Με επιτυχία η εκδήλωση «Χρυσός και ορυκτός πλούτος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη – Οι θέσεις του ΚΚΕ
Την εκδήλωση «άνοιξε» με ένα σύντομο χαιρετισμό, εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Αν. Μακεδονίας Θράκης του ΚΚΕ, η Εύα Βλησίδου, εκφράζοντας και από το βήμα της συγκεκριμένης εκδήλωσης την έντονη ανησυχία που προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα: «Η απόφαση των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας και άλλων να επιτρέψουν στην Ουκρανία τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στο έδαφος της Ρωσίας από τη μια», «η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος από την άλλη, με την εκτόξευση του νέου υπερηχητικού πυραύλου στην Ουκρανία (από τη Ρωσία) που συνοδεύονται από τις ανοιχτές απειλές ότι ο πόλεμος έχει πλέον αποκτήσει παγκόσμια χαρακτηριστικά…», υπογραμμίζοντας πως: «…για ακόμα μια φορά σήμερα εδώ από την Αλεξανδρούπολη τους στέλνουμε το μήνυμα πως είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν πως για την εγκληματική τους πολιτική έχουν τη συναίνεση του λαού της περιοχής. Αν για αυτούς η μετατροπή της περιοχής σε στόχο αντιποίνων είναι μια παρωνυχίδα μπροστά στα τεράστια κέρδη που προσδοκούν για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για τον απλό λαό είναι υπόθεση ζωής και θανάτου. Αν ο κύριος Μητσοτάκης θυσιάζει την ασφάλεια της περιοχής στον βωμό των συμφερόντων των μεγάλων ενεργειακών, κατασκευαστικών, τραπεζικών και εμπορικών ομίλων, ο λαός μας του απαντά με το πάνδημο αίτημα για την απεμπλοκή της χώρας από τα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια».
Οι κεντρικές ομιλίες πραγματοποιήθηκαν από τον Βασίλη Καταπόδη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ και τον Σωτήρη Αβραμόπουλο, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, περιφερειακό σύμβουλο Κεντρικής Μακεδονίας και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας – εκλεγμένο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Ο Βασίλης Καταπόδης στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Για το ΚΚΕ διαχρονικά αποτελεί προτεραιότητα η ανάδειξη των πραγματικών παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας. Πιστεύουμε πως αυτές οι δυνατότητες μπορούν να γίνουν υλική δύναμη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε ριζικά διαφορετικές κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες. Ο ανώτερος σοσιαλιστικός τρόπος παραγωγής εξασφαλίζει τον παραπάνω στόχο.
Αντίθετα στα δεσμά του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής αυτές οι δυνατότητες είτε αξιοποιούνται για να αυγατίσουν τα κεφάλαιά τους μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι, είτε υπονομεύονται και απαξιώνονται γιατί μεταβάλλονται οι ιεραρχήσεις του κεφαλαίου. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις μετατρέπονται σε αντικείμενο αντιπαράθεσης στα τραπέζια των ιμπεριαλιστικών παζαριών που σε κάθε περίπτωση φέρνουν νέα δεινά στους λαούς.
Το ΚΚΕ έχει μελετήσει σε βάθος και εκτιμά αντικειμενικά όλες τις παραγωγικές δυνατότητες που ο λαός μας θα μπορέσει να απογειώσει έχοντας ο ίδιος την εξουσία, κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής, τις υποδομές και τη γη, τον ορυκτό πλούτο και τους φυσικούς πόρους. Με τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο να καθορίζουν τις κοινωνικές και πολιτικές προτεραιότητες της νέας εξουσίας.
Σήμερα έχουμε συγκεντρώσει μεγάλη πείρα για μια σειρά κλάδους της οικονομίας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ορυκτού πλούτου στη χώρα μας, η οποία διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα ενεργειακών, βιομηχανικών, δομικών ορυκτών, ορισμένες αποθέσεις απ’ τις λεγόμενες σπάνιες γαίες, μέταλλα που σπανίζουν και είναι κρίσιμης σημασίας για την παραγωγή συστημάτων τελευταίας τεχνολογίας».
Πιο συγκεκριμένα για την περιοχή μας
«Η Περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης διαθέτει αξιοσημείωτο ορυκτό πλούτο σύμφωνα με αυτά που τεκμηριώνονται από επιστημονικές έρευνες και μελέτες. Παρ’ όλα αυτά αυτός ο πλούτος: Είτε αξιοποιείται ένα μόνο τμήμα του (πετρέλαιο και φυσικό αέριο στον Πρίνο, μάρμαρα κ.ά.) από μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους προς όφελός τους. Ακόμα και η εξόρυξη και επεξεργασία του ζεόλιθου στα Πετρωτά του Έβρου από εταιρεία “λαϊκής βάσης” συντελείται προς όφελος των λίγων μετόχων της, ο ζεόλιθος προορίζεται κυρίως για εξαγωγή και σε κάθε περίπτωση υπακούει στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Είτε σχεδιάζεται η εξόρυξή του με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία των ομίλων και αδιαφορία για τις αρνητικές συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον, την υγεία και την ποιότητα της ζωής του λαού, όπως ο χρυσός σε Πέραμα και Σάπες, ο αντιμονίτης στην περιοχή Καλλυντηρίου της Ροδόπης, μεταλλεύματα που αποδεδειγμένα η εξόρυξή τους έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Αλλά και ο μαγνητίτης, ο σιδηροπυρίτης, ο χαλκοπυρίτης και ο μολυβδαινίτης στα Κιμμέρια της Ξάνθης, για τα οποία υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά ως προς τις εξορυκτικές μεθόδους και τις επιπτώσεις τους.
Είτε τέλος παραμένει αναξιοποίητος γιατί δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Όπως συμβαίνει με τα λιγνιτικά κοιτάσματα (στη Δράμα το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας, ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης), την τύρφη των Φιλίππων στην Καβάλα, άλλα βιομηχανικά και ενεργειακά ορυκτά, κάποιες σπάνιες γαίες.
Την ίδια ώρα στα Πετρέλαια η “Ενεργειακή” απαξιώνει τις παραγωγικές δυνατότητες άντλησης κοιτασμάτων πετρελαίου που αποδεδειγμένα υφίστανται (κοίτασμα “Έψιλον”), αφού στρέφει το “επενδυτικό της ενδιαφέρον” στην “πράσινη οικονομία” (αποθήκευση CO2) με ζεστό χρήμα από τις τσέπες των λαών της ΕΕ και της χώρας μας μέσω επιδοτήσεων και θαλασσοδανείων με κρατικές εγγυήσεις! Πρόκειται για την εταιρεία αυτή που απέλυσε ομαδικά τους έμπειρους και εξειδικευμένους εργαζομένους της εκμεταλλευόμενη το νομοθετικό οπλοστάσιο των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα απαιτείται η μέγιστη δυνατή επαγρύπνηση αφού οι χρυσοθήρες είναι εδώ και επιμένουν…
Για δεκαετίες ο λαός του Έβρου και της Ροδόπης έχουν αντισταθεί αποτελεσματικά, οργανωμένα και μαζικά στα σχέδια της “Eldorado Gold” να προχωρήσει στην εξόρυξη των κοιτασμάτων χρυσού στο Πέραμα του Έβρου και στις Σάπες της Ροδόπης. Με κάθε τρόπο έχει διατρανώσει ότι δεν παραδίνει τον χρυσό στα μονοπώλια, δεν βάζει την υγεία του και το φυσικό περιβάλλον σε κίνδυνο για μια εξόρυξη που θα αφήσει μεγάλη καταστροφή πίσω της και τεράστια κέρδη στην εταιρεία.
Από το 2022 ωστόσο βρισκόμαστε απέναντι σε νέο γύρο εγκληματικών σχεδίων της εταιρείας. Μετά την απόρριψη από το ΣτΕ της αρνητικής απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης για τη τότε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των ερευνητικών εξορύξεων στις Σάπες Ροδόπης, με διαδικασίες fast track εκδόθηκε νέα θετική απόφαση.
Στη βάση αυτή η εταιρεία προετοιμάζεται με νέα στελέχη σε υπεύθυνες θέσεις, επισκέψεις στην περιοχή και συναντήσεις με τοπικούς παράγοντες, προσπάθεια να πείσει το λαό της περιοχής για τα περιβόητα “αντισταθμιστικά οφέλη” αξιοποιώντας και την προβολή από τοπικά ΜΜΕ … με το αζημίωτο.
Την ίδια ώρα μεγάλο χρυσωρυχείο ετοιμάζεται στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα δίνοντας “αέρα στα πανιά” των ντόπιων χρυσοθήρων!
Βρισκόμαστε σταθερά απέναντι στην παραχώρηση του ορυκτού πλούτου σε μονοπωλιακούς ομίλους. Αυτός είναι πλούτος του λαού και θα τον αξιοποιήσει στο μέλλον, όταν κουμάντο στην οικονομία θα κάνει ο ίδιος. Τότε θα μπορέσει να ζυγιάσει τα πάντα, τα κέρδη για την κοινωνία και όχι για τους λίγους, τις επιπτώσεις που αναπόφευκτα έχει κάθε εξόρυξη, κάθε παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση. Αυτό το μέλλον είναι στο χέρι του να το φέρει πιο κοντά μέσα από την πάλη του στον δρόμο της σύγκρουσης με την καπιταλιστική βαρβαρότητα, ανοίγοντας το φωτεινό μονοπάτι του σοσιαλισμού.
Σήμερα υπογραμμίζουμε τους σοβαρούς περιβαλλοντικούς και άλλους κινδύνους για τους κατοίκους και την περιοχή που εγκυμονούν αυτές οι επενδύσεις, αφού δημιουργούν άμεσα και μακρόχρονα προβλήματα στην υγεία των κατοίκων, προβλήματα στον υδροφόρο ορίζοντα, καταστρέφουν καλλιέργειες, πλήττουν την κτηνοτροφία, την αλιεία και τον τουρισμό. Με πρώτα θύματα τους αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους, τους εργαζόμενους αυτών των τομέων και κλάδων.
Για αυτό ο λαός δεν πρέπει να δείξει καμία εμπιστοσύνη σε όποιες διαβεβαιώσεις και αν δοθούν για δήθεν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από τις εταιρείες εξόρυξης. Δεν τσιμπάμε στα περιβόητα “ανταποδοτικά οφέλη” που τα γνωρίσαμε από την καλή και από την ανάποδη στην περιοχή μας από άλλους “επενδυτές”. Καμία ανταπόδοση δεν μπορεί να υπάρξει όταν μας κλέβουν τον ορυκτό πλούτο, όταν υπονομεύουν το περιβάλλον και την υγεία μας».
«Από τους Μολάους στη Λακωνία μέχρι τη βόρεια Χίο και από τη ΒΑ Χαλκιδική μέχρι τις Σάπες στη Ροδόπης και το Πέραμα στον Έβρο καταγράφεται μεγάλη κινητικότητα και ενδιαφέρον από τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη μεταλλευμάτων.Έχει ανοίξει η όρεξή τους για έναν ακόμα γύρο κερδοφορίας, στη διαρκή αναζήτησή τους για νέα πεδία τοποθέτησης συσσωρευμένων κεφαλαίων που αναζητούν διέξοδο. Ποιοι είναι όμως, εκτός από την κρισιμότητα των ορυκτών πόρων για το σύνολο της βιομηχανικής παραγωγής και τη βαρύνουσα οικονομική σημασία του χρυσού, οι παράγοντες που σε αυτή τη φάση επιταχύνουν τις εξελίξεις;
Ο βασικότερος όμως παράγοντας είναι οι στόχοι της λεγόμενης πράσινης μετάβασης και η στροφή στην πολεμική οικονομία σε όλη την ΕΕ, στο φόντο της όξυνσης του ανταγωνισμού για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Τα παραπάνω απαιτούν πολλαπλάσιες ποσότητες μετάλλων, “κρίσιμων πρώτων υλών” όπως ονομάζονται αυτές σε στρατηγικά κείμενα και κατευθύνσεις της ΕΕ. Και μάλιστα σε συνθήκες που διαμορφώνονται ιστορικά υψηλές τιμές για μια σειρά μέταλλα όπως ο χρυσός και ο χαλκός.
Και η πραγματικότητα είναι ότι η ΕΕ, για την κάλυψη των αναγκών της σε αρκετά στρατηγικά ορυκτά, εξαρτάται ιδιαίτερα από την Κίνα, το Κονγκό, τη Ν. Αφρική και την Τουρκία που “παίζει” ανάμεσα στο ευρωατλαντικό και στο υπό διαμόρφωση ευρασιατικό στρατόπεδο.
Σε αυτή την κατάσταση, στους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης, προσαρμόζεται και η περιβαλλοντική νομοθεσία έτσι ώστε να προχωρούν οι επενδύσεις πιο γρήγορα, fast track χωρίς πρόσθετα εμπόδια.
Υποκριτική και επικίνδυνη είναι όμως και η στάση πολιτικών δυνάμεων όπως της σοσιαλδημοκρατίας, που εμφανίζονται με τον μανδύα της υπεράσπισης μιας δήθεν «βιώσιμης» καπιταλιστικής ανάπτυξης και προσπαθούν να κρύψουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των προτάσεών τους πίσω από ένα γενικό «όχι στην εξόρυξη χρυσού στη Θράκη».
Αλήθεια,
– Αυτοί που υπερασπίζονται το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα το οποίο βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
– Αυτοί που ψήφισαν και εφάρμοσαν αντιλαϊκή πολιτική όπως το ΠΑΣΟΚ, το οποίο κρατάει και το “πανελλήνιο ρεκόρ” με την ψήφιση τριών μνημονίων, ή όπως ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε τη χαριστική βολή με το τρίτο μνημόνιο και τώρα πανηγυρίζει για τα καλά σχόλια της Μέρκελ.
– Αυτοί που στηρίζουν τη μετατροπή όλης της χώρας και της περιοχής σε ΝΑΤΟικό στρατόπεδο και προγεφύρωμα.
– Αυτοί που προώθησαν στην πράξη την απελευθέρωση και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του τομέα της Ενέργειας, θεσμοθέτησαν το Χρηματιστήριο Ενέργειας…
– Αυτοί που συμφωνούν στην παράδοση του ορυκτού πλούτου στα μονοπώλια.
Αυτοί, όλοι όσοι τελικά συμφωνούν στρατηγικά σε όλα τα βασικά και κρίσιμα ζητήματα με τη ΝΔ, μπορούν να αποτελέσουν πραγματική φιλολαϊκή εναλλακτική; Μπορούν, αν τους στηρίξει ο λαός, να εξασφαλίσουν “ανάπτυξη για όλους” γενικά και εδώ στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη; Προφανώς και όχι, όπως αποδεικνύεται τόσο από την αντιλαϊκή τους πορεία, όσο και από την ουσία των προτάσεών τους.
Ως τι άλλο, εκτός από “πράσινους” υποστηρικτές του πολέμου και της ενεργειακής φτώχειας, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς δυνάμεις που διαφημίζουν ως φιλολαϊκές, κυβερνήσεις όπως των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, των Εργατικών στη Μ. Βρετανία, των Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων στη Γερμανία που όλοι τους ηγούνται στην πολεμική κλιμάκωση, στη στροφή στην πολεμική οικονομία και στο περιβόητο Green New Deal;
Ως τι άλλο εκτός από υποκριτές, όσον αφορά τις υποτιθέμενες περιβαλλοντικές τους ευαισθησίες, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς δυνάμεις που υπερθεματίζουν στους στόχους της “πράσινης” μετάβασης. Αυτοί απαιτούν τεράστιους όγκους εξορύξεων, ανεξέλεγκτη επέκταση των ΑΠΕ, αντικατάσταση του ρωσικού αερίου με αμερικανικό LNG που και πανάκριβο είναι και η εξόρυξη, μεταφορά, επαναεριοποίησή του συνοδεύεται από μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους.
Επί της ουσίας λοιπόν, και εδώ στην περιοχή σας, σοσιαλδημοκρατικές και άλλες δυνάμεις, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και λαϊκή αντίθεση στην εξόρυξη χρυσού, κρύβοντας το “δάσος”, τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι η άρχουσα τάξη και η εξουσία της, το αντιλαϊκό αστικό κράτος, η κυριαρχία των επιχειρηματικών ομίλων στην οικονομία.
Παίζουν παιχνίδια με άλλα τμήματα του κεφαλαίου που μπορεί να αντιδρούν σε συγκεκριμένες επενδύσεις, προβάλλοντας ένα δήθεν «εναλλακτικό μοντέλο» ήπιας τουριστικής και αγροτικής ανάπτυξης. Η όξυνση της φτώχειας, της ανεργίας, η υπο-αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων, η μείωση του πληθυσμού στην Περιφέρεια ΑΜΘ έχει τη σφραγίδα και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και όλων όσοι στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, συμφωνούν στο να κάνουν κουμάντο οι λίγοι, όπως ο Βελόπουλος.
Από εδώ, από την ακριτική Θράκη μέχρι τις περιφέρειες-ατμομηχανές της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη Γερμανία, αυτό που δεν μπορεί να κρυφτεί, ό,τι και να λεν κεντροδεξιοί, σοσιαλδημοκράτες, εθνικιστές και ακροδεξιοί, είναι ότι ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα στις πραγματικές δυνατότητες να ζούμε όλοι καλύτερα στον 21ο αιώνα και στη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν όλοι οι λαοί, με την επίθεση σε όσα δικαιώματα έχουν απομείνει, με τον κίνδυνο μιας γενικευμένης πολεμικής αναμέτρησης πάνω από τα κεφάλια μας.
Συνολικά, ποτέ και πουθενά μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, σε καμιά περιφέρεια και σε καμιά χώρα, δεν αξιοποιήθηκαν ολοκληρωμένα προς όφελος του λαού οι παραγωγικές δυνατότητες.
Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε, όσοι προβληματιζόμαστε για το πού πάνε τα πράγματα, δεν είναι ποιο μείγμα επενδύσεων θα κατοχυρώσει υψηλή κερδοφορία για τους λίγους, αλλά “ανάπτυξη για ποιον”.
Είναι ποιος κατέχει τον φυσικό – ορυκτό πλούτο, ποιος οργανώνει και διευθύνει την παραγωγή, ποιος απολαμβάνει τον πλούτο που παράγεται. Παράλληλα ποιος είναι αυτός που σχεδιάζει και υλοποιεί μέτρα υγιεινής – ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος, ποιος τα εφαρμόζει και με ποιο κριτήριο.
Μόνο η εργατική τάξη, παίρνοντας το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της, σε συμμαχία με τους βιοπαλαιστές αγρότες και μικρούς και αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες στις πόλεις, μπορεί να εξασφαλίσει μια ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας, αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτός είναι ο πυρήνας του Προγράμματος του ΚΚΕ, της πρότασης που καταθέτουμε στον ελληνικό λαό για να δοθεί διέξοδος από τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Στο σοσιαλισμό, η κοινωνία παίρνει στα χέρια της τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τον ορυκτό πλούτο, τους ενεργειακούς πόρους, τις μεταφορικές υποδομές.
Η σοσιαλιστική Ελλάδα, απαλλαγμένη από τα δεσμά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με μια νέα ανεπτυγμένη παραγωγική βάση σε όλους τους κλάδους, είναι πιο δυνατή για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των κατακτήσεων του λαού μας.
Η νέα εξουσία, ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και τον περίγυρο της χώρας, θα επιδιώξει να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις με αμοιβαίο όφελος ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλες χώρες, ιδιαίτερα με χώρες που το επίπεδο ανάπτυξής τους, η φύση των προβλημάτων και των άμεσων συμφερόντων τους μπορούν να εξασφαλίσουν μια τέτοια αμοιβαία ωφέλιμη συνεργασία.
Το σοσιαλιστικό κράτος θα επιδιώξει συνεργασία με κράτη και λαούς, που αντικειμενικά έχουν άμεσο συμφέρον να αντισταθούν σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα του ιμπεριαλισμού, πρώτ’ απ’ όλα με λαούς που οικοδομούν στις χώρες τους τον σοσιαλισμό. Θα επιδιώξει να αξιοποιήσει κάθε πρόσφορο “ρήγμα” που θα υπάρξει στο ιμπεριαλιστικό “μέτωπο”, εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, για τη διαφύλαξη και ενίσχυση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης».
