ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Έχουμε γίνει όλοι μια μεγάλη, καλή παρέα…

Φίλοι και οχτροί, οχτροί και φίλοι δώσαμε τα χέρια και πάμε να φτιάξουμε
έναν καλύτερο πλανήτη…

Ζούμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της διεύρυνσης…

Διευρυνόμαστε με άγνωστο προς το παρόν αποτέλεσμα….

Ορατό για τους διορατικούς και ανήσυχους τύπους, αόρατο για τους
ευκολόπιστους και επιφανειακούς…

Σπρώξαμε και εμείς λιγάκι και άνοιξαν και οι πύλες της Ε.Ε για την
γείτονά μας Τουρκία και εκείνη είπε να στείλει τα αεροπλάνα της στο δικό μας εναέριο
χώρο για να μας ευχαριστήσει…

Τα "σύνορα της αγάπης"…έχουν γίνει ασύνορα…

Μωρέ, αν περίμενε η Τουρκία μόνο τη δικό μας καλό λόγο προς τους
εταίρους μας για αυτήν, ακόμη θα ήταν στην αναμονή…

Ας είναι καλά και πάλι ο μπάρμπας της ο πλανητάρχης και η Κοντολίζα,
που έκαναν το θάμα τους…

Τι θάμα δηλαδή, παιχνιδάκι ήταν…

Σιγά μη δε συμμορφωνόταν η Ενωμένη Ευρώπη στην οδηγία των ΗΠΑ…και
μάλιστα όταν την προεδρία την έχει το δεξί του χέρι, ο Μπλερ…

Είπαμε όλα είναι τυπικά…

Η εικονική πραγματικότητα, κρύβει τις πικρές και δύσκολες αλήθειες…

Με όσα συμβαίνουν μέσα στους κόλπους της Ε.Ε. , δε θα ήταν και παράλογη
η σκέψη να περιμένω σε λίγα χρόνια και τον πλανητάρχη, όχι των μπουζουκομάγαζων,
αλλά τον πραγματικό, των ΗΠΑ, τον Μπους να ζητά την ένταξη της χώρα του στη ευρωπαϊκή
μας συμμαχία, ή εμείς οι ευρωπαίοι ως αναγνώριση του ρόλου που παίζει στα κράτη
μέλη της Ενωμένης μας Ευρώπης και τη στήριξη και οδηγίες που μας παρέχει, να τον
κάνουμε επίτιμο μέλος μας και με τη βούλα…

Ναι, το ξέρω τι σκαλίζω τώρα τέτοια …

Τα ψιλά γράμματα είναι για τους δήθεν ειδικούς…

Εγώ δηλώνω αναρμόδια, ωστόσο μια κρίση τη διαθέτουμε όλοι μας…

Τώρα μπορεί να μην βιώνουμε τον πραγματικό πόλεμο, όπως αυτόν, που
την επέτειό του γιορτάσαμε προχθές , την επέτειο των Ελευθερίων της Ξάνθης, ωστόσο
ο διπλωματικός πόλεμος υπάρχει και καθημερινά γίνεται ολοένα και πιο σκληρός…

Και έναν τέτοια πόλεμο ζει η χώρα μας όλο αυτό το διάστημα των συζητήσεων
για τη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ…

Ένας διπλωματικός πόλεμος που κορυφώθηκε το διήμερο που μας πέρασε…

Προς το παρόν βέβαια βλέπουμε μόνο τον ένα νικητή, τη γείτονα χώρα
μας…

Άσχετα αν οι άλλοι πιστεύουν ότι όλες οι πλευρές είναι κερδισμένες…
Στον πόλεμο όμως, υπάρχουν νικητές και ηττημένοι και φυσικά παράπλευρες απώλειες…

Η αλήθεια βέβαια είναι πως ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτε,
μπορεί να έγινε η αρχή, ωστόσο θέλει πολύ δρόμο και δουλειά μέχρι την τελική επίτευξη
του στόχου της Τουρκίας…την πλήρη ένταξή της στην ευρωπαϊκή ομάδα….

Για να δούμε τι θα ξημερώσει στην Ε.Ε, που όπως αποδείχθηκε για
άλλη μια φορά τα νήματά της δεν τα κουνά μόνη της, αλλά βοηθούμενη και πέρα από
τον Ατλαντικό…