Η ΦΕΞ, το Βιβλιοπωλείο Πυργελή και οι Εκδόσεις Πατάκη φιλοξενούν το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου τον συγγραφέα Αύγουστο Κορτώ, με αφορμή το νέο του μυθιστόρημα “Το πράσινο αστέρι”, στο Σπίτι Πολιτισμού, στις 7 το απόγευμα.
Τον Αύγουστο Κορτώ τον γνωρίζω εδώ και δέκα χρόνια, διάβασα, έγραψα και μιλήσω για τα έργα του. Θεωρώ ότι είναι από τους πιο ευπώλητους της εποχής μας. Τις παραμονές Χριστουγέννων προμηθεύτηκα το βιβλίο που παρουσιάζεται.
Σε κείμενό μου παλιότερο γράφω:
«Τον Αύγουστο Κορτώ τον γνώρισα με την ευκαιρία της παρουσίασης στην Ξάνθη του έργου του “Το βιβλίο της Κατερίνας”, τον Μάη του 2014. Είπα τότε ότι διαβάζοντάς το απορροφήθηκα τόσο, ώστε δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν το τελείωνα. Σηκωνόμουν, το συνέχιζα, έκλεινα τα μάτια, δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ώσπου τελείωσε.
Τον Κορτώ τον ήξερα μέσες άκρες, και από το διαδίκτυο και από άλλες πηγές. Σαφώς το νέο αυτό καθεστώς δημιουργεί νέα αναγνωστικά ήθη. Όσον αφορά τον Κορτώ, πιστεύω ότι εκδότες και αναγνώστες θα ξαναγυρίσουν στα παλιότερα βιβλία του και θα τα δουν πλέον με το μάτι της Κατερίνας.
Είναι γνωστό ότι με τα βιβλία που διαβάζουμε και με τους συγγραφείς τους αναπτύσσουμε μία σχέση. Αν γνωρίζεις προσωπικά έναν συγγραφέα, με τον ίδιο το συγγραφέα και το έργο του έχεις μία σχέση και με τον άνθρωπο που είναι συγγραφέας έχεις άλλη σχέση. Εννοώ ότι έτσι έχεις δύο φίλους. Το ζήτημα είναι πιο περίπλοκο: – Πώς λύνει το πρόβλημα ο ψευδώνυμος Αύγουστος Κορτώ ή ο πραγματικός Πέτρος Χατζόπουλος – Στα έργα του συχνά αναπτύσσεται ένας διάλογος μεταξύ των δύο. Ο Αύγουστος συνομιλεί με τον Πέτρο και ο Πέτρος υποβάλλει ερωτήματα ή ενστάσεις στον Αύγουστο. Ένα κειμενικό καλειδοσκόπιο, που οι συνήθεις ανατόμοι του λόγου ονομάζουν συχνά αυτοαναφορικότητα».
Το 2015 παρουσίασα το έργο του «Έρως ανίκατε μάσαν» για το οποίο έγραψα:
«Ο Αύγουστος Κορτώ στα ευθυμογραφήματα που κλείνονται στις 260 σελίδες του βιβλίου με χιούμορ και συναρπαστικότητα μιλά για την εποχή μας, την περίοδο ‘κρίσης’ που διερχόμαστε. Ως μότο χρησιμοποιεί το αρχαίο κινέζικο ρητό “Το γέλιο είναι η φωνή της ευτυχίας”, ενώ στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε “Το γέλιο είναι συχνά η μόνη σωσίβια λέμβος στις φουρτούνες της ζωής”.
Διάβασα τα κεφάλαια του βιβλίου από το τέλος προς την αρχή, θέλοντας να αποκωδικοποιήσω τη συγγραφική του βούληση. Το βιβλίο του το εξέλαβα σαν μια απάντηση στην ‘κρίση’».
Μέσα στο 2023 διάβασα το μυθιστόρημα του Κορτώ «Η άλλη Κατερίνα» (2022) που κινείται ανάμεσα στο «πραγματικά πραγματικό» και στο «πραγματικό». Ένα βιβλίο «ψυχολογικής – φιλοσοφικής» λογοτεχνίας.
Διαδικτυακά, σε μία ουσιαστική συνέντευξή του πρόσφατη, ξεχώρισα ένα σημείο:
«Books & Freckles: Τον Αύγουστο τον γνωρίζουμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και μέσα από δικές του μαρτυρίες, αλλά και τα βιβλία του. Τι θα μπορούσες να μας πεις που δεν το γνωρίζουν μέχρι τώρα οι αναγνώστες σου;
Αύγουστος Κορτώ: Ότι η εξωστρέφεια των βιβλίων μου, των παρουσιάσεων, και του δημόσιου λόγου μου, είναι απατηλή. Είμαι πολύ κλειστός άνθρωπος, χωρίς ταλέντο στις φιλίες και τις συναναστροφές, και το μόνο που θέλω είναι να περνάω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τον Τάσο. Κι αυτή η συστολή μου ευθύνεται για το ότι ποτέ δεν μπορούσα να κάνω δημόσιες σχέσεις, να προωθήσω το έργο μου μέσα από γνωριμίες, με την τριβή με το κύκλωμα της γραφής και της βιβλιοκριτικής. Δεν ψέγω επ’ ουδενί όσους το κάνουν, αλλά όταν σκέφτομαι τις κοινωνικότητες των συναδέλφων μου, νιώθω ευτυχής για την ιδιότητα του ερημίτη, του αναχωρητή των Εξαρχείων».
Κλείνω με ένα εργοβιογραφικό σημείωμα:
Ο Αύγουστος Κορτώ, κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος, γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, νουβέλες, κριτικές και βιβλία για παιδιά.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν
- τα μυθιστορήματά τουΤο βιβλίο της Κατερίνας (2013), Επειδή είναι η καρδιά μου (2014), Μικρό χρονικό τρέλας (2016), Ρένα (2017), Σκυλίσια ψυχή (2018), Το μυστικό του Λεονάρντο (2019), Δέσποινα (2020), Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου (2021), Μισό παιδί (2021), Η άλλη Κατερίνα (2022), Η μικρή λέξη αγάπη (2022), Τζέρι (2023), Τσιτσιμπού, η μάγισσα της πίστας (2023), Το πράσινο αστέρι (2023)
- τα ευθυμογραφήματαΈρως ανίκατε μάσαν (2015), Νεοελληνική μυθολογία (2016), Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά (2016), Φωτιά στα Σαββατόπαχα (2018)
- η μαρτυρίαΗ καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου. Κουβέντες για το φως μες στο σκοτάδι της κατάθλιψης (2020).
- Επίσης, έχει γράψει βιβλία για παιδιά: Η εξαφάνιση της Ντόροθυ Σνοτ (2003), που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, καθώς και το Βραβείο Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου, Ο στοιχειωμένος πύργος της Ούρσουλα ντε Φλαφ (2005), Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι (2005), Έγκλημα στο Τούνδρα εξπρές (2011), Δεν ξανακάνω μπάνιο ποτέ! (2013), Το καταραμένο περιδέραιο της Νιαουφερτίτης (2016), Κορνήλιος Κρικ, σκίουρος ντετέκτιβ (2016) και Το ουφάκι (2017).
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΑΝΘΗ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2024
