H ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
΄΄ Ημείς τους πολίτες ψυχήν της πολιτείας νομίζομεν...΄΄ Σόλων ο Αθηναίος

Το απόφθεγμα μας έγινε γνωστό από ένα των επτά σοφών του αρχαίου κόσμου.
Μας έρχεται στο νου κάθε φορά που βλέπουμε ενεργούς πολίτες να τρέχουν να στηρίζουν, να προβάλουν δράσεις της πόλης που κατοικοεδρεύουν.
Στο χώρο που συχνάζω εγώ, τέτοιες λέξεις δεν ακούγονται, γιατί η δική μας μεγάλη παρέα έχει άλλη κοσμοθέαση. Βλέπει τα πράγματα αλλιώς.
Εμείς έχουμε σταθερά μόνιμη επωδό εκφράσεις και αντιλήψεις τύπου : τι κάνει η Πολιτεία ; τι κάνει το Κόμμα ; τι κάνει ο Δήμαρχος ; τι κάνει ο Πρόεδρος ; τι κάνει ο συμπέθερος ; τι κάνει η συνυφάδα ; τι κάνει η κουμπάρα ; τι κάνουν οι δάσκαλοι ; τι κάνουν όσοι έστω κάτι κάνουν ; γιατί δεν είναι άπραγοι σαν εμάς κι αυτοί ;
Μεταξύ των όσων μας πάνε κόντρα, οι πιο πρόσφατοι, τα μέλη του Συλλόγου ΄΄ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ ΄΄.
Πήγαν στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ξεσήκωσαν τον κόσμο να χορεύει στους ρυθμούς του καρναβαλιού της ΞΑΝΘΗΣ, έκαναν ρεσάλτο ΄΄ καταλαμβάνοντας ΄΄ το πειρατικό καράβι του βασιλιά του καρναβαλιού μας Τζακ Σπάροου, κατά κόσμον Παναγιώτη Γεωργίου έδωσαν μια νότα καρναβαλική.
Έτσι είναι, αυτό σημαίνει Καρναβάλι.
Γλέντι, χορός, θέαμα, φαντασία, χρώματα, προβολή, ευρηματικότητα και πολλά άλλα που παραπέμπουν στην αναζήτηση σαρκασμού, τρολαρίσματος, σε ρυθμούς από κόσμους μαγικούς κι ονειρεμένους.
Για του λόγου το αληθές, γέμισαν φωτογραφίες τα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι μόνο.
Ήταν η μέρα που έκαναν έναρξη οι καρναβαλικές εκδηλώσεις των Πατρινών.

Από την πόλη τους εκείνοι, από τη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ εμείς, σκέφτηκαν προφανώς.
– Aσόδυο στο καφενείο εσύ, εξάρες στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ οι ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ, πετιέται ο παπαγάλος μου ο Gabriel.
– Σκάσε νιόπαντρε. Ακόμα μέλι στάζεις. Ο Gabriel έκανε γάμο να σας θυμίσω στις 28 Δεκεμβρίου στη λίμνη Βιστωνίδα με φλαμίνγκο. Φλαμίνγκενα. Τη Ροζαλία. Κάθε φορά που έρχονται στο σπίτι γεμίζουν τον τόπο ροζ πούπουλα. Περιμένουν και μωρό αρχές Μαρτίου που έρχονται οι πελαργοί.
– Παίζοντας τάβλι προβάλεις το Καρναβάλι μάστορα;
– Παπαγάλε της συμφοράς, γρουσούζη, μη μιλάς πάνω στο χέρι. Θα σου φορέσω το τάβλι στο κεφάλι.
– Ξέρεις ότι η νύφη σου, παρά την εγκυμοσύνη της, ετοιμάζει φλαμίνγκενες μαζορέττες, για να κάνουν παρέλαση; Θα τις δει η βασίλισσα του Καρναβαλιού του ΡΙΟ και θα πάθει ατύχημα. Βάζεις στοίχημα;
– Βάζω ρε. Δέκα σακκιά κάρβουνα. Να ανάβεις και να ψήνεις πανσέτες, κεφτέδες, λουκάνικα, να τρώτε με όλο το φλαμινγκοσόϊ σου.
– Τώρα είναι και δικό σου σόϊ. Να εξηγούμαστε.
– Σωστά. Με μια φλαμινγκοσυμπεθέρα να μη την προλαβαίνω μαρέγκες και πουτίγκες.
– Γιατί όμως κάρβουνα ρε μάστορα ; Βάλε 10 τελαράκια ρετσίνες. Λεφτά δεν έχεις; Τσιφούταρε.
– Κάρβουνα, γιατί εγώ έμαθα να λέω, αφού υπάρχει η μασιά γιατί να βγάλω εγώ από τη φωτιά τα κάρβουνα;
– Ποιός είναι η μασιά;
– Εσύ, οι ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ, όλοι όσοι και όσες σας μοιάζουν.
– Άααααααααα έτσι έ; Να κορδώνεσαι ξέρεις όμως. Έτσι εγώ… γιουβέτσι εγώ… κοκορέτσι εγώ… Σιγά το αυγό. Πάρτην λοιπόν να μάθεις, πρώτη και τελευταία.. Όλοι οι σαν εσένα θα αποκλείεστε, θα τρώτε ΄΄ πόρτα ΄΄ του λοιπού από όλες τις εκδηλώσεις. Εμείς οι μασιές αυτό αποφασίσαμε. Τελεία και παύλα.

Στέλιος Αρσενίου