Ο λαός τι θα πει;
Στη χώρα της υπεροφορολόγησης, των πρωτογενών πλεονασμάτων, λόγω μη πληρωμών των υποχρεώσεων του κράτους προς τους προμηθευτές του και στην κάκιστη διαχείριση των οικονομικών του, τα ανταποδοτικά εισπραττόμενα τέλη δεν επιστρέφουν υπό μορφή παροχών στην ελληνική κοινωνία.
Παρά το πλεόνασμα 4% επί του ΑΕΠ (7,2 δις ευρώ) δεν έχουμε καλύτερη υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες, ασφάλεια, που καρακτηρίζουν μια ευνομούμενη κοινωνία.
Στη χώρα της υπεροφορολόγησης, των πρωτογενών πλεονασμάτων, λόγω μη πληρωμών των υποχρεώσεων του κράτους προς τους προμηθευτές του και στην κάκιστη διαχείριση των οικονομικών του, τα ανταποδοτικά εισπραττόμενα τέλη δεν επιστρέφουν υπό μορφή παροχών στην ελληνική κοινωνία.
Παρά το πλεόνασμα 4% επί του ΑΕΠ (7,2 δις ευρώ) δεν έχουμε καλύτερη υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες, ασφάλεια, που καρακτηρίζουν μια ευνομούμενη κοινωνία.
Από το εναπομείναν εισόδημα κάθε ελληνικού νοικοκυριού, το μεγαλύτερο μέρος δαπανάται για τα φροντιστήρια των παιδιών, για την ιδιωτική ιατρική φροντίδα, τις μετακινήσεις του, την αποπληρωμή των δανείων του στις τράπεζες, για τη ΔΕΗ και με το ελάχιστο που απομένει για όσο απαιτεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησής του.
Το κράτος, εκτός από τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, απουσιάζει παντελώς και επιδεικτικά, κάνει αισθητή την “παρουσία” του μόνο στα δαιδαλώδη κανάλια εικονικής πραγματικότητας, μόνο με επικοινωνιακά τρικ, εικόνες και αναφορές αυθυποβολής της κοινωνίας, με μεθόδους μαγείας τύπου Χουντίνι και Ντέιβιντ Κόρπεφιλντ.
Η συγκυβέρνηση πιστεύει, ότι, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου (κούνια που τους κούναγε) να νομοθετήσει τα νέα σφαγιαστικά προαπαιτούμενα μέτρα που θα ισχύσουν με τη λήξη του τρίτου μνημονίου το 2018, σηματοδοτώντας την έναρξη του τέταρτου μνημονίου, χωρίς χρηματοδότηση, δεσμεύοντας δύο χρόνια πριν, τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει το 2019, αν οι εκλογές γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Η εν δυνάμει κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης, δε δίνει την εντύπωση ότι αγωνιά για τα μελλούμενα, ίσως στο βάθος, στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του το έχει αποδεχθεί, παρά τις φαινομενικές για λόγους εντυπωσιαμσού και για εσωτερκή κομματική κατανάλωση, αντιρρήσεις όλης της ηγετικής ομάδος του κόμματος.
Ας πάρει ο Τσίπρας τις επώδυνες οικονομικές αποφάσεις και ας τις υλοποιήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη θέση του πρωθυπουργού, είναι η ευχή και η επιθυμία της Νέας Δημοκρατίας.
Κατά τα άλλα ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα (τα κυβερνητικά έδρανα), όπως λέει ο λαός μας… πάντα στην ανθρώπινη λογική “φύγε εσύ να έρθω εγώ”.
Ο λαός τι θα πει;
Οσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν το Ελ Κλάσικο του ισπανικού ποδοσφαίρου, τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτελόνα 2 – 3 η αδραναλίνη τους ξεπέρασε το κόκκινο.
Τα είχε όλα, γκολ, φάσεις, σασπενς και τη μαγευτική ποδοσφαιρική ιδιοφυϊα του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πλανήτη Λαϊονελ Μέσι.
Αρκετοί στην Ελλάδα (και περισσότεροι σε όλον τον πλανήτη) ξεφύγαμε από τη μιζέρια μας και τα ανυπέρβλητα οικονομικά μας προβλήματα για ένα δίωρο της ζωής μας, απολαμβάνοντας τη μαγεία του βασιλιά των σπορ και του μεγάλου Μέσι.
Πολύ θα θέλαμε να μπορούσαμε να ζήσουμε, να μας χαρίσει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανάλογες στιγμές εθνικής ανάτασης, οικονομικής ευμάρειας και ανάπτυξης με τις συμφωνίες κυβέρνησης – ευρωπαίων εταίρων, δανειστών που θα μας επιβληθούν.
Δυστυχώς με τις ακολουθούμενες πολιτικές, την δυναμία συμφωνίας, σύμπνοιας και συννενόησης των πολιτικών αρχηγών, ισχύουν οι στίχοι του τραγουδιού “και ξύπνησα ένα πρωί και τ’ όνειρο ήταν ψέμα”.
Με 232 εκατομμύρια ευρώ έγινε η εξαγορά από μια γερμανική, γαλλική και του Ιβάν Σαββίδη του οργανισμού λιμένος Θεσσαλονίκης.
Το δεύτερο λιμάνι της χώρας, πωλήθηκε το 67% της χρηματιστηρικαής του αξίας, για να καλύψει “τρύπες” και φυσικά δεν είναι μεταρυθμιστική κίνηση.
Είναι ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας μέσω της απαξίωσης των χρηματιστηριακών μετοχών πολύ κάτω της πραγματικής αξίας τους.
Μετά την πώληση επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος των αεροδρομίων, των λιμανιών Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, της ΔΕΗ και του νερού, απαραίτητων για τα εθνικά μας συμφέροντα και την καλύτερη ποιότητα ζωής των ελληνικών νοικοκυριών… τι άλλο θα πωληθεί κοψοχρονιά για να ικανοποιηθεί η ακόρεστη οικονομική δίψα των ευρωπαίων εταίρων και δανειστών, ώστε να γονατίσει η ελληνική κοινωνία και ανήμπορη να παρακολουθεί τις εξαλείψεις πώλησης των φιλέτων της χώρας μας με την πολιτικά σύμφωνη γνώμη της συγκυβέρνησης;
