Θεόδωρος Φιλιππίδης- Ο γεφυροποιός ιατρός
Από την Ποίηση στην Ιατρική και από την Ιατρική στην Ποίηση
Από την Ποίηση στην Ιατρική
και
από την Ιατρική στην Ποίηση
Η εξαίρετη συνάντηση πραγματοποιήθηκε
το απόγευμα της Τετάρτης
στον Πολυχώρο Τέχνης και Σκέψης Αρχοντικό
«Grand Maison».
Συνδιοργανωτές:
Το Τμήμα Παθολογικής Ανατομικής
του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης και
το Πολιτιστικό Ξάνθης Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης.
Θέμα της:
«Η Ελληνική Γλώσσα ως απύθμενη δεξαμενή
για την Παγκόσμια Ιατρική Ορολογία»
Τον εκλεκτό ομιλητή, συνταξιούχο πια στρατιωτικό ιατρό,
δεν έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά.
Τον συνάντησα για πρώτη φορά στην εκδήλωση.
Όμως το 2007 κατά την έκδοση της συλλεκτικής
Ανθολογίας Σύγχρονοι Θράκες Ποιητές,
που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σπανίδη,
σε επιμέλεια της ποιήτριας Ελένης Δημητριάδη Εφραιμίδου,
ο ποιητικός του λόγος με σημάδεψε.
Οι τελευταίοι
Θα ΄μαστε κείνοι που θα χορεύουν τον πυρρίχιο
γύρω απ’ τα τελευταία αγάλματα.
Και καθώς οι πατούσες μας θα λιώνουν,
το ατσάλι της ψυχής μας θα χύνεται,
θα χαλυβδώνει το πανάρχαιο καλούπι
και θα σώζει την ψυχή μας
στον αιώνα τον άπαντα…
Το 2008 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Σοκόλη Κουλεδάκη
την πρώτη του ποιητική του συλλογή «ΚΡΙΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ
Τον Ευχαριστούμε Θερμά.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης