργία τόσο πιο δυνατή είναι και η φωνή των εργαζομένων, είναι και πιο υπολογίσιμη  και μετράται και πιο σοβαρά από την εκάστοτε κυβέρνηση….

Όμως εμείς εκεί, επιμένουμε να είμαστε παρόντες-απόντες…..

Παρόντες με τα λόγια, απόντες με  τα έργα…..

Και αυτό φάνηκε και από την προχθεσινή απεργία…..

 

Το ίδιο σκηνικό  δεν ίσχυσε για την πλειοψηφία των εμπόρων και επαγγελματιών της  Ξάνθης, οι οποίοι έβαλαν λουκέτο για μια μέρα στα καταστήματά τους…..

Βεβαία υπήρξαν και κάποιοι που είχαν ανεβασμένα τα ρολά των μαγαζιών τους…..

Μπορεί να διαμαρτύρονται πως ο τζίρος τους έχει μειωθεί κατακόρυφα, πως ….κυνηγούν τους πελάτες με το δίκαννο….πως βλέπουν κίνηση στα καταστήματά τους μόνο την περίοδο των εκπτώσεων….πως το κράτος τους παίρνει τα μισά και παραπάνω, ωστόσο αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την πλειοψηφία των συναδέλφων τους…..

Και εδώ πάντα υπάρχουν οι άλλοι  π.χ. η ΟΕΒΕ Ν. Ξάνθης που τραβούν τον αραμπά των κινητοποιήσεων και των διαμαρτυριών προκειμένου να εισακουστούν τα αιτήματα των ΜΜΕ από την κυβέρνηση…..