“Τεστ νεύρων και υπομονής τα ιατρεία του ΙΚΑ….

Θέλεις να δεις το επίπεδο προόδου και πολιτισμού ενός τόπου….; Θέλεις να δεις κατά πόσο το δημόσιο σύστημά μας σέβεται τον πολίτη…..; Ε, τότε δεν έχεις παρά να βρεθείς σε κάποιο χώρο υγείας, πέρα βέβαια από το να ρίξεις μια ματιά γύρω σου και να αντικρίσεις την εικόνα που παρουσιάζει ο τόπος που κατοικείς, ή το σχολείο ή πανεπιστήμιο που φοιτά το παιδί σου…..

Θέλεις να δεις το επίπεδο προόδου και πολιτισμού ενός τόπου….;

Θέλεις να δεις κατά πόσο το δημόσιο σύστημά μας σέβεται  τον πολίτη…..;

Ε, τότε δεν έχεις παρά να βρεθείς σε κάποιο χώρο υγείας, πέρα βέβαια από το να ρίξεις μια ματιά γύρω σου και να αντικρίσεις την εικόνα που παρουσιάζει ο τόπος που κατοικείς, ή το σχολείο ή πανεπιστήμιο που φοιτά το παιδί σου…..

Σήμερα όμως αφήνουμε στην άκρη το περιβάλλον που μας περιτριγυρίζει και για την κατάσταση του οποίου φέρουμε και εμείς ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ευθύνης και ρίχνουμε την προσοχή μας στο χώρο της Υγείας και ειδικότερα στα ιατρεία του ΙΚΑ….εκεί όπου φταίνε μόνο οι άλλοι…..

Το ξερώ, δεν υπάρχει ούτε ένας πολίτης που να μην έχει ταλαιπωρηθεί από το μεγάλο αυτό Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων…..

Οι ψιχούλες των ασφαλισμένων του το ξέρουν πολύ καλά …..

Αν μπορούσαν να μην ξαναπατούσαν σε κάποιο από το Ιατρεία του θα το έπρατταν…. 

 

Τέτοια κοροϊδία, έλλειψη σεβασμού και ταλαιπωρία ούτε που θα μπορούσα να τη φανταστώ……

Εκ των προτέρων θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν κα οι φωτεινές εξαιρέσεις που όμως χάνονται μπροστά στον λαβύρινθο που καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι….

Και άντε οι δεύτεροι έχουν την πολυτέλεια του χρόνου, που και πάλι δεν είναι αυτή δικαιολογία, οι εργαζόμενοι όμως τρέχουν με την ψυχή στο στόμα να τους δει ο γιατρός, που πάντα εμφανίζεται καθυστερημένος….

 Το ξέρω πως ίσως να σας έχω μπερδέψει και να μην έχετε ακόμη καταλάβει για πιο λόγο γκρινιάζω, για αυτό μπαίνω κατευθείαν στο ψητό…..

Το λοιπόν χρειάστηκε να συνοδεύω μια συγγενή μου στο γιατρό…..

Βέβαια για να φτάσει μπροστά στην πόρτα του ιατρείου, προηγήθηκε τηλεφωνικό ραντεβού στο 184, ενάμιση μήνα πιο μπροστά……

 

-“Ναι παρακαλώ θα ήθελα να κλείσω ένα ραντεβού με τον ορθοπεδικό, όσο το συντομότερα δυνατόν, αν γίνεται”…

 Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής και αφού πήρε όλα τα απαραίτητα στοιχεία της ασφαλισμένης, η γυναικεία φωνή απαντά…..

-“Το πιο κοντινό ραντεβού είναι για τις 15 Σεπτεμβρίου. Έχουμε στις 10 το πρωί, αλλά και ένα στις 8 παρά δέκα π.μ.. Σε ποιο από τα δυο να σας κλείσω…..;”….

Η συγγενής μου το σκέφτεται για μια στιγμή, και αποφασίζει πως το δεύτερο έχει την πιο ιδανική ώρα…..

-“Κλείστε στις 8 παρά δέκα το πρωί, έτσι δε θα αργήσω και στο γραφείο μου…… Εντάξει; Ευχαριστώ πολύ….”…. 

Ενάμιση μήνα μετά χτυπά το δικό μου τηλέφωνο και μου ζητά να τη συνοδεύσω, γιατί έχει αγωνία για το τι θα της πει  ο γιατρός για το πρόβλημά της …..

-“Έλα δε θα καθυστερήσουμε πολύ. Είμαι πρώτη στη λίστα. Το ραντεβού είναι για τις 8 παρά δέκα, άντε να καθυστερήσει κανένα πεντάλεπτο, σ’ ένα τεταρτάκι θα έχουμε τελειώσει….”…..

 

Αφού δε θα αργήσουμε και κυρίως επειδή χρειαζόταν ψυχολογική στήριξη, δέχτηκα…..

Όμως δεν ήξερες, δε ρώταγες…..; ΙΚΑ είναι αυτό και μάλιστα δεν έχει και το καλύτερο όνομα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του…..

Για ακόμη μια φορά λυπήθηκα τους ταλαίπωρους ασθενείς, συνταξιούχους και εργαζόμενους που περιμένουν καρτερικά στην ουρά να εξυπηρετηθούν…..

Εγγλέζοι λοιπόν εμείς στο ραντεβού μας, οκτώ παρά δέκα ακριβώς ήμασταν έξω από την πόρτα του γιατρού…..

Μόνο που ο γιατρός δεν ήταν πίσω από αυτήν……

Δηλαδή δεν ήταν μέσα στο ιατρείο του για να μας δεχτεί……

Γιατί παρακαλώ…..;

Σύνηθες καταστάσεις μας απάντησαν ασθενείς που ήταν εκεί και περίμεναν και αυτοί κάποιον γιατρό του ΙΚΑ….

Πέρασε το πρώτο πεντάλεπτο αναμονής-εξάλλου σε ιατρείο βρίσκεσαι-, πέρασε το δεύτερο,   από το τρίτο πεντάλεπτο και μετά άρχισε για μένα το τεστ αντοχής για τα νεύρα και την υπομονή μου…..

Με είκοσι πέντε λεπτά καθυστέρησης εμφανίστηκε ο γιατρός…..

 

Έδωσα τόπο στην οργή και μπήκα με τη συγγενή μου για να την εξετάσει……

Η αναμονή ήταν το λιγότερο από αυτό που επακολούθησε…..

Της έγραψε να κάνει ακτινογραφίες….και μετά της είπε να κλείσει και πάλι ραντεβού για να τους τις πάει για να τις δει και να προχωρήσει και στη διάγνωση του προβλήματός της….

-“Γιατρέ μου έκλεισα ραντεβού με το Ακτινολογικό για μεθαύριο Πέμπτη και το επόμενο ελεύθερο ραντεβού που υπάρχει μαζί σας είναι σε ενάμισι μήνα από σήμερα…..Τι είναι αυτά που μου λέτε να κλείσω ραντεβού….Εγώ υποφέρω…μέχρι τότε εγώ τι θα κάνω ; Δε σκέφτεστε την αγωνία μου…..; Τόσο δύσκολο είναι δείτε τις ακτινογραφίες μου δίχως ραντεβού…..;”….

  Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε,ο γιατρός…..το μόνο που έκανε ήταν να φωνάξει “ο επόμενος παρακαλώ”…..

Περιττό να σας πω το σε τι κατάσταση ήταν τα νεύρα μου και η απόγνωσή μου για όλο αυτό το μαρτύριο που περνούν καθημερινά οι χιλιάδες ασφαλισμένοι του ΙΚΑ που επισκέπτονται τα εξωτερικά ιατρεία του……

 

Καθημερινά σαν, το δικό μας περιστατικό βιώνουν πάμπολλοι……

Και το γαμώτο είναι και να σε γδέρνουν οικονομικά, γιατί τα χρήματα που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι για να έχουν τις υποτιθέμενες κοινωνικές υπηρεσίες του ΙΚΑ είναι πάρα πολλά…..

Το ποσό των κρατήσεων που τους γίνεται δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο και φυσικά δεν αντιστοιχεί στο είδος και  στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών που παρέχει στους ασφαλισμένους του…..

Αλλά που να τους καταλάβει η Φάνη Πάλλη Πετραλιά και ο Αβραμόπουλος…..; Μια φορά να ζούσαν αυτή την ταλαιπωρία, ίσως να καταλάβαιναν και τον κόσμο…. Μέχρι τότε όμως, η μόνη λύση είναι να σε φυλάει ο Θεός γερή  ή να έχεις τον άλλο το θεό , το χρήμα στην τσέπη για να ζητήσεις βοήθεια από τον ιδιώτη γιατρό…. Πολιτισμένα πράγματα……μιας πολιτισμένης κοινωνικής ζούγκλας…..