Η ψευδαίσθηση της ισότητας και το οργανωμένο έγκλημα στον Αθλητισμό
Την έννοια και το διαχωρισμό του φίλαθλου και του οπαδού, αλλά και τις παραβατικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται στο χώρο του αθλητισμού, τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα τα αθλητικά ιδεώδη, αλλά και την εικόνα του σύγχρονου αθλητικού χώρου, επιχείρησαν να συζητήσουν και να αποσαφηνίσουν οι δικηγόροι όχι μόνο της Ξάνθης, αλλά και εκείνοι που βρίσκονταν στην πόλη μας-πάνω από 300 άτομα- συμμετέχοντας στο 24ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.
Την έννοια και το διαχωρισμό του φίλαθλου και του οπαδού, αλλά και τις παραβατικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται στο χώρο του αθλητισμού, τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα τα αθλητικά ιδεώδη, αλλά και την εικόνα του σύγχρονου αθλητικού χώρου, επιχείρησαν να συζητήσουν και να αποσαφηνίσουν οι δικηγόροι όχι μόνο της Ξάνθης, αλλά και εκείνοι που βρίσκονταν στην πόλη μας-πάνω από 300 άτομα- συμμετέχοντας στο 24ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.
Με επίσημους προσκεκλημένους-ομιλητές τους Γιάννη Πανούση, Καθηγητή Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γιώργο Καζναφέρη, πρώην Διεθνή διαιτητή και νυν Τεχνικός Δ/ντης της SKODA Ξάνθης, ο Δικηγορικός Σύλλογος Ξάνθης διοργάνωσε το απόγευμα της Πέμπτης σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης συζήτηση με θέμα “Απαθείς φίλαθλοι, κερδοσκόποι μέτοχοι ή βίαιοι οπαδοί;”. Με όρους κοινωνιολογικούς, επικοινωνιολογικούς αλλά και αθλητικούς οι ομιλητές επιχείρησαν να προσεγγίσουν το φλέγον θέμα, που κυριαρχεί σε κάθε αθλητική αναμέτρηση στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ των ειδήσεων αλλά και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η εισήγηση του Καθηγητή Εγκληματολογίας και πρώην πρύτανη του ΔΠΘ, κ. Γιάννη Πανούση, ο οποίος κάνοντας μια ιστορική προσέγγιση της ύπαρξης του Αθλητισμού στη ζωή του ανθρώπου, στη συνέχεια επικεντρώθηκε στη σημερινή του εξέλιξη και στο ρόλο που διαδραματίζει σήμερα στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή μιας κοινωνίας. Έκανε λόγο για αθλητική φλυαρία -δανειζόμενος τον όρο από τον Ουμπέρτο Έκο-, επεσήμανε πως ο σύγχρονος αθλητισμός χαρακτηρίζεται από έναν έντονο ανταγωνισμό και μια εμπορευματοποίηση που έχει αλλοτριώσει την αθλητική ιδέα, ενώ τόνισε τα όσα αρνητικά διαδραματίζονται μέσα στον αθλητικό χώρο και ιδιαίτερα στο χώρο του ποδοσφαίρου αντικατοπτρίζουν την ίδια την κοινωνία και τα κενά της.
Στο μεταξύ ο κ. Πανούσης αναφέρθηκε στους τρεις μύθους του αθλητισμού, στο μύθο της υπεροχής και της κυριακάτικης ισότητας (ο εφοπλιστής, αλλά και ο οπαδός στο γήπεδο γίνονται όση ώρα παρακολουθούν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, καθώς νιώθουν τα ίδια συναισθήματα για την ομάδα τους), στο μύθο της ομάδας Θρησκείας και στο μύθο του αθλητικού υπερεγώ.
Ανάλογη ήταν και η δήλωση που έκανε ο κ. Πανούσης στον “Α” αναφερόμενος μεταξύ άλλων και στην εισχώρηση στον Αθλητισμό του οργανωμένου εγκλήματος , “κοιτάξτε υπάρχει μια μυθολογία γύρω από αυτή την ιστορία ότι ο Αθλητισμός και το ποδόσφαιρο δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ισότητας. Παλιά τον χρησιμοποιούσαν τον Αθλητισμό για να αναδείξουν ότι ένα πολιτικό σύστημα, το Ανατολικό, είναι καλύτερο από ένα άλλο το Δυτικό. Μετά τον χρησιμοποίησαν για εμπορευματικούς λόγους, ποια είναι δηλαδή αυτή η εταιρεία που παράγει τα καλύτερα παπούτσια, τις καλύτερες φανέλες. Το χρησιμοποιήσαμε και για κρατικούς λόγους, να δημιουργήσουμε μια κρατική περηφάνια, όταν για παράδειγμα η Εθνική μας πήρε το Euro. Πίσω όμως από όλα αυτά έχει φύγει εκείνος ο ρομαντισμός των νέων ανθρώπων που ζητούσαν στον αθλητισμό να βρουν τον εαυτό τους, να περάσουν τα όρια της άμιλλας. Έχουμε μπει σε μια περίοδο που το λεγόμενο αθλητικό ιδεώδες, το λεγόμενο Ολυμπιακό Ιδεώδες, λέγεται χωρίς κατά βάση να πιστεύεις σε αυτό. Όσο για το θέμα του χουλιγκανισμού ή των βίαιων οπαδών είναι πολύ περίπλοκο γιατί έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Και δυστυχώς στην Ελλάδα τα αναλύουμε με όρους της δεκαετίας του ’70. Δεν είναι έτσι πια τα πράγματα. Σήμερα στον χουλιγκανισμό έχει εμπλακεί το οργανωμένο έγκλημα. Έχουμε πια μαφίες πίσω από το χουλιγκανισμό και όχι εκείνα τα στερημένα παιδιά της δεκαετίας του ’70.
Δεν είναι πια μόνο εκτόνωση ούτε καν το ατομικό. Παλιά αντιδρούσαν βίαια γιατί είχαν συμφέροντα, πίεση, διαπλοκή. Σήμερα άλλα είναι τα αίτια της βίας μέσα στα γήπεδα και αυτά πρέπει να αναζητήσουμε. Μιλάμε πλέον περί πολιτικοποίησης ακραίων στοιχείων μέσα στο γήπεδο, μέσα από το Χουλιγκανισμό. Τι οργανώνει μέσα σε ένα γήπεδο 50000 θετών, που το πάει, τι σκοπεύει να κάνει και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό πεδίο”.
Εν κατακλείδι ο Καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Πανούσης δηλώνει απαισιόδοξος για την απομάκρυνση της βίας και του οργανωμένου εγκλήματος μέσα από τα γήπεδα και το χώρο εν γένει το Αθλητισμού, σημειώνοντας “δεν υπάρχει αισιόδοξη προοπτική γιατί δεν καθόμαστε να δούμε τι συμβαίνει πραγματικά. Γιατί αν το πράξουμε, αν κάτσουμε να δούμε τι συμβαίνει , θα δούμε στον καθρέφτη το πρόσωπό μας και η ελληνική κοινωνία αυτό δεν το θέλει, προτιμά να το κρύβει”.
Δέσποινα Γκούμα
