Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΣΕ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών ιδρύθηκε το 1979 από μια ολιγάριθμη ομάδα λογοτεχνών. Με την πάροδο του χρόνου τράνεψε, παρουσιάζοντας σημαντικό λογοτεχνικό έργο στην άνυδρη εποχή μας.  Τελευταίος καρπός της αποτελεί ο τόμος «Πνευματική Πορεία», Συλλογική έκδοση του 2010 με ποίηση, πεζογραφία και δοκίμια / ομιλίες των μελών της Ένωσης, που αποτελείται από 334 σελίδες και εκδόθηκε από το Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση.

Η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών ιδρύθηκε το 1979 από μια ολιγάριθμη ομάδα λογοτεχνών. Με την πάροδο του χρόνου τράνεψε, παρουσιάζοντας σημαντικό λογοτεχνικό έργο στην άνυδρη εποχή μας.  Τελευταίος καρπός της αποτελεί ο τόμος «Πνευματική Πορεία», Συλλογική έκδοση του 2010 με ποίηση, πεζογραφία και δοκίμια / ομιλίες των μελών της Ένωσης, που αποτελείται από 334 σελίδες και εκδόθηκε από το Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση.

  Επίλεκτο μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών είναι μια Ξανθιώτισσα, η φίλη Μαρία Ράλλη Υδραίου, για το έργο της οποίας πρόσφατα έγραψα στο βιβλίο μου «Ξάνθη, σαν παραμύθι…» και στο τεύχος 191 / Μάρτιος 2010 του περιοδικού «Φοροτεχνική και Θρακική Προσέγγιση». Ανάμεσα στα άλλα σημείωνα : «Η Ξανθιώτισσα Μαρία Ράλλη Υδραίου είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που βιώνει και επιβεβαιώνει τη διά βίου μάθηση».

  Στον πρόσφατο τόμο, λοιπόν, «Πνευματική Πορεία», η Μαρία Ράλλη Υδραίου παρουσιάζει την εργασία της «Οι Θράκες Ποιητές » (σελ. 284 – 297). Πρόκειται για το κείμενο μιας ομιλίας που έκανε στις 20 – 5 – 2008. Η ομιλήτρια ξεκινά από τον Ορφέα, το μουσικό και ποιητή της Θράκης, και αναφέρεται στους μεγάλους ποιητές της Θράκης Γεώργιο Βιζυηνό και Κώστα Βάρναλη, τον Κλέωνα Παράσχο, Κώστα Θρακιώτη, Αναστάση Βιστωνίτη και άλλους / άλλες νεότερους ποιητές της σύγχρονης Θράκης.

  Μεγάλο μερίδιο έχουν στη συναρπαστική ομιλία της οι Ξανθιώτες και οι Ξανθιώτισσες δημιουργοί. Αναφέρεται στον Άργη Κόρακα (1888 – 1940) πρώτο γνωστό ξανθιώτη ποιητή, συνεχίζει με το Γ.Ξ. Στογιαννίδη (1912 – 1994), φτάνοντας βέβαια στην Κατίνα Βέικου Σεραμέτη (1912 – 1989) και στο Στέφανο Ιωαννίδη (1923 – 2001), που ζώντας στην Ξάνθη έγιναν οι στυλοβάτες του μεταπολεμικού πνευματικού προσώπου της Ξάνθης και της Θράκης ευρύτερα.

  Καταλήγει το κείμενο με αναφορά σε τρεις εν ζωή ποιητές : Ελένη Δημητριάδου Εφραιμίδου, Μαρία Ράλλη Υδραίου και Θανάση Μουσόπουλο. Είμαι σίγουρος ότι αν είχε περισσότερο χρόνο, θα αναφερόταν και σε άλλους / άλλες σύγχρονους ποιητές και της Ξάνθης και της Θράκης γενικότερα.

   Για κάθε δημιουργό υπάρχουν λίγα βιοβιβλιογραφικά  στοιχεία και δείγματα από την ποίησή τους. Έτσι, το άρθρο αυτό είναι μια συνοπτική, αντικειμενική και χρήσιμη παρουσίαση της ποίησης των Θρακών και των Ξανθιωτών ιδιαίτερα. Αξίζει να γίνει γνωστό στους φιλαναγνώστες της περιοχής μας.

Ξάνθη, 2 Δεκεμβρίου 2011