Η Συνέντευξη
– Κύριε Γεωργιάδη, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας και φαρμάκου.
Τι μέτρα και πρωτοβουλίες σκοπεύετε να πάρετε έτσι ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης, αλλά και ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στις θεραπείες και στην απομείωση της ιδιωτικής δαπάνης;
Προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών, ποιο το όραμά σας για την αναβάθμιση του ρόλου του φαρμακοποιού στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;
«Η Ελλάδα έχει την τύχη να διαθέτει το μεγαλύτερο δίκτυο ιδιωτικών φαρμακείων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα από τα πυκνότερα του κόσμου.
Θα ήταν μεγάλο λάθος αν δεν εμπλέκαμε περισσότερο τα φαρμακεία στην παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Ήδη το κάναμε με τον εμβολιασμό και θα αναλάβουμε και άλλες πρωτοβουλίες και στην τηλεϊατρική και αλλού, ώστε μέσω των φαρμακείων να δώσουμε καλύτερη πρόσβαση υγείας στους πολίτες μας.
Ναι, η Ελλάδα έχει μία από τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας και φαρμάκου, αλλά αυτό που με ανησυχεί τώρα είναι αυτό που έρχεται, που είναι οι πολλές νέες ακριβές θεραπείες και πως θα τις αντιμετωπίσουν τα συστήματα υγείας».
– Η ανάγκη αύξησης του προϋπολογισμού για το φάρμακο σχεδόν μονοπωλεί το δημόσιο διάλογο και έχουν καταγραφεί αρκετές προτάσεις.
Ποιος θα μπορούσε να είναι ένας «εφικτός» προϋπολογισμός για το φάρμακο που να μπορεί να συνδυάσει στο μέγιστο δυνατό την κάλυψη των αναγκών και της επερχόμενης καινοτομίας, με τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος υγείας;
Υπάρχει η δυνατότητα εξεύρεσης άλλων πόρων;
«Δεν υπάρχει η έννοια του εφικτού προϋπολογισμού για το φάρμακο.
Η φαρμακευτική δαπάνη διαρκώς αυξάνεται και λόγω του ότι ο πληθυσμός γηράσκει και λόγω ότι κάθε μέρα βγαίνουν καινούρια φάρμακα, κατά κανόνα πάρα πολύ ακριβά.
Εάν μπούμε στη λογική απλώς να πληρώνουμε για όσα έρχονται, δεν θα μας φτάσουν ούτε τα τετραπλάσια από τα ποσά που έχουμε σήμερα.
Αυτό που πρέπει λοιπόν να γίνει είναι μια ορθή διαχείριση των πόρων.
Να παίρνει ο κατάλληλος ασθενής το κατάλληλο φάρμακο, αλλά και να μην παίρνει ο ασθενής που δεν χρειάζεται ένα φάρμακο.
Πρέπει η Ελλάδα να φτιάξει κανάλι καινοτομίας για να μπορέσει να κάνει πιο εύκολη την εισαγωγή των καινοτόμων θεραπειών στην Ελλάδα».
– Έχουν ακουστεί προτάσεις υπέρ της δημιουργίας ενός ειδικού λογαριασμού από τον οποίο το κράτος θα χειρίζεται ξεχωριστά τα φάρμακα για τις σπάνιες παθήσεις, ώστε οι ασθενείς αυτοί να μην στερούνται τα φάρμακά τους, τα οποία είναι πολλές φορές σωτήρια, αλλά και κατά κανόνα πολύ ακριβά.
Υιοθετείτε αυτή την πρόταση και τί θα σήμαινε αυτό για τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας, αλλά και για τη δυνατότητα πρόσβασης των ασθενών;
«Ναι, υιοθετώ πλήρως την πρόταση για τις σπάνιες παθήσεις.
Τα φάρμακα που αφορούν τις σπάνιες παθήσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται τελείως διαφορετικά, διότι για να τα φτιάξει μια εταιρεία ξέρει ότι έχει έναν πολύ μικρό αριθμό πωλήσεων, ξοδεύει πολλά χρήματα στην έρευνα και αν δεν έχουν ειδική μεταχείριση, σύντομα τέτοιου είδους φάρμακα δεν θα παράγονται.
Άρα, είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε με αυτόν τον τρόπο».
– Πιστεύετε ότι η χώρα μας έχει ανάγκη από μια Εθνική Πολιτική Φαρμάκου, η οποία θα είναι προϊόν διακομματικής συναίνεσης και δεν θα αλλάζει από τον εκάστοτε υπουργό;
Αν ναι, πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό στην Ελλάδα;
«Και το πιστεύω και ήδη ξεκινάμε να το φτιάξουμε.
Πιστεύω ότι θα είναι έτοιμη να εφαρμοστεί από το τέλος του ’25 ως εθνική πολιτική.
Τώρα αν θα συμφωνούν τα υπόλοιπα κόμματα, αυτή είναι μια συζήτηση που δεν έχει να κάνει με το Υπουργείο Υγείας».
– Δυστυχώς η χώρα μας δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει έναν σοβαρό μηχανισμό ανοικτών δεδομένων για το φάρμακο, γεγονός που περιορίζει τόσο την αξιολόγηση των πολιτικών επιλογών, αλλά και την εκτίμηση των κρίσιμων παραμέτρων του προβλήματος και την αναγνώριση λύσεων.
Τί είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας, δεν μας επιτρέπει κάτι τέτοιο και ποια η προτεινόμενη λύση;
«Με την ολοκλήρωση του ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς, το πολύ σε ένα χρόνο από σήμερα, θα είμαστε σε μια τελείως νέα και πολύ πιο ανοιχτή πολιτική δεδομένων.
Όχι προσωπικών δεδομένων, αλλά στοιχείων και πληροφοριών που θα επιτρέπουν τις κλινικές μελέτες και την έρευνα στην Ελλάδα».
– Από προκάτοχό σας στο υπουργείο είχε ανακοινωθεί ότι δημιουργείται ψηφιακή πλατφόρμα για τις ελλείψεις φαρμάκων, καθώς και ειδική εφαρμογή στο κινητό του πολίτη, που θα του λέει αν υπάρχει το φάρμακο που αναζητά ή όχι και εάν υπάρχει το αντίστοιχο όμοιο, που μπορεί να πάει να αγοράσει από το φαρμακείο.
Πού βρισκόμαστε σήμερα σε σχέση με αυτή την πλατφόρμα, αλλά και την ψηφιακή εφαρμογή για κινητά;
«Η πλατφόρμα έχει ήδη δημιουργηθεί και λειτουργεί.
Η ψηφιακή εφαρμογή για τον πολίτη τώρα δημιουργείται, θα ανέβει σε λίγες εβδομάδες.
Έχουμε ήδη πλήρη εικόνα του τί συμβαίνει με τις ελλείψεις».
– Είχατε υποστηρίξει πως ο ΕΟΠΥΥ οφείλει να αναλάβει τον ρόλο του «εθνικού αγοραστή-αποζημιωτή» υπηρεσιών υγείας.
Παρόλα αυτά, όσοι σας διαδέχτηκαν στο υπουργείο, προέκριναν και εφάρμοσαν τη δημιουργία φαρμακείων από τον ΕΟΠΥΥ.
Σήμερα ποια είναι η άποψή σας για το θέμα; Πού βρισκόμαστε με τη διάθεση ορισμένων ΦΥΚ από τα κοινοτικά φαρμακεία;
«Αποτελεί σφοδρή πολιτική μου βούληση, αρχικά ένα τμήμα των ΦΥΚ και στην πορεία περισσότερα, να περνούν από τα εθνικά φαρμακεία, διότι θέλω ο ΕΟΠΥΥ να γίνει αγοραστής και θέλω οι ασθενείς να μην ταλαιπωρούνται σε ουρές των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ.
Ο ΕΟΠΥΥ θα εκτελεί τη συνταγή, αλλά τα φάρμακα θα διανέμονται στον ασθενή από τον κοινοτικό φαρμακοποιό.
Έτσι είναι όλοι μέσα σε μία αλυσίδα».
Γιάννης Κοντογεώργος, Δημοσιογράφος
