Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: «Ο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ»

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η ημερίδα που διοργανώθηκε από την Ένωση Ευρωπαϊκών Σπουδών και τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας με θέμα το άρθρο 16 του Συντάγματος, ζητήματα ενωσιακού δικαίου και τα μη κρατικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα.
Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Πρόεδρος του ΔΣΑ Δ. Βερβεσός και ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης, καθηγητής Μ. Περάκης. Τη συζήτηση συντόνισε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ε. Βενιζέλος.
Στο πάνελ συμμετείχαν: ο ομότιμος καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Α. Πλιάκος, που παρουσίασε το ευρωπαϊκό πλαίσιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Κ. Χρυσόγονος, που υποστήριξε ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος θα έπρεπε να προηγηθεί της νομιμοποίησης παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, ο Βουλευτής Ροδόπης της Νέας Δημοκρατίας και Αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Ευριπίδης Στυλιανίδης, που τεκμηρίωσε τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να συνυπάρξουν άμεσα τα μη κρατικά με τα δημόσια πανεπιστήμια στη χώρα μας και τέλος ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Χ. Τσιλιώτης, που εξήγησε γιατί η ενωσιακή τάξη ξεπερνά το γράμμα του άρθρου 16 και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν πολλοί διαπρεπείς νομικοί, δικηγόροι, καθηγητές πανεπιστημίων, καθώς και ο πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, νυν Πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Κ. Μενουδάκος όπως επίσης και ο πρώην Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους & πρώην υπηρεσιακός Πρωθυπουργός Ι. Σαρμάς.
Όπως επισήμανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η εισήγηση του Ευριπίδη Στυλιανίδη ανέδειξε με συγκεκριμένα στοιχεία την πραγματική κατάσταση και τις συνέπειες που έχει το κρατικό μονοπώλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης τόσο στην ελληνική νεολαία όσο και στην Ελλάδα γενικότερα.
Συγκεκριμένα, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, τόνισε: «…Η Ελλάδα κατέστη η χώρα με τους περισσότερους εξόριστους επιστήμονες στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό της και η έκτη στον κόσμο σε απόλυτους αριθμούς μετά την Ν. Κορέα, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, τη Γαλλία και την Τουρκία. Σήμερα φοιτούν 3300 Έλληνες φοιτητές στις ΗΠΑ, πάνω από 7.500 στη Μ. Βρετανία (είμαστε η 2η εθνικότητα μετά τους Κινέζους), 7.000 στη Γερμανία, 2.000 στη Γαλλία, 20.546 στην Κύπρο κλπ. Δηλαδή 1 εκ. ελληνικού πληθυσμού αντιστοιχεί σε 4784 φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό. Για πολλά χρόνια τώρα όχι μόνο οι αποτυχόντες των πανελλαδικών εξετάσεων αλλά και οι επιθυμούντες να αποκτήσουν δεύτερο πτυχίο ή οι μεγαλύτερες ηλικίες που ήθελαν να σπουδάσουν διότι νεότεροι δυσκολεύονταν οικονομικά, δεν είχαν τη δυνατότητα παρά μόνο με κλήρωση στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, του οποίου η επιτυχία αποδεικνύει πόσες ευκαιρίες στη μόρφωση στέρησαν από τους Έλληνες πολίτες οι Δυνάμεις της Αδράνειας…
…Στοίχισε ακριβά μέχρι σήμερα το κρατικό μονοπώλιο στην Ανώτατη Εκπαίδευση, διότι απέκλεισε την Ελλάδα από μια δυναμική διεθνή εκπαιδευτική αγορά που αναπτύσσεται ραγδαία γύρω μας, η οποία από τη δεκαετία του 2000 συμπεριλαμβάνει πάνω από το 2% των φοιτητών που συνεχώς αυξάνονται και διακινεί από τότε πάνω από 30 δις δολ. μόνο από δίδακτρα που από το 2003 σύμφωνα με τον Ο.Ο.Σ.Α αυξάνονται ετησίως κατά 7%. Από αυτή την αγορά η Ελλάδα είναι εντελώς απούσα λόγω της τραγικής ιδεοληψίας κάποιων πολιτικών δυνάμεων ή ξεπερασμένων συντεχνιακών κατεστημένων που συναποτελούν τη «δικτατορία των μετριοτήτων»…
…Την ώρα που γιγαντώνεται και απελευθερώνεται η διεθνής εκπαιδευτική αγορά ξεπερνώντας τα 10 δις δολάρια το χρόνο: Η πατρίδα της Δημοκρατίας, αντί να διευρύνει, συρρίκνωσε το χώρο ελευθερίας στην εκπαιδευτική επιλογή των νέων ανθρώπων. Η πατρίδα της Παιδείας εγκλώβισε τη γνώση στο μονοπώλιο της «αυθεντίας του κρατικού πανεπιστημίου». Η πατρίδα της Επιστήμη φυλάκισε την καινοτόμο έρευνα στο μονόδρομο του δημόσιου τομέα. Η πατρίδα του Πολιτισμού εξόρισε τους πολλούς καλούς επιστήμονες, καθηγητές, ερευνητές, φοιτητές, στερώντας τους τη δυνατότητα να ζήσουν και να προσφέρουν στον τόπο τους. Για δεκαετίες κυριάρχησε η αντίληψη ότι εθνικό, κοινωνικό, αξιοκρατικό, λαϊκό είναι μόνο ότι είναι κρατικό. Ξεχάστηκε ότι τα μεγαλύτερα ιστορικά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα τα δημιούργησαν και τα ανέδειξαν ιδιώτες, οι γνωστοί ως εθνικοί ευεργέτες…».
Η συγκεκριμένη συζήτηση είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενόψει της απόφασης του Συμβουλίου της Επικράτειας, που θα κρίνει στις αρχές Απριλίου τη συνταγματικότητα των παραρτημάτων των ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα.