Νέα ποιητική κατάθεση από την Μαρία Μουσοπούλου
που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΣΠΑΝΙΔΗ.
Υποσχέσεις του έρωτα αλλά
και διαψεύσεις απελευθερωτικών προσδοκιών
πίσω από τα λευκά σεντόνια
που άπλωσε ένας εσωτερικός εμφύλιος
και μια αυτοσαρκαστική αναίρεση.
«….Θάλασσα ολόκληρη
η προσμονή σου….
….Ξέρω ποτέ τι αναμένω;
Ποιόν αναμένω;
Ίσως αναμένω
ν’ αλλάξω στάση….»
Εμπειρίες και προσδοκίες
σε προσκλητήριο των καιρών,
με μία οργισμένη αισθητική προοπτική.
«Ότι έχεις κάνει στη ζωή σου
μια χούφτα στάχτη
από το τζάκι της μνημοσύνης»
Αλλά και συμβουλή καθώς δεν ζούμε δυο ζωές.
«Περπάτα
μα μη βιάζεσαι,
χάνεις την ζωή….»
Όμως και εξομολόγηση αυτογνωσίας
«Δεν με φοβίζω πλέον,
έμαθα να δαμάζω την καρδιά μου,
βόλτα μεγάλη
μέχρι τα κάγκελα»
Εδώ λοιπόν σε μια Ερώτων Απαύγασμα μεταιχμιακή στιγμή,
ο λόγος του υποκειμένου με την γλώσσα του νόστου,
αγκομαχά να περάσει μέσα από ναρκοπέδια
που όρισε ένας αμφίπλευρος καθρέφτης
στην βάση μιας ισχυρής βιωματικής εμπειρίας
«Δεν φοβάμαι τα χρόνια
που μαζεύονται σιγά
σιγά μες στο τσουβάλι.
Μόνο φοβάμαι την άμμο που τελειώνει»
Αυτή είναι η τρίτη της ποιητική συλλογή.
Προηγήθηκαν η «Σαν Βροχή» Ξάνθη 2014, Σπανίδης
και «Βλέμμα Ένδον» Ξάνθη 2019, Σπανίδης.
Ο πειραματισμός της Μαρίας Μουσοπούλου
με διαφορετικές ποιητικές φόρμες,
αποκαλύπτει την βαθιά επιθυμία της
να βρει εκείνη την γλώσσα που θα επιτρέπει
την εμφάνιση νέων εκφραστικών δυνατοτήτων.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Σχήμα:14Χ21/Σελίδες:44/ISBN:978-618-5699-10-9
