ΕΙΥΕ Ξάνθης: Τιμούμε την απεργία των καπνεργατών του 1928

Τιμούμε την απεργία που ξεκίνησε τον Ιούνη του 1928 πανελλαδικά, διεκδικώντας οικονομικά αιτήματα, την καθιέρωση του 8ώρου και λειτουργίας του «Ταμείου Ασφάλισης Καπνεργατών».

Στην Ξάνθη τη 13^η Ιουνίου, οι καπνεργάτες και οι καπνεργάτριες βγήκαν από τα καπνομάγαζα στους δρόμους, όπου τους περίμενε η ενέδρα της χωροφυλακής. Η απεργία πνίγηκε στο αίμα. 4 εργάτες σκοτώθηκαν εν ψυχρώ, περίπου 200 συνελήφθησαν, κάποιοι εξαφανίστηκαν.

Το μένος του κατασταλτικού μηχανισμού του κράτους και της εργοδοσίας απέναντι στους απεργούς-καπνεργάτες ήταν τέτοιο που διαπόμπευαν τα πτώματα στην πλατεία.

Ο αγώνας των καπνεργατών πριν 96 χρόνια, δείχνει πως τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν τότε ήταν υπό συνεχή αμφισβήτηση και σήμερα οι κυβερνήσεις τα παίρνουν πίσω. Κατακτήθηκαν με γενναίους και αιματηρούς αγώνες συνολικά της εργατικής τάξης που ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με την εργοδοσία, την κρατική καταστολή, την τρομοκρατία.

Η απεργία του 1928 διήρκεσε 25 μέρες και έληξε με την προδοτική στάση της ΓΣΕΕ. Η τότε ηγεσία της ΓΣΕΕ έκανε συμφωνία με τον υπουργό Οικονομίας, παραμυθιάζοντας τους εργαζόμενους ότι η λύση των προβλημάτων τους θα δοθεί τάχα μετά το πέρας της απεργίας.

Προκύπτει, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα του τι πέτυχαν οι καπνεργάτες. Ερώτημα που μεταφράζεται και στις σημερινές συνθήκες από τον καλοπροαίρετο προβληματισμό πολλών εργαζομένων και ιδίως των νέων «τι θα πετύχω με την απεργία ή με το συλλαλητήριο ή με την οργάνωση και τη δράση στο ταξικό σωματείο».

Ό,τι έχει κατακτηθεί μέχρι τώρα είναι καρπός αγώνων των ίδιων των εργαζομένων. Τίποτα δεν χαρίστηκε. Αυτό μας γίνεται ακόμα πιο καθαρό σήμερα που πολλά από τα δικαιώματά μας παίρνονται πίσω σε μια νύχτα, με ένα νομοσχέδιο, με ένα κλείσιμο αξιολόγησης.

Οι αγώνες που δόθηκαν στο παρελθόν και έφτασαν στο να γίνουν κατακτήσεις δεν ήταν όλοι νικηφόροι. Κάποιοι προσωρινά ηττήθηκαν, αλλά αποτέλεσαν το λιθαράκι για τους επόμενους.

Σήμερα οι εργαζόμενοι βλέπουν τα περισσότερα εργασιακά, συνδικαλιστικά δικαιώματα κι ελευθερίες, τα τελευταία 10 κυρίως χρόνια να τσακίζονται, τον μισθό να εξανεμίζεται από τις πρώτες μέρες του μήνα με την ακρίβεια στα καύσιμα, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, το φόβο του πολέμου. Ο δρόμος είναι η οργάνωση και ο αγώνας. Η συμμετοχή στα σωματεία για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων εργασίας, καλύτερων όρων ζωής. Γι’ αυτό άλλωστε τόσο το κράτος, όσο και η εργοδοσία ανέκαθεν προσπαθούν να βάλουν στο χέρι το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, να κηρύξουν παράνομες τις απεργίες, να καταστείλουν τους αγώνες των εργατών, των φοιτητών, των μαθητών κοκ.

Ο μεγάλος αγώνας των καπνεργατών της Ξάνθης, εμπνέει του αγώνες του σήμερα είναι η παρακαταθήκη για το αύριο.

Οι 4 νεκροί Ξανθιώτες:

– Σπύρος Θεοδοσίου

– Σωκράτης Καραβανάς ή Καράμπελας

– Ραμαδάν Ογλού Μουσιά

– Ασάν Μεμέτ

Πληροφορίες αναφέρουν 6 νεκρούς συνολικά, αλλά γνωστά είναι μόνο αυτά τα 4 ονόματα.

ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ & ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ

Ν. ΞΑΝΘΗΣ