Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν χιλιάδες απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα, να κλείνουν καθημερινά μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να μεταφέρονται σε όμορες χώρες και να μη χύνεται ούτε ένα δάκρυ

Οταν, αφενός μεν ολόκληρη η πλάση πολιτικά “συνομοτεί” εναντίον της σημερινής συγκυβέρνησης και ταυτόχρονα αυτοπυροβολείται χωρίς αιτία και αφ’ ετέρου η αντιπολίτευση και ιδίως η αξιωματική και εν δυνάμει κυβέρνηση η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εισπράττουν την ούτως τεράστια πολιτική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, τότε κάτι καθοριστικό λείπει από το μίγμα πολιτικής που μας παρουσιάζει ο αρχηγός της ΝΔ και θα πρέπει να το ψάξει επισταμένως και με πολύ προσοχή.

Οταν, αφενός μεν ολόκληρη η πλάση πολιτικά “συνομοτεί” εναντίον της σημερινής συγκυβέρνησης και ταυτόχρονα αυτοπυροβολείται χωρίς αιτία και αφ’ ετέρου η αντιπολίτευση και ιδίως η αξιωματική και εν δυνάμει κυβέρνηση η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εισπράττουν την ούτως τεράστια πολιτική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, τότε κάτι καθοριστικό λείπει από το μίγμα πολιτικής που μας παρουσιάζει ο αρχηγός της ΝΔ και θα πρέπει να το ψάξει επισταμένως και με πολύ προσοχή.

Θα πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια συμφωνία και πολιτικούς όρους, όχι με υπεκφυγές και εμπροσπισωγυρίσματα στα καυτά θέματα της καθημερινότητας της κοινωνίας, τα οικονομικά που αποτελούν βραχνά στο λαιμό των νοικοκυριών και στη νεολαία μας, που παίρνει των ομματιών της για νέες χώρες και νέες πολιτείες.

Θα πρέπει να τολμήσει, να θίξει, να αγγίξει και αν χρειαστεί να ξηλώσει τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης και των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα και όχι αποφεύγοντας να μην κάνει αναφορές για το ιερό δισκοπότηρο, το δημόσιο τομέα, για απολύσεις όσων αμοίβονται μεν, δεν προσφέρουν δε, να μετακινηθούν, ν’ αξιολογηθούν, να απομακρυνθούν άμεσα οι επίορκοι, όσοι κατέλαβαν θέσεις με πλαστά δικαιολογητικά και όσοι μπηκαν από τα γνωστά παράθυρα εξουσίας.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν χιλιάδες απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα, να κλείνουν καθημερινά μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να μεταφέρονται σε όμορες χώρες και να μη χύνεται ούτε ένα δάκρυ και για έστω και μια απόλυση επιβεβλημένη στο δημόσιο τομέα να ξεσηκώνεται το σύμπαν.

 

Κραυγή αγωνίας φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το οποίο από χώρος διακίνησης ιδεών έχει μετατραπεί σε κέντρο παραβατικότητας, εγκληματικότητας και διακίνησης ναρκωτικών.

Η παντελής απουσία της πολιτείας για την επιβολή της τάξης, της καταπολέμησης, ότι έχει σχέση με την παραβατικότητα και η απομάκρυνση όσων δεν έχουν σχέση με την πανεπιστημιακή κοινότητα, αν και με το νόμο Διαμαντοπούλου είναι υποχρέωση της πολιτείας και των διωκτικών αρχών να επιβάλλουν την τάξη και να διώκουν όσους χρησιμοποιούν το χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και άλλων πανεπιστημιακών χώρων της χώρας ως κάλυψη παράνομων ενεργειών, είναι ηλίου φαεινότερη.

Τι μπορεί πλέον να περιμένει και να προσδοκά ένας φοιτητής και η οικογένειά του όταν ο ίδιος υπουργός παιδείας αντί να κάνει την αυτοκριτική του (όπως και οι προηγούμενοι) ρίχνει το ανάθεμα και την ευθύνη στην απουσία ενός ρωμαλαίου φοιτητικού κινήματος.

Αν αυτά αντελήφθη και απεκόμισε από την επιστολή – κραυγή αγωνίας των φοιτητών, ο φυσικός,  υπουργός παιδείας κ. Γιαβρόγλου και δεν κινητοποιεί όλες τις αρμόδιες αρχές για τη λύση του μείζονος προβλήματος περιμένοντας από τους φοιτητές να γίνουν μπράβοι και τιμωροί, καθαριστές της κόπρου του Αυγεία, κάποιοι στην κυβέρνηση έχουν μεγάλο, τεράστιο πνευματικό, ηθικό, νομικό και δημοκρατικό πρόβλημα και θα πρέπει να παραιτηθούν, έστω και για λόγους πολιτικής ανεπάρκειας και ευθιξίας.

Ιδιού πεδίον λαμπρόν κ. Υπουργέ παιδείας και όσοι άλλοι εμπλέκεστε, είστε επιφορτισμένοι με τη διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια, ανασκουμπώστε χθες τα μανίκια και αποδώστε τους πανεπιστημιακούς χώρους στους φυσικούς ιδιοκτήτες τους, στους φοιτητές και στους καθηγητές.

Μήπως όλα όσα εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας είναι η νέα τάξη πραγμάτων απαξίωσης των ελληνικών πανεπιστημίων, είναι ταυτόχρονα και το άνοιγμα της κερκόπορτας, της πίσω πόρτας με απαράδεκτο τρόπο, όχι δια της νομίμου δημοκρατικής οδού της εισόδου των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας;

Να θεωρηθεί αναγκαίο και επιβεβλημένο στη λογική της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης, χωρίς κανόνες, των πάντων;

Μήπως…;

 

Δε θα κάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές οι υπουργοί και οι συν αυτώ για να ασχοληθούν ενεργά, αποδοτικά και αποτελεσματικά με την υλοποίηση του αριστερού προοδευτικού κυβερνητικού προγράμματος, κατά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και νεοφιλελεύθερες πολιτικές κατά τους έλληνες πολίτες.

Θα πρέπει να προετοιμάσουν τις προσκούρτιες φορολογικές κλίνες για την ελληνική κοινωνία και με τις απολύσεις 10.000 συμβασιούχων της αποκομιδής των σκουπιδιών στους δήμους αφού προηγουμένως τους ενέπαιξαν, τους γαλούχισαν, τους πέταξαν στο δρόμο σαν στυμένες λεμονόκουπες, στα αζήτητα,  στα σκουπίδια.

Και η επόμενη μέρα ποια θα είναι γι’ αυτούς τους ανθρώπους;

Τίποτα στα τίποτα, νέες στρατιές ανέργων και ίσως γνωστός απομηχανής ιδιώτης πάρει την εργολαβία των σκουπιδιιών.

Τίποτα τελικά δεν γίνεται τυχαία στη φύση και ίσως και στις κυβερνητικές επιλογές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο χρόνος και οι εξελίξεις θα δείξουν…