ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΦΘΑΣΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Γράφει ο Παναγιώτης Χόχολης, Αντιστράτηγος Ε.Α

1. Εισαγωγή

Εάν είχε υπάρξει, τα τελευταία χρόνια, κάποιος αρμόδιος πολιτικός και ειδικά πρωθυπουργός της Ελλάδας, να μας διαβεβαιώσει, ότι δεν κινδυνεύει η ελευθερία μας και η ύπαρξη μας, ως έθνους και λαού, από τον Νεοθωμανικό επεκτατισμό και ότι έχουμε, τις προς τούτο ρητές, έγγραφες διαβεβαιώσεις και εγγυήσεις, από συμμάχους, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε δεν θα εκφράζαμε καμία ανησυχία και προβληματισμό. Ακόμη δεν θα στεναχωρούσαμε τους αεί κοιμωμένους και αδιάφορους περί τα εθνικά θέματα. Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση. Αντίθετα, η ανικανότητα, η έλλειψη εθνικής αμυντικής παιδείας, το αρρωστημένο κομματικό και προσωπικό συμφέρον, η γλοιώδης γονυπετής υποταγή στους ισχυρούς, η δεδομένη αδράνεια, τα ολισθηρά λάθη, οι παραλείψεις, οι ολιγωρίες και παλινωδίες, μας οδήγησαν στην κατάσταση, την οποία σήμερα, με έντονο προβληματισμό και ανησυχία, υπό την συνεχή απειλή ενός “Casus belli”, ζούμε. Σχετική είναι η πρόσφατη τοποθέτηση, του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, σε ομιλία του, στις 27 Οκτωβρίου 2019, στην “εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών” “Στα χρόνια που έρχονται, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μεγάλες προκλήσεις. Προκλήσεις, που ας μη έχουμε αυταπάτες, θα απαιτήσουν συγκροτημένες πολιτικές, αποφασιστικότητα και τόλμη”. Στη συνέχεια αναφέρεται “στην απρόβλεπτη συμπεριφορά των ΗΠΑ, που εγείρει ερωτηματικά συνέπειας και αξιοπιστίας”. Ακόμα “στη διστακτικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αναλάβει το ρόλο, που της αναλογεί, ως ισχυρός παίκτης του διεθνούς συστήματος”…. Ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, επιβαλλόταν να ομιλήσει πολύ νωρίτερα, τόσο κάνοντας αυτοκριτική για τα δικά του λάθη “επανίδρυση του κράτους”, η οποία δεν έγινε, όσο και για να προλάβει και αφυπνίσει τους επελθόντες διαδόχους του Πρωθυπουργούς, ώστε να μη υποπέσουν σε ολέθρια λάθη σχετικά με τα εθνικά και αμυντικά μας θέματα.

Ας μη μας διαφεύγει ότι η συμπεριφορά του Κώστα Καραμανλή, να επηρεάστηκε, από ένα πιθανό σχέδιο δολοφονίας του (ΠΥΘΙΑ) από “διεθνείς γκάνγκστερς, τόσο για ενεργειακά θέματα στην περιοχή, όσο κυρίως για το Σκοπιανό. Στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, στις 2 Απριλίου του 2008, ο Τζόρτζ Μπούς ( του ίδιου φυράματος και συνομοταξίας με τον σημερινό Τράμπ ), με την αλαζονεία του Πλανητάρχη, υποβαθμίζει τους πάντες και απαιτεί και εκβιάζει. Το κτύπημα στην πλάτη του Καραμανλή, από τον Μπούς, δεν ήταν φιλοφρόνηση, αλλά μια πισώπλατη φαρμακερή μαχαιριά, με ότι αυτό συνεπάγεται….

Το ίδιο κλίμα εχθρότητας και προσταγής, αντιμετώπισε ο Γεώργιος Παπανδρέου, στις 24 Ιουνίου 1964, από τον πρόεδρο Τζόνσον, όταν επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, για την λύση του Κυπριακού. Όταν ο Γ. Παπανδρέου επέστρεψε από τις ΗΠΑ, μεταξύ άλλων με πικρία σχολίασε “Είναι πολυτέλεια για εμάς, μια μικρή χώρα, η εθνική υπερηφάνεια. Και όμως άφησα την υπερηφάνεια, να οδηγήσει την σκέψη μου”. Αυτό πρέπει να κάνουν όλοι οι Πρωθυπουργοί μας, διότι τότε κάτι μπορεί να κερδίσουν, ενώ με την υποτέλεια και υποταγή χάνουν τα πάντα, όπως με εκείνο το ανεκδιήγητο, στην Βουλή των Ελλήνων, του Κώστα Σημίτη, “ευχαριστούμε τους Αμερικάνους”.

Το ίδιο συνέβη και με τον Τσίπρα, ο οποίος με τον Λαφαζάνη και “άλλα συντρόφια”, μετά την ανάληψη της εξουσίας, επισκέφτηκε τη Μόσχα, την πρώην “Μέκκα” του διεθνούς Κομμουνισμού, όπου περίμεναν να τους υποδεχτούν, με τη γνωστή τους επωδό “ΝΤΑΜΠΡΟ ΠΟΖΑΛΟΒΑΤ ΤΟΒΑΡΙΣΙ – Καλώς ήρθατε σύντροφοι”. Ο Πούτιν, ο οποίος, έχει απογαλακτιστεί, από κάθε κομμουνιστική ιδεολογία, μέσα στην οποία όμως ανδρώθηκε, όχι ως “αρκούδα”, αλλά ως “πανπόνηρη αλεπού” τους έδειξε την πόρτα και τους απέπεμψε, άλλωστε δεν ταιριάξανε και για ένα άλλο λόγο.

Ο Πούτιν ορθόδοξος, Ρώσος, πατριώτης, θρησκευόμενος – επισκέπτης του Αγίου Όρους, ο άλλος άθεος άπατρις, εθνομηδενιστής, αριβίστας. Τότε ο Τσίπρας με κατεβασμένα τα αυτιά και την ουρά στα σκέλια, έγινε, “ποιός ο Τσίπρας”, ο “αριστερός ιδεαλιστής” παραδουλεύτρα και θεραπαινίδα του Αμερικανονατογερμανικού κατεστημένου. Απέλασε ρώσους, διπλωματικούς υπαλλήλους και υπέγραψε την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, ερήμην της πλειοψηφίας των Ελλήνων, τους οποίους αποκαλούσε και παρουσίαζε ως φασίστες και τον ενοχλούσε σφόδρα, να τραγουδούν το “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ “.

Έτσι, μετά από ένα “διπλωματικό Βατερλώ μας”, βρεθήκαμε ανάμεσα στις δύο Μεγάλες Δυνάμεις. Τις ΗΠΑ, στις οποίες δώσαμε τα πάντα, χωρίς το ανάλογο αντίκρυσμα, που παρέχει η μεγάλη στρατηγική αξία της χώρας μας, να μας αγνοούν και εμπαίζουν και την ομόδοξη Ρωσία να μας εχθρεύεται και να μας αγνοεί – τώρα δε, τελευταία και λόγω της προσχώρησης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, συναινέσει και της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ο Ερντογάν, πότε με την Αμερική, πότε με τη Ρωσία, πότε και με τους δύο μαζί, επέτυχε να είναι πάντα στο προσκήνιο, ρυθμιστής του παιχνιδιού και να έχει τη δύναμη να απειλεί τους γύρωθεν του. Εμείς, έχουμε γίνει γραφικοί, να επικαλούμαστε το “διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο”, που δεν λειτουργούν και “η εποχή κανιοφόρων έχει παρέλθει” , ενώ τις βλέπουμε να διαπλέουν προκλητικά την Ανατολική Μεσόγειο και να εξαναγκάζουν , τώρα τελευταία, τις κολοσσούς εταιρείες, ENI (Ιταλία) και TOTAL (Γαλλία), να τα μαζεύουν, από το οικόπεδο 7 της ΑΟΖ Κύπρου.

2. Ποιός ο εχθρός;

α. Προκειμένου να αποφύγουμε τις οποιεσδήποτε οδυνηρές συνέπειες και επιπτώσεις, μιας επικείμενης πολεμικής σύρραξης, είναι η κατά προτεραιότητα, εφαρμογή και τήρηση της ρεαλιστικής αρχής “να γνωρίζουμε ποιος ο εχθρός;” χωρίς, ούτε να υποτιμάται, ούτε να υπερτιμάται. Κατά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, το ίδιο εκτιμούμε να συμβεί και σήμερα, δεν υπήρξαν “μπουνταλάδες”, “Χαλβάδες”, “μεμέτηδες”, όπως μας βόλευε, να τους αποκαλούμε τους Τούρκους, για να καλύψουμε και κρύψουμε, κάτω από το χαλί, δικές μας αδυναμίες και παραλείψεις μας, σχετικά με την αμυντική μας ετοιμότητα. Κατά την προετοιμασία και εκτέλεση της εν λόγω εισβολής οι Τούρκοι, επέδειξαν αντοχή, ικανότητα, μόχθο και πείσμα άνευ ορίου. Επί δέκα και πλέον χρόνια εργάστηκαν νυχθημερόν για να προετοιμάσουν την στρατιωτική επιχείρηση τους. Γνώριζαν τα πάντα στην Κύπρο. Είχαν σχεδιάσει χάρτες, επάνω στους οποίους ήταν σημειωμένες και οι πλέον ασήμαντες λεπτομέρειες, όχι μόνο των στόχων τους οποίους θα έπλητταν. Και ο έσχατος βράχος και η τελευταία ατραπός, και η πιο χαμηλή έξαρση του εδάφους και ελάχιστη βλάστηση, ήταν σαφώς εντοπισμένη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξαν οι Τούρκοι, για την περιοχή της Κυρηνείας, όπου Τούρκοι Αξιωματικοί, παρουσιαζόμενοι, ως οικοδόμοι, κηπουροί, μικροπωλητές κλπ, με χαμηλά ημερομίσθια, ενεργούσαν, ως κατάσκοποι, στις επάκτιες περιοχές και τις αμυντικές οχυρώσεις. Ακόμη οι Τούρκοι Αξιωματικοί, παρουσιαζόμενοι, ως τουρίστες, Άγγλοι και Γερμανοί, ενεργούσαν ως κατάσκοποι, βοηθούμενοι και από Ελληνοκύπριους πράκτορες. Οι πληροφορίες τις οποίες συγκέντρωναν, αφορούσαν, τις ακτές αποβάσεως, τα στρατόπεδα και την δύναμη της Εθνοφρουράς, αλλά και τα ονόματα των Ενωτικών, κατά πόλη και χωριό, τους οποίους τα στρατεύματα του Αττίλα, τους αναζητούσαν κατά την διάρκεια της εισβολής και τους εκτελούσαν σε ομαδικούς τάφους. Ως εκ της τόσο καλά οργανωμένης, αποτελεσματικής και μακροχρόνιας κατασκοπείας τους, οι εισβολείς Τούρκοι, εγνώριζαν τα πάντα, ονοματεπώνυμα, αξιωματούχων, Αξιωματικών, διευθύνσεις τους, ακόμα και αριθμούς αυτοκινήτων τους, ενώ η Κυπριακή Κυβέρνηση και οι υπεύθυνοι της Ελληνοκυπριακής άμυνας, περί άλλων ετύρβαζαν. Αποκλείεται, κάτω από τον τουρισμό, που κατακλύζει τα νησιά του Αιγαίου, να στήνονται, παρόμοιες της Κύπρου πράξεις, κατασκοπείας και άλλες σχετικές επιχειρησιακές προετοιμασίες;.

3. Η Μάχη των Θυλάκων

Ως θύλακα εννοούμε, μια εχθρική δύναμη – απειλή, η οποία υπάρχει σε περιοχή την οποία ελέγχουμε επιχειρησιακά. Η εντός του θύλακα εχθρική απειλή δημιουργείται, είτε από κατοίκους της περιοχής αυτής, είτε σε συνδυασμό με καταδρομικές ενέργειες, αποβάσεις, αεραποβάσεις, διεισδύσεις, καταδρομές του αντιπάλου, στην εν λόγω περιοχή. Ο θύλακας αποτελεί απειλή στα μετόπισθεν αμυντικής τοποθεσίας, εάν δεν αντιμετωπίζεται. Η κύρια δύναμη του εχθρού επιδιώκει την συνένωση, με τους υφισταμένους η δημιουργηθησομένους θύλακες και την εξάρθρωση κατάρρευση της αμυντικής διάταξης και άλωσης της περιοχής. Σχετικό επιθετικό σχέδιο, έχουν εκπονήσει οι Τούρκοι για την Θράκη, από το 2000, το οποίο συνεχώς αναθεωρείται και αναπροσαρμόζεται ( Egemen – Ηγεμών). Σε Τουρκοκυπριακούς θύλακες συγκεντρώθηκε με τη βία ο Τουρκοκυπριακός πληθυσμός, ο οποίος επί μια δεκαετία (1964 – 1974) διαβιούσε σε συνθήκες πολιορκίας. Η πολιτική του Μακαρίου να κάμψει το ηθικό των Τουρκοκύπριων με πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά μέτρα, απέτυχε. Η Τουρκία τους προσέφερε μεγάλη και ανεπιφύλακτη ηθική και υλική συμπαράσταση. Οι άρρενες Τουρκοκύπριοι από 20 έως 60 ετών, εθεωρούντο μαχητές μισθοδοτούμενοι από την Τουρκία. Η στρατιωτική εκπαίδευση, μέσα στους θύλακες, ήταν συνεχής και την παρακολούθησαν, όλοι οι κάτοικοι και τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια άνω των 14 ετών. Η αμυντική οργάνωση του εδάφους των θυλάκων ήταν άρτια και συνεχής. Τα υλικά οχυρώσεως τα προμηθευόταν από Ελληνοκύπριους εμπόρους, εν γνώσει της Κυπριακής Κυβέρνησης. Η θητεία των Τουρκοκύπριων ήταν τετραετής. Οι Ελληνοκύπριοι επιχειρούσαν με μύρια τεχνάσματα να αποφύγουν “ταλαιπωρίες” της στράτευσης, ενώ οι Τουρκοκύπριοι είχαν ως βίωμα τους την στρατιωτική κατάρτιση και ετοιμότητα τους Η ορθή τακτική άποψη είναι ότι στην περίπτωση επιχειρήσεων, όλες οι επίλεκτες δυνάμεις παρατάσσονται επί των ακτών (πρόσω και εφεδρείες), οι δε θύλακες περισφίγγονται, με τοπικές δυνάμεις. Αυτό δεν έγινε στην Κύπρο, κατά την εισβολή, όπου η επίλεκτη, γενναία και αξιόμαχη ΕΛΔΥΚ, χρησιμοποιήθηκε, για εξάλειψη του θύλακα Κιόνελι και όχι στις ακτές. Όλα αυτά και άλλα πολλά τραγικά λάθη, οδήγησαν στην άλωση του 40%, της Κύπρου. Αύριο τι γίνεται; θα αλλάξουμε ” ρότα ” ή ο Ελληνισμός θα οδηγηθεί σε νέες τραγωδίες;. Όλα, όσα σχολιάζονται, απορρέουν, από την αυταπόδεικτη επιβεβαίωση, ότι τα οποιαδήποτε προβλήματα, όπως οικονομικά, κοινωνικά κλπ, τα οποία θέλανε προκύψει, από εσφαλμένες εκτιμήσεις και λάθη, επιλύονται και διορθώνονται. Αντίθετα τα αφορώντα στην Εθνική Άμυνα δεν διορθώνονται. Επιφέρουν εδαφικούς ακρωτηριασμούς και εξανδραποδισμούς και ο λαός τότε, επιζητεί την σκληρή τιμωρία των ενόχων, οι οποίοι ασφαλώς δεν είναι προδότες, αλλά διαπράξαντες ολέθρια λάθη, τα οποία πληρώνονται και κολάζονται.

4. Ο Επίλογος

Σχολιάζοντας, όλα τα πιο πάνω, δεν επιδιώκουμε ίδιο όφελος. Επιδιώκουμε προσφορά στην πατρίδα, που βρίσκεται σε κίνδυνο. Κάνουμε καλόπιστη κριτική προς όλους. Έχουμε όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να επισημαίνουμε, λάθη και παραλείψεις, προκειμένου να γίνουν ανάλογες κινήσεις, προς διόρθωση της πορείας μας. Καυτηριάζουμε έντονα την πολιτική αλαζονεία, αυταρχισμό και εγωπάθεια, κάποιων, οι οποίοι μη έχοντες αμυντοστρατιωτική παιδεία υποπίπτουν σε ολέθρια λάθη. Η αμυντικοστρατιωτική παιδεία στην Ελλάδα, λόγω θέσεως της, είναι εντελώς διαφορετική από άλλες χώρες. Η παιδεία αυτή δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια, Χάρβαρντ, Μίσιγκαν, Κέιμπριτζ κλπ. Διδάσκεται μέσα στο λασπωμένο χαράκωμα, φορώντας λερή φόρμα, κράνος και κρατώντας τουφέκι, που σκοπεύει, ένα ύπουλο, αδίστακτο εχθρό, απέναντι. Διδάσκεται στο στερέωμα, του γαλάζιου ουρανού μας, τον οποίο, με στροβιλίσματα υπερηχητικών ταχυτήτων, υπερασπίζονται οι αεροπόροι μας. Διδάσκεται στις γαλάζιες θάλασσες μας, στους απέραντους σκοτεινούς βυθούς τους, όπου θαλασσοδέρνονται οι Ναυτικοί μας. Αυτοί, που κατά καιρούς αποφοιτούν από πανεπιστήμια του εξωτερικού, φορώντας την τήβεννο, με φιλόδοξα σχέδια πολιτικής εξουσίας, με χειροκροτήματα, λουλούδια, φιλιά τους υποδέχονται συγγενείς και φίλοι. Σε περίπτωση όμως μιας πολεμικής σύγκρουσης, αυτοί που φυλάνε Θερμοπύλες και δεν θα γυρίσουν, θα τους περιμένει μάταια, η Ελληνίδα μάνα τους, ανάβοντας ένα κερί στην μνήμη τους και τη θυσία τους, για την πατρίδα.

Η σημερινή κυβέρνηση, εκτιμά ότι έχει επιλύσει, τα αμυντικά μας προβλήματα και τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Στρατηγό Στεφανή Αλκ., το έβαλε να ασχολείται με τους λαθρομετανάστες και όχι με τους Έλληνες μαχητές;. Στην άμυνα μας υπάρχουν προβλήματα που δεν έχουν καν επιλυθεί. Υπάρχουν ακόμη πολύ περισσότερα προβλήματα, που υποβόσκουν και ως τερμίτες ροκανίζουν τα θεμέλια της Άμυνας μας. Αυτά τα προβλήματα έπρεπε και πρέπει να εντοπίσει και επιλύσει ο Στρατηγός Στεφανής, είδομεν….

Παναγιώτης Χόχολης, Αντιστράτηγος Ε.Α

Ανώτατης Σχολής Πολέμου Επίτιμος Διοικητής

Βιβλιογραφία:

-Ο Αττίλας πλήττει την Κύπρο Διονυσίου Καρδιάνου

-Αυτοθυσία της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου

(ΕΛΔΥΚ) Σπυρίδωνος Δελλή, Υποστράτηγου Ε.Α.