ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΞΑΝΘΗΣ ΤΕΘΕΝΤΩΝ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ
ΠΡΟΣ
ΤΟΝ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΞΑΝΘΗΣ
ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ 4ης Υ.Π.Ε.
ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ/ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΘΕ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ
ΤΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΞΑΝΘΗΣ
ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΞΑΝΘΗΣ
**********
Είμαστε εκατό στον αριθμό περίπου υγειονομικοί Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα στην περιοχή της Ξάνθης, που τεθήκαμε σε καθεστώς αναστολής εργασίας άνευ αποδοχών. Εδώ και έξι περίπου μήνες αντιμετωπίζουμε την ανάλγητη στάση της κυβέρνησης και γενικά του πολιτικού συστήματος, το οποίο στραγγάλισε το δικαίωμα εργασίας μας, κατάπνιξε την ελευθερία της βούλησης και της επιλογής, καταστρατήγησε τον όρκο της απέναντι στην τήρηση του Συντάγματος. Τον Οκτώβριο του 2021 οι υπογράφοντες υγειονομικοί του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης, που τεθήκαμε σε αναστολή από τον Σεπτέμβριο του 2021 αποστείλαμε κείμενο διαμαρτυρίας στη Διοικήτρια του Γ.Ν. Ξάνθης, στον Δήμαρχο, στον Περιφερειάρχη, στον αστυνομικό Διευθυντή, στον Μητροπολίτη, στον κ. Πρόεδρο Πρωτοδικών, στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών, στον Μουφτή, στην 4η Υ.ΠΕ, στον Ιατρικό Σύλλογο, στους βουλευτές Τσιλιγγίρη Σπυρίδωνα, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν και ΜπουρχάνΜπαράν, διαμαρτυρόμενοι για τις άδικες και παράνομες επιβληθείσες αναστολές μας, δίχως να έχουμε υποπέσει σε οιοδήποτε πειθαρχικό και ποινικό αδίκημα, για την απαξίωση απέναντι στην προσωπικότητά μας, για την υποστελέχωση του Γ.Ν. Ξάνθης, την έλλειψη πολλών βασικών ιατρικών ειδικοτήτων, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού -αφού δεν επήλθε, όπως προστάζει ο νόμος 4820/2021, αντικατάστασή μας με προσωπικό «ίδιων τυπικών προσόντων», αν λάβει κανείς υπόψη του τις συνεχείς προκηρύξεις των Νοσοκομείων για πρόσληψη προσωπικού, τη συγχώνευση κλινικών, τις εσωτερικές μετακινήσεις προσωπικού, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες άλλων τμημάτων,και κυρίως την έλλειψη ΜΕΘ – αιτούμενοι παράλληλα τη συμπαράστασή των ανωτέρω ως σημαίνοντα πρόσωπα του τόπου μας για απόσυρση του μέτρου της υποχρεωτικότητας για κάθε ιατρική πράξη σε κάθε κοινωνική ομάδα, διαβιώντας σε μια κοινωνία ευνοούμενη και δημοκρατική, όπου δεν παραβιάζονται οι προσωπικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα.Ωστόσο, ουδείς ανταποκρίθηκε στο δίκαιο αίτημά μας και ουδείς ενέσκηψε στην καταστρατήγηση του εργασιακού μας δικαιώματος. Απεναντίας, υπήρξε για άλλη μια φορά ολιγωρία.
Μέχρι πρότινος άπαντες εξ ημών, έχοντας προβεί στον εμβολιασμό μας με όλα τα διαθέσιμα και αποδεδειγμένα ασφαλή και αποτελεσματικά, εγκεκριμένα εμβόλια, επιδεικνύαμε τον απαραίτητο ζήλο και σεβασμό στους ασθενείς συνανθρώπους μας, παρέχοντας τις υπηρεσίες μας αγόγγυστα, με υπευθυνότητα και συναίσθηση. Ειδικότερα, από την αρχή της πανδημίας σταθήκαμε αρωγοί στην ίαση των ασθενών που επλήγησαν από τον ιό Covid-19, επιβραβεύοντάς μας άπαντες. Τώρα πια όμως, θεωρούμαστε από την κυβέρνηση ουραγοί του Ε.Σ.Υ., ανύπαρκτοι και αντιμέτωποι με την απειλή της απόλυσης, χαρακτηρίζοντάς μας «ψεκασμένους», «αντιεμβολιαστές», «αρνητές». Το δε εμβολιασμένο υγειονομικό προσωπικό εργάζεται ακατάπαυστα δίχως ρεπό και άδεια, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στη σωματική και ψυχική κόπωση και ακολούθως την παροχή υπηρεσιών υγείας στον προσερχόμενο πολίτη. Η αναστολή χειρουργείων και η αναβολή λειτουργίας Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων συγκεκριμένων ειδικοτήτων δεν είναι εφικτό να αποκατασταθούν, όσο υπάρχει έμπειρο και εκπαιδευμένο διαθέσιμο προσωπικό εκτός υπηρεσίας. Τα κέντρα ψυχικής υγείας είχαν κλείσει, καθώς επίσης και οι Μ.Ε.Θ., με συνέπεια, οι συνάνθρωποί μας να κινδυνεύουν όχι μόνο λόγω έλλειψης προσωπικού – το οποίο εργαζόταν χρόνια με συνέπεια και υπευθυνότητα, διαθέτοντας μεγάλη εμπειρία και πολλαπλές γνώσεις στην άμεση αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας – αλλά και λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, το οποίο δεν κατέχει τις απαραίτητες γνώσεις και φυσικά την εμπειρία για να μπορέσει να ανταποκριθεί άμεσα στις ανάγκες της πανδημίας.
Παρότι όμως τεθήκαμε σε αναστολή εργασίας για τον ως άνω λόγο με πρόσχημα την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, εδώ και καιρό πληθαίνουν οι φωνές επιστημόνων, αλλά και της επιτροπής λοιμωξιολόγων, που όρισε η Ελληνική Κυβέρνηση, ότι τόσο οι ανεμβολίαστοι όσο και οι εμβολιασμένοι νοσούν, και κυρίως μπορούν να είναι φορείς ιικού φορτίου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κίνδυνος μετάδοσης από εμβολιασμένους υγειονομικούς συναδέλφους μας στις μονάδες υγείας.
Το χείριστο όμως όλων αποτελεί το γεγονός ότι εν μέσω επέλασης της μετάλλαξης Όμικρον, στην ηλεκτρονική σελίδα του ΕΟΔΥ, με ημερομηνία 5.01.2022, αποτυπώνονται Οδηγίες απομόνωσης-καραντίνας κρουσμάτων COVID-19 και επαφών τους, οι οποίες έχουν εκδοθεί από τις 29.12.2021 και οι οποίες έχουν αποσταλεί σε όλες τις μονάδες υγείας. Συγκεκριμένα:
Α1. Ιατρονοσηλευτικό προσωπικό με λοίμωξη από Sars-Cov-2:
Απομόνωση πέντε (5) ημερών και επιστροφή στην εργασία με ή χωρίς αρνητικό testing εάν είναι ασυμπτωματικοί ή με ήπια συμπτώματα. Υποχρεωτική χρήση μάσκας υψηλής αναπνευστικής προστασίας (Ν95 ή ΚΝ95 ή FFP2).
Α2. Ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που έχει εκτεθεί σε επιβεβαιωμένο κρούσμα Sars-Cov-2:
- Για ιατρονοσηλευτικό προσωπικό εμβολιασμένο και με ενισχυτική δόση: Συνεχίζουν κανονικά την εργασία τους με υποχρεωτική διενέργεια εργαστηριακού test την 3η ημέρα από την έκθεση.
- Για ιατρονοσηλευτικό προσωπικό εμβολιασμένο με 2 δόσεις ή 1 δόση για το εμβόλιο J&J: Συνεχίζουν κανονικά την εργασία τους με υποχρεωτική διενέργεια εργαστηριακού test την 1η , 3η και 5η -7 η ημέρα από την έκθεση.
Σε κάθε περίπτωση, οι Επιτροπές Λοιμώξεων κάθε νοσηλευτικού ιδρύματος δύνανται να λάβουν οποιοδήποτε επιπλέον μέτρο για αποφυγή διασποράς της λοίμωξης και περιορισμού της νόσου.
Όπως, καθίσταται άμεσα αντιληπτό από τις ως άνω Οδηγίες, καμία προστασία της Δημόσιας Υγείας δεν υφίσταται. Απεναντίας, έχει ήδη προκύψει άμεσος και ενεστώς κίνδυνος νόσησης εκατοντάδων συμπολιτών μας κατά την επίσκεψή τους στις μονάδες υγείας, αφού αναγκαστικά θα εξυπηρετηθούν από προσωπικό, το οποίο νοσεί και είναι φορέας του Covid-19. Κατά συνέπεια, εκτίθεται άμεσα η δημόσια υγεία, καθότι οι εμβολιασμένοι συνάδελφοί μας, αν νοσήσουν, δύνανται να ασκούν απεριόριστα το δικαίωμα εργασίας τους με κίνδυνο μετάδοσης του ιικού τους φορτίου στους συμπολίτες μας, οι οποίοι απευθύνονται στις δομές υγείας.
Στις 27.01.2022 μάλιστα, ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης προέβη σε ανακοινώσεις για τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι «λόγω του ότι στην κακοκαιρία δεν μπόρεσαν πολλοί συμπολίτες μας που είχανε προγραμματίσει το ραντεβού τους για εμβολιασμό, να εμβολιαστούν, δίνεται παράταση ως προς την ισχύ του πιστοποιητικού από 31 Ιανουαρίου έως και 7 Φεβρουαρίου.Αυτό σημαίνει ότι όσοι συμπολίτες μας έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους και έχουν περάσει 7 μήνες έως και την 7η Φεβρουαρίου, θα πρέπει να έχουν κάνει την αναμνηστική δόση, αλλιώς θα λογίζονται ως ανεμβολίαστοι».
Ως εκ τούτου, όσοι συνάδελφοί μας δεν λάβουν την τρίτη δόση (αναμνηστική) θα θεωρούνται ανεμβολίαστοι και θα πρέπει, συνεπεία τούτου, να τεθούν και αυτοί σε αναστολή εργασίας άνευ αποδοχών. Ωστόσο, παρόλα αυτά, ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας δήλωσε δημόσια ότι ο νόμος αναφέρεται σε μία ή δύο δόσεις και όχι σε τρεις. Επομένως, δεν θα τίθενται σε αναστολή εργασίας. Απεναντίας, θα συνεχίσουν να εργάζονται διενεργώντας δύο διαγνωστικά τεστ εβδομαδιαίως, ενώ εκτός εργασίας θα είναι ανεμβολίαστοι. Κατόπιν της δήλωσης αυτής, η οποία αντιβαίνει κάθε ανθρώπινης λογικής, είναι πλέον πασίδηλο ότι η κυβερνητική στάση επιβεβαιώνει την τιμωρητικήκαι εκδικητική της συμπεριφορά απέναντι σε όσους αντιστέκονται, απέναντι σε όσους δεν υποτάσσονται στα καταστροφικά σχέδιά τους, απέναντι σε όσους δεν υπακούουν στα παράλογα προστάγματά τους.
Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας δημιουργήσει δύο κατηγορίες πολιτών, τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους, οι οποίοι μπορούν αμφότεροι κάλλιστα να καταστούν φορείς του ιού και να τον μεταδώσουν στην κοινότητα, έχουν ήδη παραβιάσειτην αρχή της ισότητας των Ελλήνων ενώπιον του νόμου. Ειδικότερα, η διάταξη της παρ.1 του άρθρου 4 Σ κατοχυρώνει στην ελληνική έννομη τάξη την ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ, δηλαδή (κατά την κλασική διατύπωση) ΤΗΝ ΟΜΟΙΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΙΩΝ και την ανόμοια μεταχείριση των ανόμοιων. Αψηφούν το γεγονός ότι η εργασία δεν αποτελεί προνόμιο κατά το Σύνταγμα, αλλά αναφαίρετο δικαίωμα υπό την αιγίδα του Κράτους.Λησμονούν την κρίση του ΕΔΔΑ ότι η παρέμβαση (υποχρεωτικός εμβολιασμός) στην ιδιωτική ζωή είναι θεμιτή με σκοπό την προστασία της υγείας και δικαιολογείται μόνο εφόσον ο εμβολιασμός δεν είναι επιβλαβής για την υγεία του ατόμου. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού δεν είναι νόμιμη, διότι έρχεται σε αντίθεση με διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος και με το Σύνταγμά μας.Η επίδειξη εκ μέρους της κυβέρνησης τέτοιας ανάρμοστης συμπεριφοράς απέναντί μας δεν έχει λάβει ποτέ χώρα ούτε και στους πιο ειδεχθείς εγκληματίες.
Στ΄ αλήθεια, σε ποια χρονική περίοδο της ιστορίας ένα πειραματικό ενέσιμο σκεύασμα μετατράπηκε σε υποχρεωτικό, από τη στιγμή μάλιστα που στην προκειμένη περίπτωση το επ΄ ονόματι εμβόλιο δεν έχει λάβει ακόμη την απαιτούμενη άδεια και συνεπώς δεν μπορεί να παράσχει επιστημονική εξασφάλιση και πιστοποίηση ότι κάποιος δεν νοσεί και δεν μεταδίδει, και έτσι υπό αυτές τις συνθήκες είναι δυνατόν να οδηγηθούμε στην πλάνη και την απάτη σχετικά με την υλοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού, ο οποίος σύμφωνα με το νομοθέτη είναι η προστασία της δημόσιας υγείας. Τουλάχιστον έως και τον Μάιο του 2023 δεν μπορεί κανείς να μιλάει με ασφάλεια για αυτά, αφού ακόμη δεν υφίστανται επιστημονικά τεκμηριωμένα συμπεράσματα.Άλλωστε, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι «Μέχρι στιγμής, η ρεμδεσιβίρη είναι η μόνη φαρμακευτική ουσία που έχει λάβει άδεια από την ΕΕ για τη θεραπεία του covid 19», καθώς επίσης έχει ήδη υπογράψει σύμβαση για την προμήθεια θεραπείας με μονοκλωνικά αντισώματα.
Παραδόξως, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, από τη μία δεν μπορεί να εργαστεί ο ανεμβολίαστος υγειονομικός, ο οποίος όμως έχει αρνητικό διαγνωστικό τεστ και απολαμβάνει την ελευθερία κίνησης, και από την άλλη δύναται να εργάζεται ο εμβολιασμένος συνάδελφός του, ο οποίος μπορεί να νοσεί, να μεταδίδει και να επιβαρύνει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εξάλλου, η προσωπική υποβολή σε χρήση εμβολίου δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν άλλον, πέραν του υποβαλλόμενου σε αυτό. Μάλιστα, εάν παρέλθει ικανό χρονικό διάστημα από τον εμβολιασμό, η προφύλαξη, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των Εθνικών Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων κατά covid-19, φθίνει επικίνδυνα. Συνεπώς, ο εμβολιασμένος ή αυτός που πιέζεται να εμβολιαστεί σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλει στο κοινωνικό σύνολο. Ως εκ τούτου, το αφήγημα ότι μόνο οι ανεμβολίαστοι νοσούν και μεταδίδουν, καταρρίπτεται πανηγυρικά.
Σύμφωνα με το άρθρο 206 παρ. 6α, στο οποίο ορίζεται ότι «Ειδικώς στην περίπτωση εργαζομένων των παρ. 1 και 2 σε φορείς του δημοσίου τομέα, υπό την έννοια της περ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), με απόφαση του επικεφαλής του Φορέα επιβάλλεται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Κατά τον χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές», δίχως να ονοματίζει από ποιες διατάξεις παρεκκλίνει. Στ΄αλήθεια αναρωτιόμαστε από ποιες διατάξεις παρεκκλίνει;;; Από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, από τους ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, από τους ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ή από τις ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, αφήνοντας παράλληλα απροσδιόριστη τη χρονική διάρκεια των αναστολών μας άνευ αποδοχών, χωρίς να έχουν συνυπολογιστεί οι συνέπειες που επήλθαν στον καταμερισμό καθηκόντων και στελέχωση των δομών και μάλιστα σε μία κρίσιμη περίοδο για την χώρα μας που όλες οι Υγειονομικές Δομές έχουν έλλειψη προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων.
Αγνοούν τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 953/2021, που ισχύει στη χώρα μας ως νόμος με υπερνομοθετική ισχύ έναντι του εθνικού μας δίκαιου, θεσπίζονται νομοθετικά μεταξύ των άλλων τα εξής: Παρ. 36: «Είναι αναγκαίο να αποτρέπονται οι διακρίσεις, άμεσες ή έμμεσες, σε βάρος των προσώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί, για παράδειγμα για ιατρικούς λόγους, επειδή δεν ανήκουν στην ομάδα-στόχο για την οποία χορηγείται ή επιτρέπεται επί του παρόντος το εμβόλιο κατά της COVID-19, όπως τα παιδιά, ή επειδή δεν είχαν ακόμη τη δυνατότητα να εμβολιαστούν ή επέλεξαν να μην το πράξουν. Κατά συνέπεια, η κατοχή πιστοποιητικού εμβολιασμού, ή η κατοχή πιστοποιητικού εμβολιασμού που αναφέρει εμβόλιο κατά της COVID-19, δεν θα πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας ή για τη χρήση διασυνοριακών υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών, για παράδειγμα υπηρεσιών αεροπορικής ή σιδηροδρομικής μεταφοράς ή μεταφοράς με λεωφορείο ή πορθμείο ή με οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι θεσπίζει δικαίωμα ή υποχρέωση εμβολιασμού» σε συνδυασμό με την παρ. 62 «Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που κατοχυρώνει, ιδίως, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Χάρτης»), συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής, του δικαιώματος στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, του δικαιώματος στην ισότητα έναντι του νόμου και της απαγόρευσης των διακρίσεων, της ελεύθερης κυκλοφορίας και του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής. Τα κράτη μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται με τον Χάρτη κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού». Ως εκ τούτου, στην περίπτωση σύγκρουσηςνόμων ο ως άνω Ευρωπαϊκός Κανονισμός υπερέχει ισχύ έναντι του Εθνικού Δικαίου κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ, γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο οι ιδιώτες μπορούν να τον επικαλεστούν άμεσα ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων και να τον χρησιμοποιήσουν ως αναφορά από άτομα στις σχέσεις τους με άλλους ιδιώτες, χώρες της ΕΕ ή αρχές της ΕΕ.
Αυτή τη φορά το «ΟΧΙ» μας θα είναι ακόμη πιο ΙΣΧΥΡΟ, πιο ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ. Λέμε λοιπόν ΟΧΙ στο δεσποτισμό, ΟΧΙ στην απολυταρχική συμπεριφορά, ΟΧΙ στην αφαίρεση της ελεύθερης βούλησης και του αυτεξούσιου, ΟΧΙ στην παραβίαση των ατομικών ελευθεριών, ΟΧΙ στην καταπάτηση του ελληνικού Συντάγματος, της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της σύμβασης του Οβιέδο, του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, ΟΧΙ στην άσκηση ψυχολογικής βίας, ΟΧΙ στις τακτικές εκβιασμού, ΟΧΙ στις διακρίσεις, ΟΧΙ στην κοινωνική περιθωριοποίηση, ΟΧΙ στο σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπων.
Απευθυνόμαστε σε όλους να πάρετε θέση απέναντι στα παράνομα και ανήθικα μέτρα της κυβέρνησης, ενισχύοντας τον αγώνα μας για την κατάργηση της υποχρεωτικότητας, την απόσυρση του άδικου και επαχθέστατου μέτρου της αναστολής εργασίας άνευ αποδοχών και ασφαλιστικής κάλυψης, την επιστροφή όλου του υγειονομικού προσωπικού στις θέσεις εργασίας τους.
Καλούμε τον Ιατρικό Σύλλογο να τηρήσει τον όρκο του Ιπποκράτη, ο οποίος υπερτονίζει την ηθική εξάσκηση της ιατρικής και συγκεκριμένα:
«Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή.
Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν χωρίς δίδακτρα ή άλλη συμφωνία.
Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο.
Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη.
Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης.
Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά.
Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα».
Καλούμε τον Δικηγορικό Σύλλογο Ξάνθης να τηρήσει τον Κώδικα περί Δικηγόρων, υπενθυμίζοντάς του το άρθρο 5 περ. α΄ του Ν. 4194/2013, στο οποίο ορίζεται ότι «Ο δικηγόρος κατά την άσκηση των καθηκόντων του: α) Υπερασπίζεται το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τα Πρόσθετα Πρωτόκολλα αυτής, το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το σύνολο των διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά και το άρθρο 90 περ. α΄, β΄ και ε΄ του ιδίου νόμου, στο οποίο ορίζεται ότι «Στους Δικηγορικούς Συλλόγους ανήκει: α) Η υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μια δημοκρατική πολιτεία, β) Η διασφάλιση της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η οποία απονέμεται πάντοτε στο όνομα του ελληνικού λαού,… ε) Η διατύπωση γνωμών και προτάσεων που αφορούν στη βελτίωση της νομοθεσίας, την ερμηνεία και την εφαρμογή της».
Παραθέτουμε προς γνώση σας τη δήλωση του Αμερικανού ιστορικού HowardZinn (1922-2010), που έχει ως ακολούθως: «Το να διαμαρτύρεσαι πέρα από τα όρια του νόμου δεν είναι παρέκκλιση από τη δημοκρατία. Είναι απόλυτα αναγκαίο γι΄ αυτήν».
Το τεθέν σε αναστολή εργασίας Υγειονομικό Προσωπικό
(ακολουθούν υπογραφές)
