Άργησαν και φέτος τα πλοία μιας και τα τρένα αλλάξανε πλατεία

Προσπαθήσαμε να ζήσουμε την ζωή μας

όσο πιο αθόρυβα μπορούσαμε.

Στον διάβα μας κάπου εκεί στο 2019,

μας  πρόφθασαν λαχανιάζοντας

οι ιθαγενείς Άμλετ της Σελήνης

της Πόλης των Καριόκας,

συνοδεία με έναν ήχο θερμής έλξης

που έβγαινε από το κύμβαλο του πολιτισμού τους.

Σήμερα 4 χρόνια μετά,

συνεχίζεται η μεγάλη αυτόχθονα παράδοση

Τι δυνάμεις να επιστρατεύσεις

για να αντιμετωπίσεις συντρίμμια;

Πώς να διαχειριστείς την απελπισία

μετά την συντέλειά τους;

Τίποτα εκτός από την στάχτη

δεν θυμίζει το πριν.

Εμπειρία τραγική, εκστατική,

σε εποχές συλλογικής καθίζησης.

Ούτε διλήμματα, ούτε ντροπή.

Ούτε ένοχα μυστικά.

Ασάλευτοι τώρα στο ύψος της μακαριότητάς τους, εμφανίζονται με ένα χαμόγελο

εκλεκτού θαμώνα ρουλέτας

και με ένα λέγειν ακατάσχετα ναρκισσευόμενο, φροντίζοντας επιμελώς να τραβάνε

προς το πρόσωπό τους

τις μάσκες οξυγόνου,

τώρα που ο τόπος καίγεται.

Όμως η Πόλη έχει την συλλογική της

μνήμη και ταυτότητα,

που δεν εξαλείφονται όσο βίαιος

κι αν είναι ο καταναγκασμός.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

(Φωτογραφικό Αρχείο Εκδόσεων ΣΠΑΝΙΔΗ)