ΜΗΠΩΣ ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΔΕΥΤΙΚΟΥ;
Δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο ορισμένα αιχμηρά σχόλια, αναφορικά με τη θέση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στο θέμα της μεταφοράς και διανομής με υπόγειους αγωγούς ποσοστού των υδάτων (τουλάχιστον 15-20%) του ποταμού Νέστου στον κάμπο της περιοχής μας. Κατά κάποιο τρόπο συνδέθηκε η υπεύθυνη στάση του ΣΥΡΙΖΑ τώρα και στο παρελθόν, με το «κακό που κάνουν οι Οικολογικές Οργανώσεις στην περιοχή και στο περιβάλλον της…».
Δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο ορισμένα αιχμηρά σχόλια, αναφορικά με τη θέση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στο θέμα της μεταφοράς και διανομής με υπόγειους αγωγούς ποσοστού των υδάτων (τουλάχιστον 15-20%) του ποταμού Νέστου στον κάμπο της περιοχής μας. Κατά κάποιο τρόπο συνδέθηκε η υπεύθυνη στάση του ΣΥΡΙΖΑ τώρα και στο παρελθόν, με το «κακό που κάνουν οι Οικολογικές Οργανώσεις στην περιοχή και στο περιβάλλον της…». Έγινε μάλιστα αναφορά για κάτι δικά μου «μισόλογα», πως δεν τολμάμε να πούμε στους αγρότες ότι είμαστε με το μέρος των οικολόγων και όχι με το μέρος των αγροτών και άλλα παραπλανητικά ή και ανυπόστατα(!)
Κατ’ αρχήν υπενθυμίζω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπήθηκε γύρω στο 2008, σε επίσημη συνάντηση αντιπροσωπίας της ΝΕ με τον τέως Νομάρχη κ. Παυλίδη από τον τότε Γραμματέα σ. Δημήτρη Σελβιέρογλου και δύο μέλη της, όπου εκφράσαμε την υποστήριξη του κόμματος στις επιδιώξεις επίλυσης του προβλήματος της υφαλμύρωσης μεγάλων αγροτικών εκτάσεων, εξαιτίας της θαλάσσιας διείσδυσης από την υπεράντληση που επιφέρουν οι 10.500 γεωτρήσεις στον κάμπο της Ξάνθης. Πλην, όμως, επισημάναμε και τις λανθασμένες πολιτικές εντατικής εκμετάλλευσης των εδαφών με υδροβόρες καλλιέργειες και τις επιπτώσεις για τη μελλοντική βιωσιμότητα των καλλιεργειών και γενικότερα του οικοσυστήματος από την υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων (νιτρορύπανση) και φυτοφαρμάκων. Επιμείναμε στην ανάγκη άμεσου προγράμματος θετικής αναδιάρθρωσης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, προς όφελος της τοπικής οικονομίας, κυρίως των μικρομεσαίων αγροτικών καλλιεργειών και μελλοντικής συνετούς χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Όταν μάλιστα έχει αποδειχτεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμος αγροτικός τομέας, στηριζόμενος σε αλόγιστες επιδοτήσεις της παραγωγής. Επισημάναμε τις δυνατότητες αξιοποίησης των ιαματικών πηγών και γεωθερμικών πεδίων, την ανάπτυξη ήπιων μορφών αγροτικού και οικολογικού τουρισμού, λόγω της συνθήκης Ραμσάρ κ.ά. Ο τέως κ. Νομάρχης συμφώνησε με τη σημασία των παραπάνω παρατηρήσεων για τη μελλοντική βιωσιμότητα των καλλιεργειών και την αποφυγή της ερημοποίησης του κάμπου, αλλά για τα προβλήματα και τις επιπτώσεις της λανθασμένης παραγωγικής διαδικασίας παρέπεμψε στο γενικότερο στρατηγικό σχεδιασμό, στις πολιτικές του κράτους και της ΕΕ στον αγροτικό τομέα για τις οποίες ο ίδιος δεν είχε ευθύνη.
Μεσολάβησαν πολλά χρόνια δίχως έμπρακτο ενδιαφέρον για την αποδεδειγμένα καταστροφική αγροτική πολιτική που ακολούθησαν οι δυνάμεις του δικομματισμού στον αγροτικό τομέα στα πλαίσια της ΚΑΠ. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να επιρρίπτονται ευθύνες για το έλλειμμα στρατηγικού σχεδιασμού στη ριζοσπαστική Αριστερά. Όσο και να προσπαθούν τα καναρίνια και οι παπαγάλοι του δικομματισμού, δεν μπορούν να χρεώσουν τις επίμονες αντιστάσεις των Οικολογικών και άλλων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στα κόμματα της Αριστεράς. Αντίθετα, θα έλεγα ότι σε αρκετές περιπτώσεις, οι αδρά χρηματοδοτούμενες αυτές οργανώσεις, με τις απόλυτες θέσεις που εξέφραζαν, αποτέλεσαν μέσο διεμβολισμού της συντεταγμένης αριστερής πολιτικής στους διάφορους τομείς από την κυρίαρχη αντίληψη της με κάθε κόστος και θυσία κερδοφορίας.
Έρχεται, δηλαδή, το «συστημικό κατεστημένο» που τα έκανε μαντάρα και σε αυτό το θέμα, να ζητάει από την Αριστερά να καταφερθεί όχι μόνο κατά των ΜΚΟ, που το ίδιο ανέδειξε και σε μεγάλο βαθμό στηρίζει μέσω χρηματοδοτήσεων και αλληλοεπικαλυπτόμενων πόστων στην πυραμίδα της πολιτικής και διοικητικής εξουσίας, αλλά και κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που χειρίζεται το ζήτημα υπό την ευθύνη της επιβολής υψηλών προστίμων από την ΕΕ.
Συνεπώς οι αιχμές κατά του βουλευτή της ριζοσπαστικής Αριστεράς στον τόπο μας κ. Χ. Ζεϊμπέκ, όπως και κατά του υποφαινόμενου, ως μέλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ΔΣ του Επιμελητηρίου μας, δεν είναι δίκαιες. Επί του προκειμένου, αποτέλεσε πρόταση της ταπεινότητάς μου στις συνελεύσεις του ΔΣ του Επιμελητηρίου Ξάνθης, να πραγματοποιηθεί η πλατειά μάζωξη στο Επιμελητήριο και να κληθούν οι φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη δημοκρατική ζύμωση θέσεων. Δυστυχώς, η διοργάνωση της εκδήλωσης δεν είχε αυτό το χαρακτήρα, αλλά μετατράπηκε σε απολογητικό βήμα των δυνάμεων «του φωτός που έχουν οραματιστεί το έργο και τους χαρακτηρίζει η ανιδιοτέλεια και το πάθος για την ανάπτυξη», κατά των δυνάμεων «του σκότους που έχουν ιδιοτελή συμφέροντα και προτάσσουν τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος», όπως τονίστηκε.
Όταν τέθηκε στην ανοιχτή αυτή συνάντηση από συμπολίτη μας το ζήτημα, γιατί δεν προσκλήθηκε κανείς να εξηγήσει σε ποια επιχειρήματα των ΜΚΟ στηρίχθηκε το ΣτΕ και αντιτίθεται αυτή τη δύσκολη οικονομική περίοδο στο σωτήριο για την περιοχή και τη χώρα έργο, με κίνδυνο να χαθούν 300 εκ. Ευρώ, ουσιαστική απάντηση δεν δόθηκε ούτε από τους διοργανωτές της εκδήλωσης. Δεν απαλλάσσονται, όμως, των ευθυνών τους και οι εκπρόσωποι των Οικολογικών Οργανώσεων με τους ερευνητές τους, όπως επισημαίνει και σε πρόσφατη ανοιχτή επιστολή η Ομοσπονδία ΕΒΕ Ξάνθης. Όπου για πρώτη φορά διαπιστώνονται και ευθύνες του κρατικού Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου ΑΜΘ (ιδρύθηκε επί Υπερνομάρχη της ΝΔ κ. Κ. Τάτση, αν δεν απατώμαι), στην τριμελή Επιστημονική Επιτροπή του οποίου συμμετέχει διά Ειδικού Επιστήμονος και η σημαντικότερη από τις προαναφερόμενες MKO που προσέβαλε το έργο. Με ποιόν τρόπο εκλαΐκευσαν τα επιστημονικά τους συμπεράσματα προς τους κατοίκους των θιγόμενων περιοχών; Πόσο ειλικρινείς είναι, παρά τις όποιες επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και χρηματοδοτήσεις , οι ανακοινώσεις και οι ενέργειες των στελεχών των διαφόρων Οργανώσεων και Φορέων, όταν συνεχίζεται μεταξύ τους σε χαλεπούς καιρούς ο χορός των εκατομμυρίων Ευρώ, ενώ υπάρχει ενεργής συμμετοχή και στο πολιτικό γίγνεσθαι;
Συμφωνώ με τη νηφάλια εισήγηση του εκπροσώπου του ΚΚΕ καθηγητή του ΔΠΘ κ. Κολάρου που κι αυτός τάχθηκε, μετά από κάποια έρευνα -εξ όσων ειπώθηκε- από την αρχή υπέρ της πρότασης. Με μια, όμως, διαπίστωση. Η ευημερία και η ευζωία μιας κοινωνίας και γενικότερα της ανθρωπότητας, ακόμη και σε συνθήκες σχετικής ισότητας, σε συνθήκες σοσιαλιστικές με τη μεγαλύτερη κατά το δυνατόν δημοκρατία και ελευθερία, δε συνδέεται οπωσδήποτε με κάθε μορφής αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη και πολύ περισσότερο με τα λεγόμενα μεγάλα έργα που θέτουν εν αμφιβόλω το ζήτημα της «αειφορίας». Επί παραδείγματι, δεν μεταμορφώθηκε σε παράδεισο η έρημος Καζαχστάν/Ουζμεκιστάν από τη διοχέτευση των νερών των δύο ποταμών που χύνονταν στη λίμνη Αράλη, ενώ αντιθέτως η τεράστια αυτή λίμνη μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε κόλαση. Δεν υποστηρίζω ότι το ίδιο θα συμβεί ανυπερθέτως εξ αιτίας του έργου, με το Δέλτα του Νέστου και τις παραλίες μας. Αλλά ήδη τέθηκε ένα κεφαλαιώδες θέμα με τον Αχελώο και η ποσότητα των νερών του Νέστου που θα μπορούσε να αποσπασθεί από το υγροτοπικό σύμπλεγμα του Δέλτα του Νέστου και να διοχετευθεί στον κάμπο συνδέθηκε ευθέως από το ΣτΕ με την αρνητική απόφασή του για την εκτροπή του Αχελώου. Άρα, κατ’ αρχήν καλώς περιορίστηκε η εμβέλεια του έργου μόνο στον κάμπο Ξάνθης, όπως όλοι σήμερα συμφωνούν. Τώρα, πώς είναι δυνατόν η μελέτη για το σωτήριο έργο να ήταν πλήρης και παρ’ όλα αυτά όλοι οι φορείς της Ξάνθης να ζητάνε την αναβολή της απόφασης του ΣτΕ, διότι χρειάζεται μετά από 5 χρόνια να υποβληθεί και περιβαλλοντική μελέτη για τη λεκάνη απορροής (η περιβόητη Διαχειριστική Μελέτη Υδάτων της ΑΜΘ), ένας Θεός το ξέρει. Για ποιο λόγο κατηγορήθηκε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Βουλευτής του ή ο υποφαινόμενος για άγνοια του θέματος ή μισόλογα; Ηλίου φαεινότερον.
Πέραν αυτού, κατά την ταπεινή γνώμη ενός αδαή πολίτη και επαγγελματία που δεν είναι λογικό να μη τον ενδιαφέρει η ευημερία της οικονομίας του τόπου, μπαίνουν και διάφορα ζητήματα εξασφάλισης της καθαρότητας των υδάτων από τα λύματα των βουλγαρικών περιοχών. Εάν δεν δοθεί εξαρχής η ανάλογη προσοχή, αντί για το ευνόητο αναπτυξιακό όφελος και το αναμενόμενο οικονομικό κέρδος για τον τόπο και τους κατοίκους του (όχι μόνο για τους αγρότες), θα αφήσουν μια αρνητική υποθήκη για την τοπική κοινωνία και τα παιδιά μας. Τυχόν άστοχες κινήσεις και ενέργειες αναφορικά με το έργο, θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντί για την επίλυση, τη ραγδαία επιδείνωση του προβλήματος της υφαλμύρωσης των υπόγειων νερών του κάμπου. Σε περίπτωση δηλαδή που ισχύει αυτό, νομίζω ότι ο κ. Χ. Ζεϊμπέκ και ο κάθε ενεργός πολίτης που αγαπά τον τόπο μας, είτε είναι μέλος ή οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι, έχει όλο το δικαίωμα να αναρωτηθεί μήπως «ο τρόπος σχεδιασμού και διαχείρισης του έργου» που στηρίχθηκε στα δεδομένα των νερών και της ροής του ποταμού πριν από 20 χρόνια έχει κάποια κενά. Αλλά αυτό το καθήκον διερεύνησης και εξακρίβωσης της κατάστασης δεν είναι του κ. Βουλευτή, ούτε ευθύνεται ο τέως Νομάρχης Ξάνθης γι’ αυτό, ούτε κανένα άλλο στέλεχος πολιτικού κόμματος. Οι Οικολογικές Οργανώσεις και ο Φορέας Διαχείρισης που επιδοτούνται αδρά από τον ευρωπαϊκό και κρατικό κορβανά καθώς και οι καλοί δημοσιογράφοι, έχουν υποχρέωση να παρουσιάσουν τα εξειδικευμένα ακριβή και σύγχρονα στοιχεία καθώς και τις επιστημονικές μετρήσεις που ομιλούν περί της αναπτυξιακής ή μη βιωσιμότητας του έργου. Ένθεν κακείθεν χωρίς μεγαλομανίες και απόλυτες αντιλήψεις. Να καθησυχάσει ο κόσμος και να μην αναρωτιόμαστε συνεχώς τη συμβαίνει. Εάν, δηλαδή, τρελάθηκε το καπιταλιστικό κράτος και τα βάζει με τον εαυτό του. Θα επανέλθουμε.
Αντώνης Κοσμίδης
Μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Ξάνθης
