Κύπρος και Ελληνισμός κεκοιμημένων, αγνοουμένων, ζωντανών και αγέννητων ……
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης
Μαζί με τους συγγενείς των νεκρών πολεμιστών αγωνιστών του 1974 ενάντια στην εισβολή του τουρκικού στρατού, των δολοφονημένων και των αγνοουμένων, των ζώντων ακόμη Ελλήνων που πολέμησαν, των προσφύγων της Κύπρου, των αγέννητων, όλοι ζητάμε μία εξήγηση για την προδοσία, όλοι συνεχίζουμε την αντίσταση στον Αττίλα.
Ζητάμε τη δικαίωση για τους ανθρώπους που δολοφονήθηκαν, που βιάστηκαν, που χάθηκαν, που ξεριζώθηκαν, τα οποία τα οστά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Απαιτούμε ερμηνεία και βεβαίως την Νέμεσις,μεταξύ των άλλων, για την προδοσία της 15ης Ιουλίου, για το «η Κύπρος είναι μακριά», όταν για τον Κίμωνα χιλιάδες χρόνια πριν δεν ήταν.
Αναζητούμε τη δικαιοσύνη για το μαύρο καλοκαίρι του 1974, για όλα αυτά που έγιναν και άλλα τόσα που δεν έγιναν. Τόσο από τους Τούρκους εισβολείς, όσο και από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Απαιτούμε μαζί με τον Τάσο Ισαάκ,τον Σολωμού Σολωμού,τον Θεόφιλο Γεωργιάδη και αμέτρητους άλλους Έλληνες, που ενώ πίστεψαν στη λευτεριά, οι ψυχές τους και εμείς, βλέπουμε την “ηγεσία”, πολιτική και πνευματική, να συνομιλεί με τον κατακτητή. Με τον εισβολέα και τον δολοφόνο, με τον πειρατή που απειλεί να καταλύσει τον Ελληνισμό !
Δε θα συνεχίσουμε την καταγραφή της ύβρεως, είναι ανώφελο και εξάλλου την έχουν απεικονίσει με ξεχωριστό τρόπο οι σπουδαίοι ποιητές της Ελληνικής Κύπρου, από τον Μιχαηλίδη και τον Λιπέρτη, μέχρι τον Μόντη και τον Μηχανικό. Ακολουθούμε την πράξη των αγωνιστών του 1955 από τον Παλληκαρίδη μέχρι τον Μάτση, την αντίσταση, παρότι προδομένων , των πολεμιστών του 1974 από τον Κατσάνη μέχρι τον Κατούντα!
Αντίσταση στον Αττίλα, Κύπρος Ελεύθερη !
