Διόνυσος και Πάνας…..

Κι όμως πέρασαν 13 χρόνια.

Ήταν Μάιος του 2011 όταν το

Δίκτυο Λόγου και Πράξης εγκαινίασε το

Μονοπάτι  Της Ζωής.

Δημιουργήσαμε τότε το Δίκτυο Λόγου και Πράξης

Γιατί

θέλαμε με την πράξη μας αυτή να συμβάλουμε

στην υλοποίηση της ανάγκης να ξεφύγουμε

από τον μικρόκοσμο της στενάχωρης πολιτείας.

Και όλη η δράση μας έλαβε χώρα ανάμεσα σε αντιτιθέμενα συμφέροντα και αλληλοσυγκρουόμενες συντεχνίες

που σκοπό και στόχο είχαν πάντοτε να πλαγιάζουν

στην κλίνη της Θεάς Ιστάρ της Πόλης,

συντροφιά με τους  ευνούχους της.

Αγωνιζόμασταν για την μεθυστική νίκη του λόγου

έναντι του δεσποτισμού,

καθώς και του ορθού λόγου του πολιτισμού πάνω

στην υπνωτίζουσα σαγήνη του ανορθολογισμού.

Ταυτόχρονα

Νέοι δημαγωγοί αναδειχτήκαν όλα αυτά τα χρόνια

υποσχόμενοι καλύτερο μέλλον στον πολιτισμό.

Όμως το μόνο που κατάφερναν ήταν μαχαιριές

στο σώμα του πολιτισμού της καθημερινότητας.

Πριν λίγες ημέρες έπειτα από προτροπή του

Φίλου Εικαστικού Θάνου Μαυροδή

επισκέφθηκα με το ποδήλατό μου μετά από πολλά χρόνια το Θεατράκι στο Μονοπάτι της Ζωής

 και την αυλή του σπιτιού του όπου στέκονται όρθιοι

κόντρα στην διαβρωτική αλμύρα της παρακείμενης μεταμοντέρνας υποκουλτούρας ο Διόνυσος και ο Πάνας.

Έργα που έγιναν πεδίο μάχης αλλά

και συλλογικής καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Η πραγματική ζωή δεν χωράει στα μουσεία.

Ο Θάνος με τα έργα του όλα αυτά τα χρόνια

έσκαψε στης μνήμης τα μονοπάτια

παλεύοντας με τα κύματα της ιστορίας

εδώ στην θρυμματισμένη Πόλη.

Με την αντισυμβατική του στάση

και με την παιγνιώδη χρήση καθημερινών υλικών

με νέους κάθε φορά συσχετισμούς

κατάφερε να αναδείξει την πρωτοπορία και πρωτοτυπία

των έργων του αμφισβητώντας υποταγμένες αντιλήψεις.

Θάνο σε ευχαριστώ για την συνάντηση

 Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης