Ελεος πια…
Ποιος θα πληρώσει για το κακούργημα της βεβήλωσης του εθνικού συμβόλου, το κάψιμο της ελληνικής σημαίας από τους γνωστούς αγνώστους αναρχικούς που λυμαίνονται την περιοχή των Εξαρχείων, καταλαμβάνοντας το Πολυτεχνείο, το άσυλο των ιδεών.
Μπροστά στα μάτια διμοιριτών ΜΑΤ, απλοί παρατηρητές των τεκταινομένων, παρακολουθούσαν άπραγοι θεατές το σόου των αναρχικών, να καίνε το ιερό σύμβολο του έθνους, την ελληνική σημαία, για την οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος.
Ποιος θα πληρώσει για το κακούργημα της βεβήλωσης του εθνικού συμβόλου, το κάψιμο της ελληνικής σημαίας από τους γνωστούς αγνώστους αναρχικούς που λυμαίνονται την περιοχή των Εξαρχείων, καταλαμβάνοντας το Πολυτεχνείο, το άσυλο των ιδεών.
Μπροστά στα μάτια διμοιριτών ΜΑΤ, απλοί παρατηρητές των τεκταινομένων, παρακολουθούσαν άπραγοι θεατές το σόου των αναρχικών, να καίνε το ιερό σύμβολο του έθνους, την ελληνική σημαία, για την οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος.
Ο υπουργός προστασίας του πολίτη, στρατηγός των τεθωρακισμένων, κλάσεως 1971 και αποφοιτήσας από τη σχολή το 1975, έχει ορκιστεί “να φυλάττω τη σημαία” παρακολουθούσε την ομάδα αναρχικών να καταστρέφει τον οικοτεχνικό εξοπλισμό του Πολυτεχνείου, να πέφτουν χιλιάδες μολότωφ, να καταστρέφεται η πέριξ του Πολυτεχνείου περιοχή και να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.
Εικόνες αντιστρόφως ανάλογες, μια μέρα μετά την επίσκεψη του πλανητάρχη και το σόου του Μπαράκ Ομπάμα, χωρίς να κινηθεί, στο χώρο που κινήθηκε, ούτε φύλλο.
Τι φταίει που δεν μπορούν οι ίδιοι αστυνομικοί και ο ίδιος υπουργός να ελέγξουν την κατάσταση την ημέρα εορτασμού, ημέρα μνήμης, για την αρχή του τέλους της χούντας των συνταγματαρχών;
Οποιος δεν μπορεί, όποιος δεν έχει κότσια, όποιος δε θέλει να σπάσει αυγά για να κάνει ομελέτα, όποιος συμβιβάζεται με τις καταστάσεις που πληγώνουν και σμπαραλιάζουν το ηθικό των ελλήνων, κύριε υπουργέ, στρατηγέ των τεθωρακισμένων, παρατάει την καρέκλα του, διατηρώντας την αξιοπρέπειά του και την υπόληψή του στην κοινωνία.
Το ότι αυτές οι καταστάσεις διαιωνίζονται σε κάθε εορτασμό, δεν σας απαλάσσει και εσάς και την κυβέρνηση, όπως και όλες τις προηγούμενες, των ευθυνών σας. Καλυπτόμενοι πίσω από το νόμο “περί ευθύνης υπουργών” και από τις πολιτικές και όχι και πειθαρχικές ευθύνες, κάθονται όλοι αναπαυτικά στις υπουργικές καρέκλες.
Ελεος πια…
Εντυπωσιακές σκηνές από διάσωση μάχης της ελληνικής αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη.
Σε εικονικές μάχες πάμε καλά, όπωςκαι σε ανάλογα σχέδια επί χάρτου.
Στην πραγματική μάχη της αστυνομίας με τους γνωστούς – αγνώστους – αναρχικούς, στην τρομοκρατούμενη περιοχή των Εξαρχείων και στις γύρω περιοχές και στους νεαρούς που έκαιγαν μπροστά στα μάτια τους την ελληνική σημαία, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, σκέτη αποτυχία.
Συμμετείχαν ως απλοί παρατηρητές – θεατές του σόου εκνευρίζοντας, βγάζοντας από τα ρούχα τους, εκατομμύρια ελλήνων πολιτών.
Βιάζονται, το δηλώνουν και το ανακοινώνουν, ότι επείγονται να κλείσουν τη διαπραγμάτευση της δεύτερης αξολόγησης με τους θεσμούς έως το τέλος του μήνα, ώστε να τους δοθεί, κούνια που τους κούναγε, κάποια προφορική συμφωνία για το χρέος.
Οι ευρωπαίοι, δια του καθ’ ύλης αρμόδιου υπουργού οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόϊμπλε, διαμηνύουν με χίλιους και έναν τρόπους, ότι, το χρέος θα συζητηθει μετά το 2018, με τη λήξη του προγράμματος διάσωσης, του τρίτου μνημονίου.
Θυμηθείτε, και θα υπογράψουμε τα πάντα, ότι ζητούν οι διανειστές, κλείνοντας την αξιολόγηση, και θα δε θα μας δοθεί τίποτα χειροπιαστό για το χρέος, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον Αλέξη Τσιπρα, την ελληνική κυβέρνηση και τη χώρα γενικότερα.
Ο υπουργός επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης σε συνέντευξη ανέφερε ότι, η Ελλάδα συντομότατα θα γίνει ένα απέραντο εργοτάξιο μετά την επιτυχή αξιολόγηση και την, με απόλυτη βεβαιότητα, έξοδο στις αγορές.
Κύριε υπουργέ ζείτε σε παράλληλο σύμπαν, στιγμές εικονικής πραγματικότητας;
Θα μας πείτε σε εύλογο χρόνο, ότι, οι επενδυτές θα περιμένουν στη γραμμή, θα χτυπούν προσοχή και θα υποβάλλουν και τα σέβη τους για να δεχτούμε να επενδύσουν στη χώρα μας.
Λύστε το πρόβλημα της γραφειοκρατίας, ψηφίστε ένα φορολογικό νόμο με ορίζοντα δεκαετίας +, μειώστε την υπέρμετρη φορολόγηση των επιχειρήσεων, απλοποιείστε τις διαδικασίες ανοίγματος μιας επιχείρησης, τρέξτε τα θέματα της δικαιοσύνης και μετά βλέπουμε… ονειρευτείτε για εργοτάξια…
