Περί Αρχιτεκτονικής Ξάνθης…
Γράφει ο Κώστας Γούναρης

1. Είναι πλέον προφανές ότι η απόφαση της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΔΠΘ για υψηλότερη από την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα 2 μαθήματα του σχεδίου, που στη συνέχεια εγκρίθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, ήταν λάθος. Γιατί με τον τρόπο αυτό οι επιδόσεις υποψηφίων θεωρήθηκαν επαρκείς για να εισαχθούν στις Αρχιτεκτονικές του Μετσοβείου, του Αριστοτελείου και των υπόλοιπων περιφερειακών Πανεπιστημίων αλλά όχι στην Αρχιτεκτονική της Ξάνθης.

Αυτό άλλωστε το ομολογεί και η καθυστερημένη προσπάθεια της Αρχιτεκτονικής Ξάνθης να “διορθώσει” τις ελάχιστες βάσεις εισαγωγής που πρότεινε στο Υπουργείο, αλλά και η σχετική ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας. Παρόλα αυτά κάποιοι επιμένουν να δικαιολογούν, μερικοί δε και να χαίρονται με όσα έγιναν στην Αρχιτεκτονική της Ξάνθης. Κυβερνητικότεροι της κυβέρνησης και νεοδημοκρατικότεροι της Νέας Δημοκρατίας…

2. Τα Πανεπιστήμια δεν υπάρχουν για να βρίσκουν ενοικιαστές τα σπίτια ή για να δουλεύουν οι επαγγελματίες μιας περιοχής. Υπάρχουν και λειτουργούν για να καλύψουν εκπαιδευτικές ανάγκες. Επομένως οι υπολογισμοί τόσες κενές θέσεις φοιτητών Χ τόσα χρήματα που θα κατανάλωνε κάθε φοιτητής = τόσα εκατομμύρια ζημιά για την περιοχή, μάλλον αδικούν και υποβαθμίζουν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την Αρχιτεκτονική της Ξάνθης.
3. Και κάτι γενικότερο: η Πολιτεία υποχρεώνει – χρόνια τώρα – τους/ις υποψήφιους/ες να εξετασθούν σε 2 μαθήματα (ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο) και μάλιστα από φέτος ζητά και υψηλότερη βαθμολογία, χωρίς όμως να παρέχει έστω και 1 ώρα διδασκαλίας των μαθημάτων αυτών σε κάποια τάξη του Λυκείου. Προφανώς το συνηθίσαμε και δεν μας κάνει πλέον εντύπωση…

Κώστας Γούναρης