ΤΟΠΙΚΑ…ΜΕΤΩΠΙΚΑ

Είχαμε από καιρό γράψει σ’ αυτή τη στήλη, ότι η εκλογή του ιμάμη του Ωραίου Αχμέτ Μετέ στην ηγεσία της άτυπης «κυβέρνησης» που ονομάζεται «Συμβουλευτική Επιτροπή», σηματοδοτεί την προσπάθεια των γνωστών κύκλων να αναδείξουν μία νέα ηγετική μορφή στον χώρο των μουσουλμάνων της Θράκης μας, που μαζί με την λευκή στολή του «μουφτή» θα περιβάλλεται και με το κύρος του «πολιτικού λόγου» που θα εκφράζει.

Είχαμε από καιρό γράψει σ’ αυτή τη στήλη, ότι η εκλογή του ιμάμη του Ωραίου Αχμέτ Μετέ στην ηγεσία της άτυπης «κυβέρνησης» που ονομάζεται «Συμβουλευτική Επιτροπή», σηματοδοτεί την προσπάθεια των γνωστών κύκλων να αναδείξουν μία νέα ηγετική μορφή στον χώρο των μουσουλμάνων της Θράκης μας, που μαζί με την λευκή στολή του «μουφτή» θα περιβάλλεται και με το κύρος του «πολιτικού λόγου» που θα εκφράζει.

Η (αυτο)περιθωριοποίηση του Τσετίν Μάντατζη και η ούτως ή άλλως απαξιωμένη πολιτική παρουσία του Χατζηοσμάν διευκολύνουν την προσπάθεια αυτή επιβολής του Μετέ ως ανερχόμενης δύναμης στο μουσουλμανικό χώρο. Η πρόσφατη, μάλιστα, φιέστα του, υπό το πρόσχημα του demek εορτασμού των γενεθλίων του Μωάμεθ, σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπούσε.

Το ερώτημα, βεβαίως, που τριγυρνά στο μυαλό όλων των πολιτών της Ξάνθης (και όχι μόνο) είναι: Προς τι η σπουδή εκ μέρους του δημάρχου Ξάνθης, κ. Στυλιανίδη, να παραχωρήσει το Αμοιρίδειο για τη φιέστα αυτή, σ’ έναν άνθρωπο που δεν εκπροσωπεί θεσμικά απολύτως τίποτε στον χώρο των μουσουλμάνων (εκτός, βεβαίως, από το ποίμνιό του ως ιμάμης στο χωριό Ωραίον!); Αν αυτό δεν αποτελεί πολιτική αβάντα σ’ ένα πρόσωπο που βάλλει ευθέως κατά της πατρίδας μας, τότε πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρισθεί; Θα μπορούσε άραγε να μας δώσει μία πειστική απάντηση ο κ. Δήμαρχος; (Καλά, μη το πάρει και μετρητοίς, ρητορικό είναι το ερώτημα!).

 

* * * * *

 

* * * * *

Με αφορμή τα παραπάνω, έφερα τον εαυτό μου στη θέση των λίγων ακόμη γενναίων Πομάκων συμπατριωτών μας, που αψηφώντας τον βρώμικο πόλεμο των εκφραστών της γραμμής της Άγκυρας, είχαν το θάρρος να βγουν δημόσια και να φωνάξουν το αυτονόητο: «Είμαστε Πομάκοι!».

Πώς να νοιώθουν άραγε αυτοί οι άνθρωποι, που αφού υπέστησαν τα μύρια όσα, μόνο και μόνο επειδή ένοιωσαν την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν για την καταπίεση που βιώνουν μη μπορώντας να τελέσουν χωρίς προβλήματα τα έθιμά τους και να διδαχθούν τη γλώσσα τους, υφιστάμενοι ουσιαστικά μία πολιτισμική γενοκτονία μέσα σε ευρωπαϊκό έδαφος(!), βλέπουν σήμερα αιρετούς «κοτζαμπάσηδες» της Θράκης να τους αγνοούν και να φοβούνται να αναφερθούν έστω σ’ αυτούς, μηπως και διακυβευθεί η επανεκλογή τους;

Πώς να νοιώθουν άραγε τα μέλη του Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης, που στοχοποιήθηκαν και απειλήθηκαν επανειλημμένως, ή ο εκδότης της πομακικής εφημερίδας «Νάτπρες», Σεμπαϊδήν Καραχότζα, ή οι επιχειρηματίες Σεφέρ Μεχμέτ (ταβέρνα «Αγνάντεμα») και Μεχμέτογλου Ιρφάν (καφέ – ουζερί «Η Μάνταινα»), που «τόλμησαν» να προβάλουν μέσα από τις επιχειρήσεις τους τον πομακικό πολιτισμό και ταυτότητα; Ψιλά γράμματα, κύριοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ποτέ σας δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε. Οι προτεραιότητές σας είναι άλλες…

 

endohora@yahoo.gr