Θράκη, μια νέα Κύπρος;

Η προκλητική αδιαφορία φτάνει στα όρια της προδοσίας. Θέλουν μήπως να πουλήσουν και την ανατολική Θράκη στους Τούρκους;

Η προκλητική αδιαφορία φτάνει στα όρια της προδοσίας. Θέλουν μήπως να πουλήσουν και την ανατολική Θράκη στους Τούρκους;

Κάθε καλοκαίρι όλη η Κύπρος θυμάται τα θλιβερά γεγονότα της εισβολής, τον ξεριζωμό, τις εκτελέσεις, τους αγνοουμένους, τις πρόσφατες θυσίες των ηρώων Ισαάκ-Σολωμού. Η εισβολή αποτελέσε ένα καλοστημένο σχέδιο που τέθηκε σε εφαρμογή το 1956, έφερε την κατοχή του νησιού και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με στόχο την κατάληψη και τον εκτουρκισμό του μέσω του εκτρώματος της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Σημαντικός παράγοντας για να πετύχει αυτό είναι η άριστη εξωτερική πολιτική που ασκεί η Τουρκία.

Οι Τούρκοι κατάφεραν να βάζουν γυαλιά σε όλη την Ευρώπη με την έξοχή τους εξωτερική πολιτική. Στο εσωτερικό ανέκαθεν υπήρξαν αντιμαχίες όμως στο έξω, ο στόχος ήταν ένας. Η δημιουργία μιας περιφερειακής δύναμης, που θα αμφισβητούσε τα χωρικά ύδατα των εχθρών της (πχ Ελλάδα), θα επενέβαινε εκεί που τη συνέφερε(Κύπρος) και τέλος να εξασφάλιζε τα νώτα της από διάφορους εχθρούς (Πχ Κούρδους). Με την άνοδο στην εξουσία των Νταβούτογλου-Ερντογάν γεννήθηκε ο νεο-οθωμανισμός, παραμερίστηκαν οι στρατηγοί (κεμαλιστές), χωρίς να απαξιώνονται εντελώς και η στρατηγική αναβαθμίστηκε.

Η τουρκική προπαγάνδα
Η αναγκαία εισαγωγή έγινε για να παρουσιάσω τα δείγματα ή καλύτερα τις συνέπειες της εξωτερικής αυτής πολιτικής στη Θράκη. Η τουρκική προπαγάνδα οργίασε τους τελευταίους μήνες με επισκέψεις στρατηγών, διοργάνωση φεστιβάλ, περιοδεία θιάσων και πιο πρόσφατα τη διοργάνωση αγώνων πάλης. Όλα αυτά, σύμφωνα με τους γείτονες, γίνονται για τη σύσφιγξη των σχέσεων με τη «μητέρα πατρίδα» και επίσης για τη διατήρηση των «εθίμων» που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Βρήκαν πρόφαση τη θρησκεία και οργώνουν την περιοχή με την κατασκευή σχολείων, τραπεζών, ιδρυμάτων βοήθειας, με σκοπό να τους εκτουρκίσουν. Μόνο τυχαία δεν είναι η περσινή περιοδεία του αρχηγού των γκρίζων λύκων στην περιοχή. Η Τουρκία δίνει βάρος στη μειονότητα, κάνοντας πλύση εγκεφάλου, προωθώντας την ιδέα αυτονόμησης ή/και της δημιουργίας ανεξάρτητης Θράκης (υπάρχει και σχετική σημαία).

Σφυρίζει αδιάφορα
Σε όλα αυτά η Ελλάδα σφυρίζει αδιάφορα. Άφησε τη Θράκη στο έλεος των βαρβάρων. Το προξενείο Κομοτηνής είναι ανοιχτό ακόμα, η προσπάθεια των δασκάλων (Χαρά Νικοπούλου) να διδάξουν ελληνικό πολιτισμό στα παιδιά των Πομάκων βρίσκει αντίσταση πρώτα από το Υπουργείο Παιδείας και μετά από τους Τούρκους. Η περιοχή έμεινε υπανάπτυκτη σκοπίμως, για να οργώνουν την περιοχή ανενόχλητοι οι ιμάμηδες και οι παραστρατιωτικές τους ομάδες. Μέσα από την προπαγάνδα, υπάρχουν οι φωνές των μουσουλμάνων Ελλήνων που αντιστέκονται στην προπαγάνδα. Όμως η πολιτική ηγεσία τους αγνοεί προκλητικά, σφυρίζει αδιάφορα.

Κάπου εδώ έρχεται η σύγκριση της κατάστασης με την Κύπρο πριν από το ΄74. Mε το δοτό Σύνταγμα του ΄60 και την αναβάθμιση των Τούρκων του νησιού σε κοινότητα, άρχισε η συνιδιοκτησία του νησιού με εγγυήτριες δυνάμεις τις Ελλάδα, Αγγλία, Τουρκία. Αποτέλεσμα αυτής της συνιδιοκτησίας, η διείσδυση της τουρκικής προπαγάνδας και η δημιουργία τρομοκρατικών ομάδων. Ακριβώς ίδια η κατάσταση και σήμερα στη Θράκη. Οι ιμάμηδες και τα διάφορα προξενεία ινστιτούτα οθωμανισμού οργώνουν την περιοχή, όπως ανέφερα πιο πάνω. Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον γίνεται φανερά και με την ανοχή-συνενοχή του κράτους. Καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το ζήτημα, θυμίζοντας την άγνοια που είχε το νεοσυσταθέν και άγουρο ακόμα κυπριακό κράτος για τον εξοπλισμό των Τουρκοκυπρίων.

Επίσης, δεν πρέπει να αγνοούμε την κατάσταση που επικρατούσε στην περιοχή τότε και τώρα. Τότε είχαμε τον ψυχρό πόλεμο, τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και την πάση θυσία διατήρηση της νοτιοανατολικής πτέρυγάς του άθικτης. Επιπλέον, στο εσωτερικό της Τουρκίας επικρατούσε αναβρασμός και η χώρα δεν ήταν στα καλύτερά της. Στο σήμερα πάλι, οι συνθήκες δεν είναι καλύτερες. Η λεγόμενη αραβική άνοιξη περισσότερο αποσταθεροποίησε παρά σταθεροποίησε την περιοχή. Η διαμάχη στη Συρία, το Κουρδικό, το κυνήγι κεμαλικών και η συνεχής διαμάχη τους με τους ισλαμιστές του Ερντογάν (επεισόδια Ταξίμ) μειώνουν την εμπιστοσύνη του τουρκικού λαού στην κυβέρνηση και τον στρατό. Επίσης, η αύξηση της ισχύος και της επιρροής των Ρώσων στην περιοχή φαίνεται ότι δεν πολυάρεσε, τόσο στους ίδιους όσο και στους Αμερικανούς.

Σύγκριση για προβληματισμό
Χωρίς να θέλω να κινδυνολογώ, πιστεύω ότι, δυστυχώς, δεν είμαστε μακριά από περιπτώσεις καψίματος τζαμιών, όπως γινόταν πριν από το ΄74 στην Κύπρο. Η προβοκάτσια, κατά την άποψή μου, θα είναι το σπίρτο που θα ανάψει τη φωτιά στη Θράκη και απ’ εκεί σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς, οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι πολλές. Η σύγκριση έγινε για να μας προβληματίσει η κατάσταση στην περιοχή, με βάση την ομοιότητα των συνθηκών που επικρατούσαν το ΄74 και σήμερα. Θεωρώ ότι η κατάσταση στη Θράκη είναι πολύ ευαίσθητη, αν όχι η πιο ευαίσθητη λόγω της ιδιαιτερότητάς της (πληθυσμιακά, γεωγραφικά). Το ζήτημα είναι γιατί δεν αντιδρά η κυβέρνηση; Πλην ορισμένων βουλευτών, το ελληνικό κράτος μένει απαθές. Η προκλητική αδιαφορία φτάνει στα όρια της προδοσίας. Θέλουν μήπως να πουλήσουν και την ανατολική Θράκη στους Τούρκους;

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΛΟΥΚΑ
Φοιτητής Ιατρικής