7 χρόνια χωρίς τον Γιώργο Κωτούλα
«Εγώ νομίζω ότι η ώρα έρχεται.
Νιώθω ότι πλησιάζει.
Το βλέμμα μου έχει κουραστεί
κοιτώντας την αναπαραγωγή των στρατιωτών.
Δεν ξέρω αν ο πόλεμος μας έχει τελειώσει.
Θαρρώ όμως πως έρχεται η ώρα
οι μήτρες να επιστρέψουν
και μαζί τους ο γόνος,
οι στρατιώτες και επιβήτορες.
Δεν ξέρω αν κυματίζει η σημαία .
Δεν ξέρω τίποτα για νίκη ή για ήττα.
Δεν είδα κανένα σημάδι θριάμβου
μα ούτε και καταστροφής.
Δεν είδα άσπρο ή μαύρο περιστέρι.
Νιώθω όμως πως η ώρα έρχεται.
Νιώθω ότι πλησιάζει.
Βλέπω την κούραση μου που κουράστηκε πια..».
Ο Γιώργος μας έφυγε ξαφνικά
εκείνο το απόγευμα του Σαββάτου της 4ης Μαρτίου 2017.
Η ποίησή του ταπεινή προσευχή.
Σε καιρούς όπου και ο τελευταίος θνητός αυτής της Πόλης
εντάσσει στους άμεσους στόχους του
την ύψιστη μορφή περί πάρτης,
ο Γιώργος με μοναξιά και γενναιότητα
Δικτύου Λόγου και Πράξης
έπλεε αντίθετα στο ρεύμα, ολιγαρκής,
υπερήφανος και ασκητικός.
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
