ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ. ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Η ΧΩΡΑ !!!
Προ ημερών τα προσφιλή «τρία πουλάκια» στην Εφημερίδα «Χρονικά της Δράμας» μας θύμισαν προφητικά λόγια, που ειπώθηκαν τον Μάιο του 2012, για την πορεία και διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, που κάλπαζε τότε ακάθεκτος για την Κυβερνητική Εξουσία. Σταχυολογώ μερικές «προφητείες»:
Προ ημερών τα προσφιλή «τρία πουλάκια» στην Εφημερίδα «Χρονικά της Δράμας» μας θύμισαν προφητικά λόγια, που ειπώθηκαν τον Μάιο του 2012, για την πορεία και διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, που κάλπαζε τότε ακάθεκτος για την Κυβερνητική Εξουσία. Σταχυολογώ μερικές «προφητείες»:
«…..ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθει στην εξουσία δεν θα κάνει τίποτε από αυτά που σήμερα λέει. Διότι ξαφνικά παίρνοντας στα χέρια του χαρτιά, πραγματικότητες, ισολογισμούς θα αναγνωρίσει ότι αυτά που λέει δεν γίνονται…αυτά για τα οποία τον κατηγορούν σήμερα, ότι θα καταστρέψει τη χώρα κλπ δεν θα τα κάνει…. Θα βρεθεί ξαφνικά με τα μάτια μπροστά στον γκρεμό. Αποκλείεται να πηδήξει μέσα…. Θα προχωρήσει σε πράγματα αναγκαστικά, για να μπορεί να σώσει τη χώρα, δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, θα κάνει απολύσεις, θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις….θα τα κάνει αυτά, αφού βέβαια περάσει ένα διάστημα σκληρής εμφύλιας αντιπαράθεσης μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ… θα υπάρξει σύγκρουση. Θα επικρατήσει αναπόφευκτα η λογική πλευρά και μετά θα πάνε σε πολιτικές που οι ψοφοδεείς υπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ούτε να σκεφτούν δεν τολμούσανε…»
Ο προφήτης δεν ήταν άλλος από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, γνωστό «γέροντα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής σκηνής». Ένας πολιτικός που απογοητεύτηκε από τα «συστημικά – κατεστημένα» κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες και είχαν μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση που είχε περιέλθει η χώρα.
Τις ιδέες και προτάσεις του για μείωση του δημόσιου τομέα, για κτύπημα του πελατειακού κράτους και του κρατικοδίαιτου εγχώριου καπιταλισμού, απέρριπταν μετά βδελυγμίας όχι μόνο το «κρατικίστικο» ΠΑΣΟΚ, αλλά και το κόμμα του η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που δεν είχε μείνει αλώβητη από τον επικρατήσαντα στη χώρα «σοβιετισμό». Έφθασε «ο προφήτης» Ανδριανόπουλος να βλέπει λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας στον ανερχόμενο τότε ΣΥΡΙΖΑ !!!
Δεν θα ξεχάσω το χαιρετισμό που είχε απευθύνει ένας άλλος γκουρού του «νεοφιλελευθερισμού» ο Στέφανος Μάνος στο ιδρυτικό συνέδριο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Όταν καταχειροκροτήθηκε από τους συνέδρους, ο Μάνος με κάποια πικρία είπε «Εγώ όμως αυτά τάλεγα εδώ και πολλά χρόνια !!!».
Είναι γνωστό ότι ο καπιταλισμός έχει αστείρευτες δυνάμεις. Έχει αποδειχθεί χαλκέντερος και προφανώς δεν έχει φάει ακόμα τα ψωμιά του. Το κοινοβουλευτικό παιχνίδι της εναλλαγής κομμάτων στην εξουσία, ακόμη και σοσιαλιστικών ή και «ριζοσπαστικών αριστερών», λειτουργεί σαν βαλβίδα εκτόνωσης για τα λαϊκά στρώματα, έτσι ώστε να αποφεύγονται κοινωνικές εκρήξεις.
Καλείται η Αριστερά μέσα στη δίνη της κρίσης να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Τότε που δεν μπορεί βέβαια να ασκήσει φιλολαϊκές πολιτικές. Τότε που εξαναγκάζεται να πάρει αυτή τα πιο σκληρά μέτρα. Μέτρα που δεν τολμούσαν να πάρουν ούτε οι πιο δεξιόστροφες – νεοφιλελεύθερες Κυβερνήσεις.
Το χειρότερο είναι ότι η Αριστερά δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το στοίχημα με την Ιστορία και τον εαυτό της. Οφείλει να αποδείξει ότι μπορεί είναι Κυβερνώσα πολιτική δύναμη. Να αποδείξει ότι ακόμη και στις πιο σκληρές συνθήκες μπορεί έχοντας το ηθικό πλεονέκτημα και έρμα, τις πολιτικές εκείνες επεξεργασίες, σχέδιο και όραμα να πολιτευθεί με αποτελεσματικότητα, αλλά και κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι αυτό που από το 2010 έλεγε η ΔΗΜΑΡ, ότι απαιτείται η ελάχιστη εθνική συνεννόηση και δίκαιη λιτότητα, για να βγούμε από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως Κυβέρνηση καλείται να κάνει «τη βρώμικη δουλειά», που δεν έφεραν σε πέρας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα προηγούμενα χρόνια. Το ερώτημα είναι αν όντως διαθέτει ηθικό πλεονέκτημα. Αν διαθέτει το αντίστοιχο έρμα σε πρόσωπα, επεξεργασίες, προτάσεις και όραμα για να εμπνεύσει και να έχει στήριξη και αποδοχή, να πετύχει. Δυστυχώς τα έως σήμερα δείγματα γραφής δεν πείθουν.
Πράγματι από το καλοκαίρι του 2015 και αφού κατέρρευσαν λαϊκισμοί, ψέματα και αυταπάτες, ο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να προσγειώνεται έστω και με καθυστέρηση και με τεράστιο κόστος στο ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Κάνει τη βρώμικη δουλειά (νέο μνημόνιο, ιδιωτικοποιήσεις κλπ). Αντί να αφήσει όμως πίσω του το λαϊκισμό και τις ιδεοληψίες, να επιδιώξει την εθνική συνεννόηση και να μιλήσει καθαρά στο λαό, συνεχίζει συχνά να πολιτεύεται με διχαστικό και εμπρηστικό λόγο και πράξεις. Συχνά μάλιστα μετέρχεται μεθοδεύσεις των χειρότερων στιγμών κομματικού και πελατειακού κράτους, που ελπίζαμε ότι αφήσαμε πίσω μας ανεπιστρεπτί. Δυστυχώς η χώρα και η κοινωνία πληρώνουν το κόστος των εσωτερικών αντιφάσεων και προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ένας άλλος «προφήτης» ο καθηγητής οικονομολόγος Στίγκλιτς είχε πει για το ΠΑΣΟΚ του 1981: «ως σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει μεγάλη ιστορική διαδρομή ….. η γρήγορη άνοδός του στην εξουσία δεν προμηνύει πιθανότητες επιτυχούς σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας …». Προφανώς και το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση κατέγραψε επιτυχίες, αλλά δεν έφερε το σοσιαλισμό στη χώρα.
Το καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ ποιο απλό και ταυτόχρονα πολύ δύσκολο. Να αποδείξει ότι μπορεί να κυβερνήσει. Να πετύχει δίκαιη συμφωνία με τους δανειστές, δίκαιη λιτότητα για το λαό, να έχει σχέδιο εξόδου από την κρίση. Κατ΄ αρχάς να επιλύσει τα εσωτερικά του προβλήματα. Όπως όμως είχε πει ο Γιάννης Πανούσης, πρώην Βουλευτής ΔΗΜΑΡ και Υπουργός στην πρώτη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, «στην Κυβέρνηση συμμετέχουν διανοούμενοι, άπειροι, ιδεοληπτικοί, ακτιβιστές ..».
Ένας γνωστός πολιτικός αναλυτής «προφητικά» και εν όψει Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχε τονίσει: «…η αριστερά όταν πλησιάζει στην εξουσία προβαίνει σε ‘εκκαθάριση’ της αριστερής της πτέρυγας….. αν αυτό δεν το κάνει πριν γίνει Κυβέρνηση και υποχρεωθεί να το κάνει κυβερνώντας τότε το κόστος και για την ίδια και για τη χώρα είναι τεράστιο ….».
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κέρδισε πολιτικό χρόνο, μετά το πέρας της αξιολόγησης και τη συμφωνία στο EUROGROOP. Οφείλει όμως να κατανοήσει ότι πλέον δεν μπορεί να συνεχίσει μόνος. Θα έχει νομοτελειακά την τύχη των προκατόχων του και θα καταρρεύσει.
Η αντιπολίτευση οφείλει επίσης από την πλευρά της να κατανοήσει ότι σήμερα δίχως συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση και σε ένα Εθνικό σχέδιο ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση, δεν πρόκειται η χώρα να ορθοποδήσει.
Όπως έγραφε πρόσφατα και ο Νίκος Μουζέλης «Βήμα, 20.3.2016), «δεν θα πρέπει να δαιμονοποιείται ο ΣΥΡΙΖΑ….η δαιμονοποίηση του αντιπάλου και η αγιοποίηση των ημετέρων βλάπτουν σοβαρά τη δημοκρατία».
Ορθά η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον προτείνει:
Εθνική πανστρατιά. Ευρεία Κοινοβουλευτική πλειοψηφία και κοινωνική αποδοχή. Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης και οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση. Να βάλουμε όλοι τη χώρα και την κοινωνία πάνω από ιδεοληψίες, εγωισμούς και μικροκομματικά συμφέροντα.
Ας μην πυροβολούμε λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν και εφόσον πάψει κι αυτός να πυροβολεί τα πόδια του, τη λογική και τη Χώρα.
