Η Φιλοπατρία παράγει έννομα αποτελέσματα

Αντιλαμβάνομαι και αισθάνομαι πολύ καλά τις μεγάλες ευθύνες που έχει ο καθείς απο εμάς  για την υπεράσπιση της Πατρίδας μας, σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για την οποία ευθύνονται άλλοι, και οι οποίοι δυστυχώς φέρανε την χώρα μας σε αυτή την τραγική κατάσταση. Και οι οποίοι μετά την Μεταπολίτευση με την πολιτική τους έφεραν την ολοκληρωτική απαξίωση και  αποδόμηση της Πατρίδας μας, με συνέπεια τώρα να εγείρουν οι όμοροι γείτονες της χώρας μας εδαφικές και κυριαρχικές διεκδικήσεις απέναντι της Ελλάδος.

Παράλληλα με όλα αυτά που αναφέρομαι εις το παρόν άρθρο δεν προτίθεμαι, ούτε κατά ιδέα, να αποδομήσω ή να προσβάλλω εις το ελάχιστον την νοημοσύνη και την Φιλοπατρία των άλλων. Διότι εις την ζωή καλό είναι να σκέπτονται οι άνθρωποι για αυτά που λένε και πράττουν, και ότι η καλύτερη χρήση της ζωής είναι να την αφιερώσεις σε κάτι που θα διαρκέσει περισσότερο από αυτήν.

Εις την Πολιτική υπάρχουν όμως δύο απαραίτητοι και πολύ βασικοί κανόνες, οι οποίοι και πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα. Πρώτα να γνωρίζεις πολύ καλά τον εαυτό σου, τις ικανότητες, τις γνώσεις και τις δυνάμεις σου. Δηλαδή ποίος εν τέλει είσαι, ώστε να μπορείς να διεξάγεις σωστή και αποτελεσματική πολιτική προς όφελος της χώρας μας. Δεύτερον, να γνωρίζεις πολύ καλά τους άλλους ανθρώπους, τους απέναντί σου, εν κατακλείδι αυτών των αντιπάλων σου, ποίοι είναι, τι ικανότητες, γνώσεις αλλά και εργαλεία έχουν, ώστε έτσι να αναλύεις, να εξηγείς και να αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά τις συμπεριφορές τους.

Θα περιοριστώ όμως τώρα εις την συμπεριφορά της Τουρκίας και του Ερντογάν,  αν και θέλω να τονίσω, ότι η Τουρκία θα είχε εγείρει αξιώσεις και διεκδικήσεις και με έναν οιοσδήποτε «άλλο Ερντογάν», εκεί που έχει φθάσει, δηλαδή εκεί που έφθασαν την Τουρκία κάποιοι άλλοι, εν κατακλείδι εις  την θέση της «Γαλάζιας Πατρίδας» και του ακράτητου Αναθεωρητισμού και  Επεκτατισμού της. Δηλαδή κάτι για το οποίο ευθύνονται ακόμη και αυτοί οι δήθεν «Φίλοι και Σύμμαχοί μας, αλλά και η Γερμανό-κρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση»! 

 

Η Ελληνική Πολιτική μετά το 1974 ήταν/είναι ολέθρια, για αυτό έφθασε σε αυτή την κατάσταση ώστε να μη αντιλαμβάνεται ακόμη το τι συμβαίνει και εις την διεθνή πολιτική σκηνή. Φιλοπατρία σημαίνει όμως να αγαπάς την Πατρίδα σου, όπως αγαπάει ο κάθε άνθρωπος το σπίτι  και την Οικογένειά του. Η διαρκής υπεράσπιση αυτών των εννοιών, ως κανόνων συμπεριφοράς και μεγάλης εθνικής ευθύνης απέναντι της Πατρίδος,  «παράγουν όμως έννομα αποτελέσματα»,  διαχρονικά χαρακτηριστικά προς πάσα κατεύθυνση.

 

Η Ελληνική Πολιτική και Διπλωματία, δυστυχώς,  δεν έχω την παραμικρή διαίσθηση ότι πρόκειται περί «διπλωματίας»(!) – απαντά εις τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και του Ερντογάν, ότι οι διεκδικήσεις και οι επιθετικές συμπεριφορές της γείτονας χώρας απέναντι της Ελλάδος «δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα». Δυστυχώς η Ελληνική Πολιτική δεν αντιλαμβάνεται το διττό λάθος της. Ότι η ίδια με την επι πολλές δεκαετίες ολική ισοπέδωση και απαξίωση των πάντων εις την χώρα μας, μέχρις και την χρεοκοπία  αυτής,  «αποδόμησε τα έννομα αποτελέσματα αυτής της Πατρίδας μας».

 

Η Τουρκία και η Διπλωματία της παρακολουθούν όμως εκ του σύνεγγυς κατά τις τελευταίες 7 δεκαετίες όλες τις εξελίξεις εις την Ελλάδα και την πορεία της χώρας μας. Εκ των λόγων αυτών από το 1950 άρχισε να εγείρει πολυσχιδείς εδαφικές απαιτήσεις απέναντι της Ελλάδος, όμως ως γνωστόν, «βάσει ενός μακροπρόθεσμου και πολύ πιστά τηρούμενου κατά γράμμα οργανωμένου Σχεδίου»! Και τούτο διότι η Ελλάδα με την συμπεριφορά της, την ολιγωρία, αδιαφορία, ατολμία, αναποφασιστικότητα και έλλειψη εθνικής στρατηγικής και μακροπρόθεσμων εθνικών στόχων, αποδομεί συνεχώς και συστηματικά η  ίδια και με δική της ευθύνη «τα δικά της έννομα αποτελέσματα», μάλιστα αδιαφορώντας να αντιδρά και απέναντι των τουρκικών διεκδικήσεων, επαναπαυόμενη και βασιζόμενη κυρίως εις τους «Φίλους, Συμμάχους ή εις το Διεθνές Δίκαιο»! Εις την Διεθνή Πολιτική όμως δεν υπάρχουν «Φίλοι ή Σύμμαχοι», αλλά μόνο «Συμφέροντα» τα οποία όμως πρέπει να είναι αμοιβαία, ενώ εις την Διεθνή Πολιτική, ως γνωστόν, ισχύει μόνο το Δίκαιο του Ισχυρότερου!

 

Όμως οι εδώ και πλέον 7 δεκαετίες συνεχείς και έντονες, ακατάπαυστες εμμονές και διεκδικήσεις της Τουρκίας, δημιουργούν απο νομικής πλευράς, αλλά και εις το Διεθνές Δίκαιο «ένα ισχυρό παραγόμενο έννομο αποτέλεσμα υπέρ της Τουρκίας». Τουτέστιν η αδράνεια, η ατολμία και τα επαναλαμβανόμενα σφάλματα της Ελληνικής Πολιτικής δημιουργούνε σε όλους τους Παράγοντες της Διεθνούς Πολιτικής όχι μόνο αμφιβολίες περί των Δικαίων της Χώρας μας, αλλά παράλληλα η όλη αυτή συμπεριφορά της Ελληνικής πλευράς  αποδομεί αυτό του «εθνικού έννομου αποτελέσματος της Πατρίδος μας»  περί αυτής της Ελληνικής Κυριαρχίας. Δηλαδή εν κατακλείδι η ίδια η Ελληνική Πολιτική με την ανικανότητα, αναποφασιστικότητα, αδιαφορία, αδράνεια  και ατολμία της φρόντισε να φέρει την Πατρίδα μας σε αυτή την τραγική κατάσταση, ώστε και οι ίδιοι οι Σύμμαχοι, τουτέστιν οι ΗΠΑ,  το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., εξαιτίας των 3 Μνημονίων και την Χρεοκοπία, να δηλώνουν έμμεσα  ότι  εις την ουσία δεν υφίσταται Ελληνική Κυριαρχία.

 

Όμως η φωνή της Πατρίδος μας επί χιλιετίες είναι γύρω μας. Πρέπει να κρατάμε ανοιχτά τα αυτιά μας για να την ακούμε. Η συναισθηματική Νοημοσύνη οδηγεί εις την Ενσυναίσθηση και μέσα από αυτήν γινόμαστε καλύτεροι, υγιείς ψυχικά και υπεύθυνοι σκεπτόμενοι άνθρωποι. Η αγάπη προς την Πατρίδα είναι πράξη Ελευθερίας. Η ηθική και η αγάπη είναι βαθιές έμφυτες έννοιες και πράξεις, οι οδοδείκτες της αληθινής ζωής. Έλληνας δεν γεννιέσαι! Έλληνας γίνεσαι  μόνο με πράξεις ανιδιοτέλειας και αυταπάρνησης, τις θυσίες και την βαθιά πίστη απέναντι της Πατρίδος.  Ο Κόσμος, η Πατρίδα μας είναι το Κόσμημα της ζωής μας. Ας μην το καταστρέφομε!

                 Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

(www. άρθρα Γεώργιος εμ. Δημητράκης)

 

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις το Πανεπιστήμιο της Βόννης όπου διέμενε επι πολλά χρόνια, και από εκεί ταξίδευε και γνώρισε συνειδητά πολλές χώρες της Ευρώπης. Διετέλεσε επι 5-ετια Υπάλληλος του Κοινοβουλίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας εις την Βόννη, και μετά επέστρεψε εις την Πατρίδα και σπούδασε  Ιστορία, Πολιτιστική κληρονομιά και Αρχαιολογία εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετία Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.