Τα πευκοδάση και η εκατόμβη στο Μάτι

Με αφορμή την παρουσίαση από τον ΣKAI και τον Αλέξη Παπαχελά, της τραγωδίας που έζησε η Αττική και το Πανελλήνιο, στο Μάτι, την 26η Ιουλίου το 2018, θέλω να σημειώσω μια πρότασή μου, σε σχέση με τις πυρκαγιές στην παρτίδα μας.
Από το τραγικό γεγονός της 26ης Ιουλίου του 2018 μέχρι σήμερα, πάρα πολλά γράφτηκαν για τις ανεπάρκειες του Κράτους, της περιφέρειας, των Δήμων. Γράφτηκαν για τις αδυναμίες της Πυροσβεστικής και της αστυνομίας. Γράφτηκαν επίσης για την έλλειψη ρυμοτομικού σχεδίου, για τον δυνατό αέρα, «Ο στρατηγός άνεμος» όπως έλεγε και παλιός υπουργός, για την έλλειψη πυροσβεστικών αεροπλάνων , κλπ, κλπ.
Όλα τα πιο πάνω είναι πράγματι έτσι. Οι ερασιτέχνες, τα λαμόγια, της «Δημοκρατίας» αποδείχτηκαν ανεπαρκείς. Έτσι ήταν πάντα, πλην ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων, και είμαι σίγουρος πως έτσι θα αποδεικνύονται πάντα όσο «ο σοφός λαός» επιλέγει-εκλέγει τους «Άριστους» σωτήρες του.
Από κανέναν όμως δεν άκουσα για τον έναν τον κορυφαίο καταλυτικό παράγοντα της καταστροφής. Και αυτός δεν είναι άλλος, κατά την ταπεινή μου αντίληψη, από το Πευκοδάσος.
Είναι αλήθεια ότι είμαστε μια Μεσογειακή χώρα, με πολύ ζέστη το καλοκαίρι και ισχυρούς επίσης ανέμους την περίοδο της έντονης ξηρασίας του καλοκαιριού.
Τα εδαφολογικά και κλιματικά δεδομένα, ευνοούν την αυτοφυή ανάπτυξη του πεύκου στα βουνά μας και στα δάση μας, γύρω από τις πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μας.
Δυστυχώς η ευλογία αυτή των αυτοφυών δασών από πεύκα, γίνεται κατάρα όταν αρπάζει μια φωτιά που σε ελάχιστο χρόνο κατακαίει τεράστιες περιοχές και διανύει αποστάσεις με ταχύτητες ασύλληπτες.
Η αιτία, το ρετσίνι στο φύλλωμα του πεύκου, που λειτουργεί σαν ένα στρώμα βενζίνης. Ένα στρώμα βενζίνης που καίγεται σε ύψος 10 μέτρων, όπου είναι αδύνατο να το σβήσει κανείς με επίγεια μέσα.
Μόνο αν διαθέτει κάποιες εκατοντάδες καναντέρ, μπορεί να φιλοδοξεί πως θα σβήσει άμεσα τις όποιες χιλιάδες πυρκαγιές, που έχουμε κάθε καλοκαίρι.
Αυτονόητη λοιπόν θα έπρεπε να ήταν η οδηγία προς όλους τους έλληνες «Παιδιά, τα πεύκα μέσα στις αυλές μας, μέσα στις πόλεις μας, στις παρυφές της πόλης μας, είναι σαν να βάζουμε βενζίνη πάνω από τα σπίτια μας, πάνω από τις πόλεις μας, πάνω από τα κεφάλια μας, γι αυτό απαγορεύεται αυστηρά να υπάρχουν πεύκα σε κατοικημένες περιοχές και σε απόσταση τουλάχιστον 100 μέτρα από τους οικισμούς, κλπ.»
Τουλάχιστον έτσι μπορεί να καίγονται τα δάση μας, αλλά δεν θα καίγονται τα σπίτια, οι περιουσίες μας και δεν θα θρηνούμε ανθρώπινες ψυχές!
Τώρα, για το τι μπορούμε να φυτέψουμε στις αυλές και τις πόλεις μας, που να ταιριάζει στις κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες της χώρας μας, μπορεί να προταθούν πολλά απ’ τους αρμόδιους γεωπόνους, δασολόγους κλπ.
Ενδεικτικά, ευκάλυπτους, πλατάνια όπου γίνονται και ίσως ελιές, κληματαριές, καρυδιές και άλλα οπωροφόρα που μπορούμε να φάμε και τους καρπούς τους ρε παιδιά.
Σε κάθε περίπτωση αγαπητοί συνέλληνες, μακριά από πεύκα μέσα σε κατοικημένες περιοχές για να μην θρηνούμε τουλάχιστον εκατόμβες ανθρωπίνων ψυχών.
Προς τα ξεφτέρια, του Πολιτικούς μας. Επειδή ποτέ δεν θα είστε επαρκείς, τουλάχιστον βάλτε δύο γραμμές σε έναν Νόμο σας, «Απαγορεύονται τα πεύκα μέσα και γύρω από κατοικημένες περιοχές» , τελεία και παύλα!

Για τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης
Κομνηνός Γεώργιος
Οικονομολόγος

Εάν συμφωνείτε με τις Ομάδες Κοινωνικής Δράσης ενώστε τη φωνή σας μαζί μας και ενταχθείτε σε κάποια Ομάδα Δράσης για να αγωνιστούμε μαζί για την λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία.
Επικοινωνήστε μαζί μας στο e-mail: okd2010@hotmail.com ή στο facebook: Ομάδες Κοινωνικής Δράσης (Omades Kinonikis Drasis).
Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Περιμένουμε τις ιδέες και τις απόψεις σας. Ευχαριστούμε.