Η ΝΤΡΙΠΛΑ ΤΗΣ ΤΡΥΠΑΣ…
Γράφει ο Στέλιος Αρσενίου

Αυτές τις μέρες με το σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη, καταξιωμένους λογής – λογής εκφραστές της 7ης τέχνης στη ΞΑΝΘΗ για τα γυρίσματα ταινίας για τον προσφυγικό ελληνισμό, ξύπνησε μέσα μου η σκηνοθεσία. Οι σκηνοθετικές αναζητήσεις.
Βοήθησαν οι συγκυρίες με τα έργα οδοποιίας που γίνονται και γράφουν Ιστορία.
Παρασκευή 5/72019 ολοκληρώθηκε η ασφαλτόστρωση της οδού Κοραή.
Σάββατο 6/7/2019 στον ολοκαίνουριο δρόμο η ΔΕΥΑΞ άνοιξε την πρώτη τρύπα.
Λίγο παραπέρα ένας μπακλαβατζής άφησε το φτυάρι φουρνίσματος – ξεφουρνίσματος, έβγαλε το λευκό του σκούφο, έξυσε την κούτρα του μονολογώντας.
Χριστός κι Απόστολος. Ποιός Βασίλης Χατζηπαναγής, ποιός Γιώργος Δεληκάρης, ποιός Θωμάς Μαύρος, ποιός Τάκης Λουκανίδης, ποιός Κώστας Νεστορίδης, ποιός Γιώργος Σιδέρης, ποιός Γιώργος Κούδας. Τι τρύπα, τι ντρίπλα νάταν αυτή.
Η ΔΕΥΑΞ και η άσφαλτος έκαναν ντρίπλα στην τρύπα ή
η τρύπα έκανε ντρίπλα στην άσφαλτο και τη ΔΕΥΑΞ;
Εδώ σε θέλω.
Ευτυχώς τέλειωσαν οι Πανελλήνιες.
Ένα τέτοιο θέμα να σου λάχει να δούμε τι γράφεις.
Να βαθμολογηθεί το γραπτό και απο το Δήμαρχο Χαράλαμπο Δημαρχόπουλο ή το νεοεκλεγέντα Μανώλη Τσέπελη, να τρέχεις στον Παραγκάρχη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου στα Παρίσια για επιδιαιτησία, επαναβαθμολόγηση.
Μπροστά απο 50 χρόνια μια άλλη τρύπα συνεπήρε το Διονύση Σαββόπουλο.
Οι τρύπες επαναλαμβάνονται, το μόνο σίγουρο.
Για την επέτειο των 50 χρόνων εκείνης της τρύπας ας θυμηθούμε το Νιόνιο σαν στιχουργό.
ΣΑΝ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ είναι ο τίτλος του τραγουδιού.

Τα ξεπούλησα φτηνά, το χαλί μου, τα ρούχα και το μπρίκι.
Είμαι άρρωστος παιδιά, ο γιατρός μου συμβούλεψε ταξίδι.

Χα, κι είπα ΄΄ γειά χαρά σου ΄΄στον Αντύπα
κι άφησα ξοπίσω μου μια τρύπα.
Κι άφησα ξοπίσω μου μια τρύπα,
κι είπα ΄΄ γειά χαρά σου ΄΄στον Αντύπα.
Όποιος αδελφός δε συμφωνεί
ας έρθει κι ας μου δώσει ένα φιλί.

Τα καλύτερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι.
Το ξημέρωμα αργεί και δε βρίσκεται παρέα για ξενύχτι.

Χα, στέκομαι στη στάση το βραδάκι
αχ, πάει το χρυσό καλοκαιράκι
κι οι τουρίστες φορτωθήκαν το δισάκι
Χέι νε ε νε…
Α να, να, να

Σα ρεμπέτικο παλιό, σβήνει η φωνή μου και σκορπάει.
Πουθενά στο κόσμο αυτό η μπογιά μου τώρα πια δε περνάει.

Χα κι είπα ΄΄ γειά χαρά σου ΄΄ στον Αντύπα
κι άφησα ξοπίσω μου μια τρύπα.
Κι άφησα ξοπίσω μου μια τρύπα
κι είπα ΄΄ γειά χαρά σου ΄΄ στον Αντύπα.
Χέι νε ε νε…
ας έρθει κι ας μου δώσει ένα φιλί.

Στέλιος Αρσενίου